‘Omdat ik een meisje ben’

Een vrouw moet haar mannetje kunnen staan. Studentenorganisatie AIESEC organiseerde daarom maandag het carrière-evenement ‘Women to the top’. DUB-studentenredacteur Maartje ter Horst ging een kijkje nemen. Het is ongeveer half negen ’s ochtends als ik enigszins met moeite en na herhaaldelijk op snooze te hebben gedrukt, mezelf uit bed dwing te gaan. Ik zou me eigenlijk moeten verheugen op vandaag, aangezien ik te weten zal komen hoe ik als vrouw de top kan bereiken. Ik ben echter nogal sceptisch, want van feministische taferelen moet ik niets hebben. In de Maskerade-zaal van het Academiegebouw staan alle deelneemsters gezellig kletsend te wachten tot het programma begint. Voordat ik me bij hen kan voegen krijg ik een badge en een programmaboekje uitgereikt. Snel werp ik een blik op de planning en ik zie dat na de opening Erica Terpstra het woord zal krijgen om te spreken over hoe het is om als ‘woman on the top’ te staan. Na de lunch zullen er allerlei workshops plaatsvinden en ik moet eerlijk bekennen dat ik het toch wel jammer vind dat ik daar niet bij kan zijn. De verschillende workshops worden onder andere georganiseerd door de NS, Randstad en Essent. Er komen dingen aan bod als: ‘Brain Power: Carrière maken doe je met je hersens’, ‘Manage je eerste indruk’ en ‘Later! Je leven in-delen’. Bij nader inzien lijk het programma toch leerzamer dan ik dacht. Onambitieuze vrouwenIk knoop het gesprek aan met Fiola van Dijk, een derdejaars rechtenstudente. Ze vertelt dat ze tijdens het uitgaan een flyer in de handen gedrukt kreeg en dat ze besloot om eens gek te doen en zich op te geven. Ze is benieuwd naar het praatje van Erica en ze hoopt dat de workshops leerzaam zullen zijn. Ik vraag haar of ze denkt dat een evenement als ‘Women to the top’ nu echt nodig is. Volgens haar is een beetje hulp altijd nuttig. Ze vindt het verstandig om vrouwen goed voor te bereiden op de arbeidsmarkt. Elders in de zaal ontmoet ik Elze Vermaas, een twintigjarige studente die dit jaar even een tussenjaar heeft gehad. Ze is benieuwd naar de verhalen van succesvolle vrouwen uit het bedrijfsleven. Door de verhalen van de spreeksters en de workshopleidsters hoopt ze geïnspireerd te worden: “Die verhalen zijn voor ons het goede voorbeeld en vandaag kunnen we te weten komen wat zij hebben moeten doen om de top te bereiken.” Vlak voordat de dag zal worden geopend, spreek ik nog even met Floor de Kleijn. Deze studente is 21 jaar en ze is vandaag aanwezig omdat haar broer in de organisatie zit. Volgens haar is een carrièredag voor vrouwen erg belangrijk. Binnen haar studie (milieu-maatschappijwetenschappen) heeft ze namelijk gemerkt dat er genoeg ‘onambitieuze’ vrouwen rondlopen en ze denkt dat juist deze vrouwen bij een dergelijke dag aanwezig zouden moeten zijn: “Op die manier kunnen zij zien dat er ook veel ambitieuze vrouwen zijn. Zo kunnen vrouwen onderling elkaar op weghelpen.” Bonk positieve energie Dan wordt de dag met een welkomstwoord geopend door Steffi Rombouts, de coördinator van ‘Make a Move Utrecht’. Ze vertelt dat vandaag bedoeld is als een stap in de goede richting om meer vrouwen aan de top te krijgen. De doelstelling is er vanuit politiek Den Haag al wel, maar op dit moment blijkt nog maar 6% van de top vrouw te zijn. De bedoeling is dat in 2011 minimaal 25% van de overheidstop bestaat uit vrouwen. Deze cijfers doen me al iets meer het nut van het evenement inzien; blijkbaar verloopt de integratie van vrouwen in het hoge segment van de arbeidsmarkt niet zo soepel als ik dacht. Dan is Erica Terpstra aan de beurt. Ik kan haar het best omschrijven als ‘één bonk positieve energie’. De hoeveelheid enthousiasme die van deze vrouw uitgaat, is werkelijk ongekend. Ze vertelt boeiende verhalen over hoe (top-) sporters op onverwachte wijze de top bereikten en wat voor enorme rol ‘positive thinking’ hierin speelde. Zelf heeft ze moeten knokken om voorzitster van de NOC-NSF te worden. Ondanks alle kritiek over haar kandidaatstelling die ze toentertijd over zich heen kreeg, heeft ze toch doorgezet. Volgens haar heeft er in Nederland een lange tijd de ‘doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoeg-cultuur’ geheerst: “Ambitie was toen bijna een vies woord. Het is nu echter tijd voor een andere mentaliteit. Anders zullen we het afleggen tegen de nieuw opkomende economieën die dit al wel doorhebben“. De boodschap van Erica is duidelijk: “Je moet niet denken dat iemand anders alles voor je regelt, je moet weten wat je wilt en trots zijn op wat je allemaal kunt. Creëer je eigen uitdaging!”Na de mooie woorden van mevrouw Terpstra is het de beurt aan Angelique Koopmans van ‘She Suit’ om het publiek te vertellen over het belang van een goede eerste indruk. Het verhaal klinkt goed: je moet in jezelf investeren en je moet weten wat je wilt en je daarnaar kleden. De belangrijkste boodschap is ‘coherentie’: je buitenkant en binnenkant moeten overeenkomen, want dan kom je sterk over. Dat de maatpakken pas te verkrijgen zijn vanaf 895 euro wordt er niet bij verteld want ja, dat zou het studentenpubliek toch wel afschrikken. Voordat het tijd is voor de lunch vertelt Elke Verhoeks over de doelen en projecten van ‘Plan Nederland’. Vooral het project ‘Because I’m a girl’ krijgt de aandacht. Alle deelneemsters vertrekken na haar praatje weer richting de Maskerade-zaal om te wachten tot de lunch begint. Daar spreek ik nog een paar meisjes die het eigenlijk wel met elkaar eens zijn dat ze niet zeker weten of een evenement als ‘Women to the top’ echt nodig is, maar dat het vooral leuk is om als vrouwen met elkaar een dag na te denken over je toekomst. De workshops die na de lunch zullen beginnen moet ik helaas missen in verband met een college om 13:00 uur. Dat zet je toch wel weer met beide benen op de grond: voordat je toekomst überhaupt begint, moet je eerst je zaakjes in het heden op orde krijgen. Nu maar hopen dat de dosis positieve energie van Erica voldoende is om niet in slaap te vallen!MtH