Tilburgse Laura wint kamerwedstrijd van DUB en SSH

De kamerwedstrijd van DUB en studentenhuisvester SSH is gewonnen door Laura (22), eerstejaars Psychologie. Woensdag 30 oktober kon zij, net als haar 9 nieuwe huisgenoten, de sleutel ophalen van haar kamer in sterrenbeeld Schorpioen in het nieuwe complex van de SSH, De Sterren. Voor 390,75 euro huurt Laura 15 vierkante meter op de begane grond.

Waarom zocht je een kamer? 
"Ik kom uit Tilburg, dat is anderhalf uur reizen naar De Uithof. Nu ik Psychologie studeer, wilde ik ook graag in Utrecht wonen. Ik was al een tijdje op zoek naar een kamer via Kamernet en ik had al twee hospiteeravonden bezocht, toen ik in de mailbox van de universiteit de DUB nieuwsbrief kreeg waarin de wedstrijd werd genoemd. Ik deed mee en won de kamer, dat kwam echt als een verrassing!"

Om mee te dingen naar de kamer heb je een tekening gemaakt, met daarbij een kort verhaaltje. Hoe ben je op het idee gekomen?
Ik heb me laten inspireren door de bussen in Tilburg die altijd vol studenten zitten. Het was een inschatting, dat dat in Utrecht ook het geval zou zijn. Ook had ik wat foto’s opgezocht van het gebouw waar ik college krijg en die twee dingen gecombineerd. Tekenen is nu een hobby van mij, een paar jaar geleden wilde ik nog naar de kunstacademie, maar werd daar niet toegelaten.

De wedstrijd
De prijsvraag van DUB en de SSH is in augustus van start gegaan. Om mee te doen moest je eerstejaars studenten zijn, een SSH-account hebben, DUB op Facebook liken en in woord, beeld of geluid uitdrukken waarom jij recht op de kamer had. Op 1 september was de deadline. Uit de inzendingen heeft DUB de tekening van Laura tot winnaar gekozen. 

Heb je al eerder op jezelf gewoond?
Nee, dit is de eerste keer dat ik op kamers ga wonen. Ik moet dus ook voor het eerst al mijn financiën bijhouden; dat vind ik wel spannend. De kamer is niet goedkoop, maar mijn aanvullende beurs moet dat kunnen opvangen. Ik ga wel gelijk een bijbaantje in Utrecht zoeken zodat ik ook nog geld heb voor leuke dingen.

Wat vind je van de kamer?
Ik vind het een leuke kamer: het formaat is goed en hij is  ook niet eens zo duur. Het complex ligt naast een park, dichtbij De Uithof en de stad. Ik ben er heel blij mee! Er komen hier 10 mensen te wonen. Vandaag kan iedereen zijn sleutel ophalen en kunnen we elkaar leren kennen. Het lijkt me leuk om met mijn huisgenoten te eten en uit te gaan, maar wel met mate natuurlijk.

Waarom ben je Psychologie gaan studeren in Utrecht? 
Ik heb eerst een jaar Pedagogiek aan het hbo gedaan. Nadat ik mijn propedeuse had gehaald wilde ik Psychologie gaan studeren. Ik ben heel erg geïnteresseerd in het waarom achter de mens. In Tilburg kun je ook psychologie studeren, maar tijdens de meeloopdag voelde ik me daar niet thuis. Daarnaast vind ik Utrecht een hele leuke stad.

Wil je nog actief worden in het Utrechtse studentenleven?
Ik ben lid bij studievereniging Alcmaeon van Sociale Wetenschappen. Als er bij hen activiteiten zijn ga ik wel mee. Als ik later in het jaar wat tijd over heb naast mijn studie, lijkt me sporten wel heel leuk. Ik studeer nu pas twee maanden, dus ik weet niet of mijn studie heel druk wordt of niet. Waar ik altijd wel tijd voor weet te vinden is tekenen.

Denk je dat je nog vaak naar huis zal gaan?
Nee, dat zal ik niet nodig hebben, ik heb geen relatie daar ofzo. Mijn ouders ondersteunen me in mijn keuze, ze begrijpen wel dat ik nu uit huis wil. Toch vinden ze het ook wel jammer hoor. Ze gaan me nog wel helpen met verhuizen, we moeten nog wat meubels kopen, zoals een koelkast en een nieuwe kast.

Laura's verhaal bij de tekening

Onderweg
Ik stelde me voor reeds thuis te zijn, in mijn eigen kamer, waar ik op de rand van het balkon kon gaan zitten als ik dat wilde, met een boek in de hand, waarin vreemd genoeg in uiterst detail beschreven stond hoeveel beter het was om naar huis te fietsen in plaats van naar huis te reizen voor enkele uren in de trein en de bus, en heel even dacht ik dan ook daadwerkelijk daar te zitten, hoewel het vreemd was dat mijn benen zo vermoeid aanvoelden ondanks dat ik daar zat en niet stond, maar het stinkende adem briesje in mijn gezicht verraadde de waarheid waarin ik en velen anderen opeengepropt in de bus stonden en de jongen naast mij het nodig vond om zijn tronie op mijn schouder te laten zakken en niet op zijn eigen, maar op mijn horloge te kijken hoe laat het al wel niet was, en ik irriteerde me in bewondering aan het feit dat ik binnen een fractie van een seconde zo'n ruime dagdroom had kunnen bedenken om het dan meteen te kunnen laten pletten tussen mijn medepassagiers en ik voor de rest van de reis als een idioot naar de zielige overblijfselen kon kijken.

 

Advertentie