De Salon gaat weg. Echt de beste oplossing.
Ha Monique,
Het leek me leuk je uit te nodigen om een kopje koffie te komen drinken in de ‘Salon’ in De Uithof en eens te horen wat dat allemaal inhoudt: Wetenschap en Cultuur. Machtig interessant lijkt me. Wat een dankbaar en boeiend gebied om je mee bezig te houden. Zeker in een tijd waarin cultuur een linkse hobby geworden is! Tegen de stroom in roeien, Chapeau.
Maar laat het daarvoor nu net te laat zijn. De Salon is gesloten door een collega-directeur die het cultuurcentrum leidt, lees ik net in DUB. Een jaar of twee geleden heette de Salon nog ‘De Uitwijk’. Een al te bevlogen bedrijfsleider met hinderlijk opgewekte vrijwilligers verzorgden er cursussen. Je kon er Japanse karakters schilderen, tekenen, emailleren, olieverven, beeldhouwen, yoga doen, kortom een allegaartje.
Het was een te gezellige ontmoetingsplek in De Uithof. Een hoop gedoe en het kostte geen drol. Ja! Een beetje grof uitgedrukt, maar niet wat je noemt een geil, uitdagend stukje sociaal cultureel gebeuren! Als iets niveau heeft moet het wat kosten, zeg ik altijd maar. Prima idee om eens flink de bezem door dat hobbyclubje te halen.
Toen de naam dan ook in ‘De Salon’ veranderde en het een ‘cultureel centrum’ werd, dacht ik nog: Yes! Nu gaan we het meemaken. Een bruisend hart, ja een epicentrum van tomeloze inspiratie en originaliteit. Een flamboyant Montmartre in de eens zo troosteloze Johannapolder.
Helaas. De directeur werd in haar ambitie aan alle kanten tegengewerkt. Barbaren bij de afdeling Huisvesting en het College wilden maar niet begrijpen dat je voor het slagen van een cultuurcentrum een ‘cultuurcafé’ nodig hebt. Lifestyle is belangrijk voor de kunst. Zijn niet alle kunstenaars bohemiens? Dat maakt ze tegelijkertijd ook zo anders hè?
De tegenstand was verpletterend, zelfs het vileine ICT-Servicecentrum berekende schaamteloze tarieven. Van lieverlee kwam de klad in het gebruik van de Salon. Incidentele sluitingen tussen de middag waren noodzakelijk; de cursussen bleken te ontaarden in het verstellen van kleding en geen hond was bereid de olieverf na het schilderen op te ruimen. Ondanks de heroïsche pogingen het centrum in stand te houden, viel het doek.
Meesterlijke zet om je dan terug te trekken in het cultureel bolwerk ‘Parnassos’ in de binnenstad om zo het vege lijf te redden. Is het jammer dat er niemand in de bres sprong om deze stille eenzame strijd te beslechten? Welnee, De Uithof is toch geen plek voor kunst en cultuur. Het is echt de beste oplossing.
Tja, wat nu Monique? We kunnen natuurlijk afspreken in de binnenstad want ik was net van plan om daar een cultureel relevante cursus te volgen. Ik ga namelijk volgend jaar met een raderboot de Mississippi afzakken en ik las net dat ze een fijne cursus gospelzingen geven. Kunnen we dat mooi combineren, want misschien is die masterclass 'aria' wel wat voor jou. Van studenten zullen we geen last hebben gezien de afstand en de prijs. Ik kan niet wachten!
Tot ziens in Parnassos,
Baaierd