Dure bonnetjes!

Aan: Joop@niet-die-medezeggenschapper@uu.nl
Betreft: Dure bonnetjes!
Bijlage: Een heterdaadje.

Ha Joop,
Je zal wel denken: begin jij na drie jaar ook nog eens over die bonnetjes! Nee hoor. Daar was ik allang klaar mee, Joop. Ik vind het journalistiek prutswerk, en het rapport van de minister over onverantwoorde uitgaven van ons college mosterd na de maaltijd.

Wat kan het mij schelen of iemand Eerste Klas reist of niet. Het gaat erom dat je vooraf of achteraf verantwoordt waarom die reis überhaupt gemaakt wordt. Onze ex-voorzitter Marjan Oudeman deed het bij haar vertrek overigens voorkomen alsof in het bedrijfsleven transparantie en integerheid  niet vooropstaan. “Hier ligt er een vergrootglas op declaraties”. Dûh.

Zagen U-raad en Faculteitsraad er bij ons op toe? Not. Ik bood me direct aan als compliance officer, maar dat was waarschijnlijk iets te confronterend voor onze Raad van Toezicht. Die deden dat immers veel beter zelf! (sic).

Ik loop zo af en toe tussen de middag een rondje door onze prachtige Botanische Tuinen. Het valt me telkens weer op dat de kwaliteitscommissie van de Uithofwoestijn over deze oase niks te vertellen heeft. Dat zie je. Er groeien oude bomen!

Daarheen op weg loop ik over een binnenplein dat tegenwoordig Leuvenplein heet. Nogal wat keren dat ik er mijn wandelingetje begon, zag ik een clubje van onze afdeling druk in de weer met tekeningen en notitieblokken om een herinrichtingsplan voor dit plein te maken. In steeds wisselende samenstelling. Gisteren bedacht ik me dat wij er al zeven jaar niet in slagen om een herinrichtingsplan van dit plein goedgekeurd te krijgen.

Men beweert dat de zojuist genoemde kwaliteitscommissie alle plannetjes die hier gemaakt worden moet fiatteren. Deze commissie wordt voorgezeten door een geheimzinnige ingehuurde ingenieur Stihl.  De betonnen platen voor de bouw van de studentenflat liggen er nog steeds. Hoe het verder gaat weet ik niet. Ik denk voornamelijk kappen.

Wat mijn aandacht trok was een merkwaardige tafereel op dit plein.

Er komt een huurauto met twee surveillanten aanrijden om een wielklem te verwijderen. Een wielklem die is aangelegd door ‘onze’ Security omdat de auto in kwestie niet in een daartoe bestemd vak is geparkeerd.

Nou hoorde ik toevallig dat er wat gebruiksprobleempjes zijn met de nieuwe bedrijfskleding van Security, maar dat kan niet de reden geweest zijn van dit merkwaardige tafereel. Ingehuurde surveillanten horen ook bedrijfskleding van de UU te dragen. Ze zijn zeker niet in hemdsmouwen, met gele bril en ogenblinderende glazen.

Afijn, dat die jongens een boete kregen zal ze leren om op onduidelijke parkeerterreinen te parkeren. Maar wat kost dit wielklemmetje onze universiteit ? Een ritje naar een depot heen en terug voor de klem, twee maal drie kwartier arbeidsloon, een huurauto uit De Bilt en dan nog de financiële afwikkeling van de bon. Is 300 euro optimistisch?

Gelukkig hoefden die jongens maar 50 euro te betalen!  En gelukkig zijn de bonnetjes die “onze” ingenieur Stihl al sinds UU-heugenis schrijft duurder dan alle plannenmakerij bij elkaar, vermoed ik.

Je Baaierd