Een beetje in de war door keuzedwang

Aan: humanresources@uu.nl Van: Baaierd Onderwerp: Een beetje in de war. Bijlage: professor Pi
Ha personeelsplanners,
Ik zoek wat hulp. Ik geloof dat ik een beetje de weg kwijt ben. Eigenlijk durf ik dat tegen niemand te zeggen, maar bij jullie kan je altijd terecht, toch?
Ik moet de laatste tijd steeds vaker kiezen. En dat moet ik ook willen, ja, zelfs fijn vinden.  Een energieleverancier kiezen, een provider kiezen, een ziektekostenverzekering kiezen (kijk even op onze site dan kunt u vergelijken). Maar dat kan ik helemaal niet! Wat moet ik vergelijken? Als u geen fysiotherapiepakket neemt, bent u goedkoper uit. Waarom zou ik dat niet nemen? Of wel? Ik wil gewoon geholpen worden als ik ziek ben. Niet alleen is mijn keuzecapaciteit verzadigd, maar ik geloof er ook niet meer in. In kiezen.
Hoe nu? Want keuzevrijheid is toch het grootste goed in onze welvaartsmaatschappij. Kunnen kiezen is een voorrecht. Maar ik voel me een oor aangenaaid. Want uiteindelijk wordt het allemaal ongevraagd duurder en gecompliceerder, wat ik ook kies. Dat kan een idioot bedenken. Men verzint oplossingen voor problemen die erger zijn dan de bedachte kwaal.
Als er minder post verstuurd wordt gaan we met meer bedrijven post bezorgen. Ik zie tegenwoordig vijf verschillende maatschappijen post en pakjes bezorgen. Wie vaart daar wel bij, is dat efficiënt? Kan ik kiezen voor een beëdigde TNT’er  en niet voor een of andere puber die van zijn ouders een bijbaantje moet hebben? Ja, zo goed voor zijn opvoeding hè? Die post in een garage laat staan omdat hij toevallig geen zin heeft die dag? Of kom je zo goedkoop van oudere werknemers met een te goede cao af?
Wie wil stoppen met werken kan vrijwillig ontslag nemen roept de nieuwe bètadecaan. Een leugenachtige rechtse hobby dat kiezen. Bestuurders met grote ego’s zijn de aanjagers en spinnen er garen bij. De slippendragers bauwen hen na. We moeten blijven geloven in meer, groter en efficiënter. Terwijl we allang gezien hebben dat dat niet meer gaat. De koek raakt op terwijl de echte problemen zich blijven opstapelen. Maar we durven er niks van te zeggen. Een andere weg in te slaan. Het gezonde verstand te gebruiken en de bestuurders in hun normvervaging tot de orde te roepen.
We hebben het toch goed? Als je je verzet kost het je kop! En zo wordt onze nachtmerrie vanzelf waar. Het is niet een opkomend fascisme dat mij angst inboezemt. Het is onverschilligheid en egocentrisme. Wilders is het intellectuele excuus om niet te hoeven kijken naar de echte machtselite als in de nieuwe kleren van de keizer en de echte problemen. Zowel links als rechts zijn schuldig aan diefstal en boerenbedrog, inclusief de bonden. Van de greep in onze ABP-kas die iedereen inmiddels liever vergeten is, tot het  'kapitaalinjecteren’  van banken. De laatste injectie bedroeg acht keer de voorgenomen bezuiniging op onderwijs. Keuzes.
Ha, ik geloof dat ik de draad weer te pakken krijg. Kunnen jullie trouwens zorgen dat mijn kerstpakket bij onze Raad van Toezicht terecht komt? Het is zo koud buiten!
Ik hoor,
Baaierd

Baaierd
on 03/12/2010

Aan: humanresources@uu.nl Van: Baaierd Onderwerp: Een beetje in de war. Bijlage: professor Pi

Ha personeelsplanners,
Ik zoek wat hulp. Ik geloof dat ik een beetje de weg kwijt ben. Eigenlijk durf ik dat tegen niemand te zeggen, maar bij jullie kan je altijd terecht, toch?
Ik moet de laatste tijd steeds vaker kiezen. En dat moet ik ook willen, ja, zelfs fijn vinden.  Een energieleverancier kiezen, een provider kiezen, een ziektekostenverzekering kiezen (kijk even op onze site dan kunt u vergelijken). Maar dat kan ik helemaal niet! Wat moet ik vergelijken? Als u geen fysiotherapiepakket neemt, bent u goedkoper uit. Waarom zou ik dat niet nemen? Of wel? Ik wil gewoon geholpen worden als ik ziek ben. Niet alleen is mijn keuzecapaciteit verzadigd, maar ik geloof er ook niet meer in. In kiezen.

Hoe nu? Want keuzevrijheid is toch het grootste goed in onze welvaartsmaatschappij. Kunnen kiezen is een voorrecht. Maar ik voel me een oor aangenaaid. Want uiteindelijk wordt het allemaal ongevraagd duurder en gecompliceerder, wat ik ook kies. Dat kan een idioot bedenken. Men verzint oplossingen voor problemen die erger zijn dan de bedachte kwaal.

Als er minder post verstuurd wordt gaan we met meer bedrijven post bezorgen. Ik zie tegenwoordig vijf verschillende maatschappijen post en pakjes bezorgen. Wie vaart daar wel bij, is dat efficiënt? Kan ik kiezen voor een beëdigde TNT’er  en niet voor een of andere puber die van zijn ouders een bijbaantje moet hebben? Ja, zo goed voor zijn opvoeding hè? Die post in een garage laat staan omdat hij toevallig geen zin heeft die dag? Of kom je zo goedkoop van oudere werknemers met een te goede cao af?

Wie wil stoppen met werken kan vrijwillig ontslag nemen roept de nieuwe bètadecaan. Een leugenachtige rechtse hobby dat kiezen. Bestuurders met grote ego’s zijn de aanjagers en spinnen er garen bij. De slippendragers bauwen hen na. We moeten blijven geloven in meer, groter en efficiënter. Terwijl we allang gezien hebben dat dat niet meer gaat. De koek raakt op terwijl de echte problemen zich blijven opstapelen. Maar we durven er niks van te zeggen. Een andere weg in te slaan. Het gezonde verstand te gebruiken en de bestuurders in hun normvervaging tot de orde te roepen.

We hebben het toch goed? Als je je verzet kost het je kop! En zo wordt onze nachtmerrie vanzelf waar. Het is niet een opkomend fascisme dat mij angst inboezemt. Het is onverschilligheid en egocentrisme. Wilders is het intellectuele excuus om niet te hoeven kijken naar de echte machtselite als in de nieuwe kleren van de keizer en de echte problemen. Zowel links als rechts zijn schuldig aan diefstal en boerenbedrog, inclusief de bonden. Van de greep in onze ABP-kas die iedereen inmiddels liever vergeten is, tot het  'kapitaalinjecteren’  van banken. De laatste injectie bedroeg acht keer de voorgenomen bezuiniging op onderwijs. Keuzes.

Ha, ik geloof dat ik de draad weer te pakken krijg. Kunnen jullie trouwens zorgen dat mijn kerstpakket bij onze Raad van Toezicht terecht komt? Het is zo koud buiten!

Ik hoor,

Baaierd

Advertentie