Evacuation verticale

Aan : mijnmoeder@zorghuishengelo.nl
Van : Baaierd@uu.nl
Betreft: evacuation verticale
Bijlage: cuvette malade

Ha Moeder,
Even een berichtje uit Frankrijk, want van een bezoekje voor ons vertrek kwam het niet meer. Ze zijn ook zo druk de laatste tijd op de Uni dat ik blij was om even elders adem te kunnen halen. Dat viel tegen! Je weet hoe hardvochtig de Auvergne kan zijn. Toen we nietsvermoedend onze modderpoel binnengleden, maakte mijn hart een sprongetje: alles stond er nog!

Als je lang weggeweest bent, moet er in zo’n schuur van alles weer opgestart worden. Om het water aan te sluiten, duik ik voorover in een diep gat en probeer ergens in het donker op de tast een kraantje open te draaien. Meestal zet ik voor die tijd de stroom er weer op zodat ik nog een beetje licht heb. Dat lukte deze keer niet. Bij het omzetten van de schakelaar gebeurde er niks.

Je leert hier snel om je niet druk te maken over tegenslagen. Niet meteen te denken dat je bent afgesloten of dat de loirs de stoppenkast hebben aangevreten en er eentje verkoold zwart tussen de draden hangt. We waren deze keer vroeg vertrokken dus het was nog licht. Stormpje geweest waarschijnlijk. Eerst maar het water aansluiten.

Tot mijn grote genoegen hoorde ik water stromen en kwam het er niet aan alle kanten uitspuiten. Dat zou niet de eerste keer zijn. Het kan hier nogal vriezen, en een knappe waterleiding die het gevuld uithoudt bij min 20, want zo koud was het geweest.

Nog voor het donker werd, en wij al klaar zaten met de kaarsjes en een lekker snorrende houtkachel; floepte het licht weer aan. Yes! Alles voor elkaar dacht ik nog tevreden. Tot ik naar het toilet ging. Want te optimistisch is hier ook weer niet handig. Bij het doortrekken kwam het water aan alle kanten onder de wc-pot uit. Verstopt? Beest in de afvoer gevallen? De pot bleek wel stukgevroren.

Voordat we hier een wc met stromend water hadden, moesten we naar buiten, gewapend met een schepje en een rol wc-papier. Hopen maar dat het vannacht niet te koud is en de maan een beetje schijnt … Morgen kijken of we een toilet met evacuation verticale kunnen vinden.

Op mijn werk verklaren ze me voor gek. Dat ik het fijn vind om hier te bivakkeren. Zeker als ik vertel dat het hier vaak één stap vooruit is en twee achteruit! Een permanente strijd tegen de chaos. Ook komt het project, zo je er al een zou willen definiëren, nooit af. We hebben geen deadlines, geen streefdata en geen go-nogo’s. Maar gelukkig ook geen budget.

Is het hier afzien? Nee. Het is hier wonderschoon, dat is luxe. Hier ontdek je dat je lang niet alles in de hand hebt. Dat de wereld niet zo maakbaar is als we graag willen geloven.

Straks mag ik weer naar de Uni. We gaan allemaal op cursus: Ziek zijn is een keuze. Leuk hè? Nu al zin in!

Liefs, 
Baaierd

Tags: gezondheid

Advertentie