Niet lullen maar poetsen met die roeibaan!
Aan: Anton@DeUithofeenechtharttoewensendecollegeleden.uu.nl
Betreft: Niet lullen maar poetsen!
Bijlage: Rowmap to our Hart (translation redundant)
Beste Anton,
Ik schreef in december een brandende brief aan Sinterklaas met de vraag of hij onze prachtige universiteit een nieuw hart wilde schenken. Ja, dat was natuurlijk wel een beetje te groot kado, dat begrijp ik ook, maar in vergelijking met wat kinderen tegenwoordig durven te vragen aan Sinterklaas, dacht ik: Dat moet kunnen.
Het is ook zo fijn dat jij warmloopt voor een beetje sfeer in onze Uithof. Als eerste collegelid sinds jaren! Ons dier’bre hart, zo wreed verkeer-doorsneden. Ons culturele woestijnlandschap. Onze ontmoetingswindhoek met feest-fontein.
Maar je gaat er echt voor. In de strategische bijeenkomst begon je al te glunderen bij het idee om kippetjes los rond te laten lopen op het terrein en de zaal begon collectief te soppen (inclusief communicatiesportman Cor Jansen) bij het idee van een roeibaan. Daar gaan we een haalbaarheidsstudie naar doen! Kijk, en dat is dan weer zo jammer Anton. Dacht ik even dat je serieus was, zakt mij onmiddellijk weer de moed in de schoenen.
Ik vertel je vast wat eruit komt. Evenwijdig aan de Kromme Rijn is het langste traject waar we rechtuit kunnen graven. Maar ja, daar woont de geile houtrekel die beslist niet verstoord mag worden in zijn baltsgedrag. Het diertje heeft een opwarmcyclus van tien jaar. Laat die nou net begonnen zijn. Dus nog even wachten.
Oh ja, wat betreft de lengte van de baan: Op zijn hoogst kunnen we 1,8 kilometer realiseren. Dan is de kanoclub van Triton net op gang gekomen! Tien slagen en weer keren. Dat zijn toch geen wedstrijdlengtes. Daar kunnen de boten van Orca niet van uit de kolken lopen!
Maar het moet zo ook niet Anton. Een kanobaan ergens in De Uithof langs de Kromme Rijn gaat ons hart toch niet versterken? Het gaat er juist om dat het weer begint te leven in en om het Van Unnikgebouw in het centrum. Als je even het bijgevoegde plaatje bestudeert, begrijp je onmiddellijk wat de bedoeling is.
We verbinden de slotgrachten van de twee forten met elkaar. Bij fort Rhijnauwen is de keer-bocht groot genoeg voor die kano’s, bij Fort Hoofddijk in de Botanische Tuinen moeten we misschien een iets grotere slinger maken. Het verbindingsstuk gaat dwars door het hart van de campus! En de helft van het water ligt er al. Het hoeft alleen maar aangesloten te worden.
Er rest ons slechts één obstakel. Dat is die vermaledijde Heidelberglaan. Nu ik dit schrijf vroeg ik me even af of je intussen al een echte planoloog hebt ingehuurd? Maar dat terzijde.
De oplossing is ook hier eigenlijk simpel. Het water, dat op dit moment onder de Heidelberglaan door loopt, laten we over de weg gaan. Een aquaduct! Kan die tram eindelijk onder de grond, hoef je ook niet het halve Centrum Gebouw Noord te slopen om dat kreng er onder door te laten gaan.
Leven in de brouwerij. Ook zonder kano-wedstrijden feest!
Je Baaierd