De kip

Mijn huisgenoot heeft een chicken, een kip, dus. Niet een levende, maar een kiloknaller in een geel plastic bakje van de Jumbo. En het is niet specifiek één kip, maar het zijn kipfilets die in bulk worden ingekocht waarna ze in de gezamenlijke vriezer verdwijnen. Ik ben een relaxte en vriendelijke huisgenoot. Ik stoor mij er niet aan dat er vier dagen per week een bevroren kip op het aanrecht ligt. En de vliegen, die halverwege de dag op de kip neerstrijken, mogen er ook best zijn. Zoals ik zei, ik ben een relaxte huisgenoot, maar wanneer de kip een pelgrimstocht door de woonkamer begint af te leggen, trek ik de grens.

De kip, hij reist. Toen ik drie maanden geleden voor het eerst uit huis ging had hij nog een vaste plek in de keuken, maar inmiddels is het elke dag een verrassing waar ik hem aantref. In de ochtend ligt hij vaak nog op het aanrecht, tijdens de middag op de eettafel, en ’s avonds vind ik hem op de bank. Los van het feit dat ik een vegetariër ben vind ik een rauwe kip op een verrassingslocatie in mijn huis gewoon niet fijn. Tuurlijk, ik zou er iets van kunnen zeggen, maar ik zou liever in het holst van de nacht verhuizen dan de confrontatie aangaan. Zeggen dat ik door mijn huisgenoten leuk gevonden wil worden is een understatement. Mijn sociale status als eerstejaars student is nog volop in ontwikkeling, het leven op campus is niet bepaald bruisend, en daardoor ben ik op mijn huisgenoten aangewezen. Meestal ben ik een mondig persoon, maar in deze situatie ben ik stiller dan de muis die in onze keuken woont.

Toch heb ik soms de drang om te gillen, want mijn huishoudelijke uitdagingen omvatten meer dan de kip. De ademhalingsoefeningen die ik moet doen wanneer ik langs de gezamenlijke badkamer loop, de prut in de afvoer, de zwartgeblakerde voedselresten rondom het fornuis – het maakt een monster in mij wakker, een erg onrelaxt en onvriendelijk monster. En toch is uit huis gaan jezelf aanpassen. Je wil een schoon huis maar niet degene zijn die iedereen vraagt zijn zooi op te ruimen. Je wil het monster tevreden houden, maar ook een Relaxte Huisgenoot zijn, zelfs als het bedorven vlees betreft.

Gisteren lag de kip weer op de bank, ik heb hem naar de keuken meegenomen waar ik twijfelde tussen de aanrecht en de prullenbak. Ik heb hem op het aanrecht gezet. Soms moet je dingen een plekje geven.