Scholier schiet niets op met pijnlijke studietinder van UU

Met de nieuwe “Tinder-achtige studiekeuze-app” legt de UU de lat lekker laag, vindt Lukas Brand. Hij ergert zich aan de manier waarop de UU data van scholieren wil binnenhalen met een met slecht gemaakte app .

Pak ‘m beet een week geleden lanceerde de universiteit een webapplicatie waarin scholieren “door te swipen of te klikken” hun studie-interessegebieden kunnen ontdekken. Nu is er op het idee om alle bacheloropleidingen van de universiteit te reduceren tot een schamele veertigtal kernwoorden al genoeg aan te merken, maar dat de uni ook nog eens de tijd heeft genomen om zijn gebrek aan creativiteit kenbaar te maken door niets meer dan Tinder te reproduceren is ronduit beschamend.

Wacht! Het betreft hier niet de universiteit zelf, de opdracht is namelijk uitbesteed. Verbluffend.

Intelligenz, de naam zegt het al, kreeg de opdracht een app te ontwikkelen “om scholieren al op jonge leeftijd te laten nadenken over hun latere studiekeuze.” Althans, dat is waar de app volgens de universiteit voor bedoeld is. Intelligenz denkt er anders over: “Met deze Interesse Scan kunnen aankomende studenten op speelse wijze ontdekken welke studiethema’s bij hun passen.

Spelen of nadenken, wat is het nou? Als je ’t mij vraagt maakt het hoe dan ook niet uit. Van geen van beide is sprake wanneer ik, starend naar een scherm, m’n vinger veertig keer naar links of naar rechts beweeg.

Is de app nu gericht op scholieren of aankomende studenten? Volgens de universiteit is de app bedoeld voor vwo 2, 3 en 4. Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen, zo luidt de gedachte. Maar niemand geeft een reden waarom dat zo zou zijn? Helaas…

Geen fatsoenlijk onderbouwd doel en geen fatsoenlijk onderbouwde doelgroep dus. Heb je dan op z’n minst iets aan het resultaat? Ik deed de test en kreeg m’n score per mail toegestuurd. Wat bleek, ik paste 95 procent zeker bij 24 bacheloropleidingen… van de 50. Fijn. Om de teleurstelling te verzachten kreeg ik gelukkig ook de boodschap dat een studiekeuze niet snel gemaakt is en werd ik achtereenvolgens doorverwezen naar: een uitgebreidere test, de opleidingsbrochures, het studiekeuzestappenplan, de studievergelijker, open dagen en het voorlichtingsmailadres en -telefoonnummer. Wat voegt de app hier aan toe? Helemaal niets inderdaad.

Dient dit veredeld stukje code dan werkelijk geen enkel doel? Natuurlijk wel Lukas. Voor je je resultaten gemaild krijgt, mag je namelijk eerst je gegevens achterlaten.  Mhmmm data! En al die vervolgstappen, die zijn natuurlijk ook allemaal van de UU. Mhmmm klantenbinding! Zo leren we scholieren dat privacy een nuttig betaalmiddel is en kweken we tegelijkertijd loyaliteit voor onze universiteit. Tja, je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen!

Nu is het niet geheel toevallig dat de universiteit geen fatsoenlijke studiekeuze-app heeft geproduceerd. Het door haar ingehuurd bedrijf Intelligenz is namelijk helemaal geen specialist op het gebied van apps of studiekeuzes. Juist niet! Het bedrijf is “Specialist in Customer Intelligence en Marketing Automation”, dat wil zeggen: klantdataspecialist. Leuk voor hen, handig voor de universiteit, maar wat schiet de scholier ermee op? Die krijgt van de zoveelste universiteit weer het zoveelste technische vernuft door de strot geramd. Top.

Nu vind ik dit alles al eigenlijk te beschamend om er verder nog woorden aan vuil te maken, ware het niet dat er nog één aspect overblijft waar ik me zo waar nog meer aan erger: de app zelf. Deze stelt al weinig voor, maar dan weet men dat weinige ook nog zo tenenkrommend pijnlijk te presenteren dat ik het hier niet ongenoemd kan laten.

Bachelors Studie Interesse Scan is één woord (zonder die compleet willekeurige -s achter bachelor). De Engelse vertaling, Bachelor’s Programme of Interest Scan, is erbarmelijk. En sommige van de foto’s slaan helemaal nergens op: bij rekenen staat een afbeelding met scheikundige symbolen, religie is gekoppeld aan een vrouw met een hoofddoek, het plaatje bij schrijven laat noch een hand, noch een pen, noch papier zien en op het plaatje bij tabellen staat een grafiek.

Subtiel persoonsgegevens verzamelen onder het motto van een loyaliteitsprogramma is één ding, maar expliciet foutief beeld- en taalgebruik presenteren – aan onze toekomstige studenten nota bene – dat is een universiteit niet waardig.

Ergens heeft iemand goedkeuring gegeven om hier een zak geld tegenaan te gooien, scholieren ermee lastig te vallen en de naam van de universiteit door het slijk te halen. Dat vind ik jammer en lichtelijk frustrerend. Waar moet ik een zak geld tegenaan gooien om een kritische houdingen ten opzichte van technologische vernieuwing te stimuleren?

Advertentie