Verhuizen, wat een klus..

Studente Dorien Bakker leeft in een chaotische bubble. Dat is niet handig als je moet verhuizen, zo ontdekte ze.

Mijn nichtje uit Dronten kwam drie weken geleden langs. Als eerste liet ik mijn nieuwe kamer zien, die op dat moment vol stond met verfpotten, een schuurmachine, een koffiezetapparaat en nog wat schoonmaakspullen.

Gelukkig zag zij dezelfde potenties als ik. Vervolgens gingen we naar mijn oude kamer, want die had ze ook nog niet gezien. Zo’n acht jaar terug  (ik was toen 10) kwam mijn nichtje (toen 12) mij eens helpen met het opruimen van mijn kamer. Het was uit een grapje ontstaan maar het ging toch echt gebeuren. Aan het einde van de dag hadden we vijf vuilniszakken naar beneden gebracht en voelde ik me ergens wel voldaan.

Ik was altijd een rommelig kind en leefde een beetje in mijn eigen chaotische bubbel. Die georganiseerde chaos is eigenlijk nooit verdwenen.

Nu was mijn nichtje dus op mijn kamer en het eerste wat ze vroeg: "Jeetjemina Do, Moet je al deze spullen in vier dagen ingepakt hebben?!"

Ik had tot dat moment geen beren op de weg gezien en had wel een idee van hoe ik het –over een dag op twee- wel ‘even’ zou oplossen. Toch begon ik lichtelijk aan mijn inschattingsvermogen te twijfelen, mijn nichtje heeft namelijk 9 van de 10 keer gelijk. Uiteindelijk heeft het mij eigenlijk ook verbaasd hoeveel zooi je in een half jaar verzamelt.

Nu, drie weken verder, begint mijn nieuwe kamer stiekem de zelfde georganiseerde chaos te worden. Al denk ik dat het in dit huis niet erg is :) Het huis past veel beter bij me dan het vorige. Hier zie ik elke dag huisgenoten, maken we een praatje, kijken we samen tv of zitten we gezellig te kletsen.

Nog een pluspunt is dat ik nu op de begane grond woon, en een tuintje aan mijn kamer heb! Tussen 12 uur ’s middags en tot ‘ie onder gaat kan ik genieten van het voorjaarszonnetje (als hij schijnt)! Laat het maar heel snel mooi weer worden.

Ik vind het altijd zo grappig om te zien dat mensen zo opbloeien van de zon. Laatst was het op zondag erg mooi weer, helaas was ik toen de hele dag aan het werk in de supermarkt. Ik zag iedereen binnen komen in een korte broek, slippers en in het ergste geval een te klein geworden blouse van de wintervetjes.

Stiekem betrap ik mijzelf ook op het feit dat ik veel meer afspreek met mensen wanneer het mooi weer is, of dat ik dan ook in mijn korte broek in de tuin lig (en dan maar te zwijgen over de wintervetjes..)

Advertentie