AIESEC-congres in Joegoslavie: 'Het wordt er niet makkelijker op een oordeel te hebben'

AIESEC-congres in Joegoslavie: 'Het wordt er niet makkelijkerop een oordeel te hebben'

Carolijn Terwindt, Koen Gulen en Emma Patijn waren erbij inJoegoslavie. Ze hadden het zichzelf niet makkelijk gemaakt door perbus te reizen. "De heenreis duurde ruim dertig uur. We warenomringd door Joegoslaven uit Nederland en Duitsland die familiegingen bezoeken", vertelt Gulen. Nadat 'en passant' de kennis vande Joegoslavische volksmuziek flink was opgevijzeld was er deaankomst in Belgrado, waar alle leden van AIESEC zichverzamelden.

Patijn: "Je kon merken dat het congres heel belangrijk was,overal hingen billboards met aankondigingen ervan. Het was heteerste internationale congres sinds 1990, het werd officieelgeopend door de minister van Economische Zaken. Overal warencamera's, en president Kostunica had een brief geschreven die werdvoorgelezen."

Het congres, dat de naam EuroLDS (European LeadershipDevelopment Seminar) droeg, was bedoeld voor bestuursleden vanAIESEC. Patijn: "De discussies die we voerden waren eigenlijk heelzakelijk, maar 's avonds kon je met dezelfde personen bij wijze vanspreken in de polonaise lopen. Dat gaf een heel aparte sfeer."

De avonduren werden ook aangegrepen om te praten over andereonderwerpen dan AIESEC. Patijn: "In de statuten is vastgelegd datAIESEC een non-politieke organisatie is, maar in een land alsJoegoslavie draait alles natuurlijk om politiek. Je merkte het aldoordat er geen Scandinaviers, Amerikanen en Britten aanwezigwaren, zij hadden van hun regeringen geen toestemming om naarJoegoslavie af te reizen." Ook Milosevic was 's avonds onderwerpvan gesprek. Het werd ons duidelijk dat eigenlijk niemand inJoegoslavie hem nog steunde, op een paar mensen na," zegtPatijn.

Nog steeds onderhouden de deelnemers aan het congrese-mail-contact. Hierbij wordt gediscussieerd over actuele situatiesin de verschillende landen, maar worden voornamelijk de ontstanevriendschappen voortgezet.

Voor het congres werd de Nederlandse afvaardiging per autorondgeleid door de stad. Gulen: "We kregen ook de gebombardeerdegebouwen te zien, zoals de Chinese ambassade en de televisietoren.Het was absoluut niet zo dat de hele stad was platgebombardeerd,wat veel mensen denken."

Na het bezoek aan Belgrado vertrok het gezelschap richtingVrnjacka Banja, in het zuiden van het land. Daar vond het grootstedeel van het congres plaats. Door het congres ligt Joegoslavie voorhet gevoel niet meer aan de andere kant van de wereld, vindt Gulen.Terwindt vult aan: "Doordat we het land met eigen ogen hebbengezien kunnen we de dingen veel beter in de context plaatsen. Hetwordt er zo trouwens niet makkelijker op om een oordeel tehebben."

Gerben Timmer

Citaten uit e-mails:

Djurdjica Jojic, over Milosevic; 'I think it will be necessaryto send him to The Hague, but nobody's approving it, because, withexception of few Croats, there are only Serbs in that prison, andthat is not 'siding'?'

Aleksandar Vukovic, idem; 'Only when The Hague puts some chargeson NATO countries leaders, than we can send him to The Hague.'

Petak Bojan, over Macedonie; 'There aren't many things to dothat will change the situation, except to judge the Big Heads inthe western countries that have created a monster that they can'tcontrol. I'm talking about the Liberation Army of Kosovo.'

Florian Schwarz, over Macedonische media; 'Do you think acountry would stand a crisis like that if media brought bad thingsabout the own country? It's not 'bad' to make the others bad andthe own people heros, every country would do so...'