Scheiden doet lijden, niet scheiden óók

Een slecht huwelijk en een echtscheiding zijn allebei niet bevorderlijk voor het welbevinden van kinderen. 'Bij elkaar blijven vanwege de kinderen' werkt niet, maar ook na een scheiding komt de ouderrol onvoldoende uit de verf. Dat concludeert Inge van de Valk in haar proefschrift waarop ze 6 februari aan de faculteit Sociale Wetenschappen promoveert.

Nieuws
on 23/01/2004

Pedagoog Van de Valk hield een langlopend onderzoek van zes jaar waarin ze 3000 jongeren en hun ouders mondeling en schriftelijk vragen stelde. Het klinkt traditioneel, maar opgroeien in een harmonieus gezin bij de twee biologische ouders is nog steeds het beste voor kinderen en jeugdigen, zo blijkt uit haar studie.
Ouders met een slecht huwelijk en gescheiden ouders bieden gemiddeld minder steun en hebben een slechtere relatie met hun kind (of adolescent). Bovendien ontdekte Van de Valk dat zelfs na pakweg 15 jaar jongeren uit gescheiden gezinnen meer psychische en gedragsproblemen hebben dan leeftijdgenoten uit intacte gezinnen. Conflicten tussen de ouders rondom de scheiding spelen daarin een hoofdrol, maar ook een verslechterde opvoeding, verstoorde ouder-kind relaties, financiële problemen en een algemene toename van stress in het gezin spelen mee bij het ontstaan van problemen bij de kinderen.
Van de Valk beveelt aan dat kinderen een stem moeten krijgen als er sprake is van huwelijksproblemen - en de keuze ‘scheiden of niet’ gemaakt moet worden. Zij vindt tevens dat ouders verplicht een of meer counselinggesprekken moeten voeren en dat zij een ouderschapsplan moeten opstellen voordat ze een wettelijke scheiding aanvragen.

AH