Lange wachtrijen bij Betweterfestival

'Alles wat ik je laat zien, ken je al', aldus Ludovico.2; één van de experimenten bij het festival

Het Betweterfestival trok veel belangstellenden naar TivoliVredenburg. Dit zorgde voor lange wachtrijen bij de verschillende experimenten. Het onderzoekje naar Wilskracht kwam hierdoor wel goed uit de verf, je moest geduld hebben wilde je aan alles kunnen meedoen.

De eerste editie van het Betweterfestival was vrijdag 30 september in TivoliVredenburg. Het festival werd georganiseerd door de Universiteit Utrecht, de Hogeschool voor de Kunsten en de Universiteit voor Humanistiek. Tijdens deze avond, met een combinatie van wetenschap en cultuur stonden onderzoeken naar de mens centraal. Ook kregen de bezoekers een kijkje in het leven van wetenschappers. Duidelijk moest worden dat onderzoekers nieuwsgierig en geïnteresseerd zijn om zoveel mogelijk te weten te komen. Vandaar ook de naam betweter; ‘iemand die alles beter wil weten’.

De avond begon veelbelovend. Toen om 20 uur de deuren opengingen en iedereen de roltrap naar de vijfde verdieping nam, zat de sfeer er al snel goed in. Mensen stonden gezellig met elkaar te praten, er was muziek en er waren hapjes en drankjes, deze laatste weliswaar tegen een vergoeding. Tenzij je bij het experiment waar je jou wilskracht kon meten het lekkere chocoladekoekje niet langer kon weerstaan. Dan had je een gratis koekje binnen weten te slepen. 

Er waren verschillenden podia, sprekers, onderwerpen en experimenten. In Cloud Nine kon je, alleen als je werd uitgekozen, in een darkroom filosoferen met onbekenden. Op Plein 5 kon je via een virtual reality bril een sprong uit een vliegtuig wagen bij Para Parachute en in zaal Hertz kon je interviews of lezingen bijwonen. 

Het ambitieuze en goedgevulde programma schepte hoge verwachtingen die het festival helaas op logistiek gebied niet kon waarmaken. De belangstelling was groot en iedereen wilde graag meedoen met de experimenten en luisteren naar de interviews met deskundigen. Door het grote aanbod kon niet iedereen meedoen, tenzij je de hele avond de tijd had.

Het Betweterfestival werd omschreven als dé plek voor mensen die buiten de gebaande paden willen denken, maar een betere omschrijving zou zijn: dé plek voor mensen die keurig netjes achter elkaar in de rij willen wachten totdat ze aan een experiment kunnen meedoen. Want wilde je deelnemen, dan betekende dit dat je eerst een half uur moest wachten om vervolgens binnen twee minuten met een experiment klaar te zijn. Ook niet onbelangrijk: jouw ingevulde antwoorden worden gebruikt als onderzoeksresultaten voor de deskundigen. Dit werd je alleen pas aan het einde van het experiment verteld.

Toen het moment daar was om over seks te praten in het Science Café op het Plein zorgden het geroezemoes en de muziek op de achtergrond ervoor dat de sprekers lastig te verstaan waren en kregen de bezoekers niet veel van het verhaal mee. Eén voor één stonden mensen op en vertrokken, op zoek naar vertier elders.

Mocht er volgend jaar een tweede editie komen, dan doet de organisatie er goed om de avond anders in te delen zodat iedere bezoeker de mogelijkheid heeft om aan meer experimenten mee te doen en om meer lezingen bij te wonen. Een echte betweter wil immers zijn kennis bijspijkeren op vele vlakken om het zo altijd beter te weten.

 

Advertentie