Constructief meepraten is effectiever dan het stellen van eisen

De Nieuwe Universiteit Utrecht heeft te weinig oog voor de medezeggenschap. In Utrecht is het probleem dat te weinig studenten echt betrokken willen zijn bij het verbeteren van het onderwijs. Dat zegt Daniël den Brave, studentlid van de universiteitsraad, op persoonlijke titel.

De onrust in het academisch landschap heeft zich inmiddels uitgebreid naar Utrecht, met het door studenten opgerichte platform De Nieuwe Universiteit Utrecht (DNNU). De plotselinge aandacht voor medezeggenschap heeft ons als U-raad vrolijk verrast. Al jaren proberen we de medezeggenschap in de spotlights te krijgen, maar ieder jaar vinden we met moeite genoeg kandidaten voor de U-raad.
De betogers in het Maagdenhuis richten zich op Amsterdam. De Nieuwe Universiteit Utrecht komt wel met Utrechtse kwesties. Maar de problemen die ze aandragen zijn veelal niet gebaseerd op feiten. Zo staat op de Facebookpagina van DNUU dat de onderwijskwaliteit erg slecht is, terwijl de UU al jaren één van de beste, zo niet de beste universiteit van Nederland is. Bij de bijeenkomsten van De Nieuwe Universiteit Utrecht zijn dan ook opvallend veel mensen die nog nooit actief zijn geweest bij de verbetering van het onderwijs, bijvoorbeeld via de medezeggenschap. 
Dat wil niet zeggen dat de hele beweging De Nieuwe Universiteit niet goed is. Er is wel degelijk steeds meer commercialisering van het onderwijs, denk hierbij aan het selectiever maken van het onderwijs. Maar om dit probleem aan te kaarten moeten de actievoerders naar Den Haag om te protesteren. Helaas wordt daarvoor geen initiatief genomen.
Een probleem dat hier in Utrecht speelt, is de klacht van DNUU dat studenten niet gehoord worden. Dat klopt tot op zekere hoogte. Het is alleen niet zo dat niemand naar de studenten wil luisteren. De oorzaak is dat studenten niet betrokken zijn bij het onderwijs.
Mooi voorbeeld is de bordactie die de universiteitsraad iedere maand doet. We gaan dan ergens in een UU-gebouw staan we met een bord en post-its. We stellen aan alle studenten die langslopen de vraag “Wat moet er anders aan de UU?”. Veruit de meeste studenten lopen door zonder iets te zeggen. Ze vinden het wel OK, hebben er geen tijd voor, of interesseren zich simpelweg niet voor de organisatie van hun onderwijs. En dat terwijl er volgens DNUU zo veel problemen zijn! Gek toch?
Door mijn zitting in de universiteitsraad heb ik mee kunnen praten over vele beleidsstukken. Zo worden wij als studenten betrokken bij de herinrichting van de bestuursbeurzen (naar aanleiding van het verdwijnen van de basisbeurs), en wordt onze mening hierin goed gehoord. Dit laat mij duidelijk zien dat constructief meepraten veel effectiever is dan het stellen van eisen.
De deadline voor kandidaatstelling voor faculteitsraden en universiteitsraad is inmiddels gepasseerd. Maar ik durf stellig te zeggen dat, op een enkeling na, niemand die dit leest zich kandidaat heeft gesteld. Ook niet de mensen die iedere middag bij de besprekingen van DNUU in de UBB zitten. Erg jammer, want je actief inzetten voor de universiteit, en daadwerkelijk in gesprek gaan met bestuurders gebeurt veel te weinig.
Van 20 tot en met 22 april zijn er weer verkiezingen voor de universiteitsraad en faculteitsraden. Ik hoop op een goede opkomst.