Zes kerngedachten, zes soorten gedachten, waarvan drie soorten gedachten die de mens uit de wekelijkheid halen
Een leven lang met mensen en hun problemen omgaan bracht mij op de weg van hun gedachten. Daar moest ik het zoeken, ontdekte ik vele jaren geleden.
De kortste weg was om hun te vragen. Wat dacht je net, toen ik zag dat ze nadachten. Wat dacht je toen? Wanneer ze over een gebeurtenis van het verleden praatten.
De antwoorden die zij gaven schreef ik op. Honderden mensen. Duizenden gedachten.
Ik zocht naar de gedachtepatronen die mensen delen.
Welke gedachten delen mensen bij piekeren? Bij stress? Bij teleurstellingen? Bij veel angsten? Bij uit evenwicht zijn?
De gedachten misten een context. Dat was de ontdekking die ik in 1997 deed. Dat is ook de reden dat mensen met hun gedachten alle kanten opgaan. Er is nu geen context als grens.
De ontdekte context van de eerste drie kerngedachten bestaat uit drie grenzen die de mogelijkheden en onmogelijkheden van ons denken aangeven. De mogelijkheden tussen kunnen weten, dat vormt het speelveld van ons denken, en het niet kunnen weten. Over de grens denkt de mens iets te weten, wat deze niet kan weten.
Onbekendheid met deze grenzen is de oorzaak van een manier van denken die bij de mens veel leed veroorzaakt.
- We kunnen niet weten wat er in de toekomst gebeurt. (Inschatten kan wel, maar dat is geen weten).
- We kunnen niet weten wat een ander denkt of voelt. (Ook hierbij kan inschatten wel, weten kan niet.
- We kunnen niet oneindigheid denken.
Met het onderzoek naar gedachten werd gekeken met welke soorten gedachten de mens over die grenzen ging. Deze zijn kerngedachten genoemd.
- Niet te beantwoorden vragen
- Toekomstgerichte overtuigingen
- Niet herkende fantasiegedachten
Het bleek dat herkenning van dit soort gedachten, met het besef van de grenzen van de mogelijkheden en onmogelijkheden van het denken, de sleutel was om gedachteprocessen te stoppen of om te buigen.
Drie soorten gedachten die een verdere ontwikkeling tegen kunnen houden
Naast de drie kerngedachten die alle kanten opschoten, bleek dat er nog een aantal kerngedachten waren die mensen weliswaar niet uit de werkelijkheid haalden maar wel een verdere ontwikkeling in de weg konden staan.
Ook deze kerngedachten hadden een context nodig. De ontdekt context wordt gevormd door de kernidentiteit. Dat is degene los van situaties van nu en uit het verleden. Degene die we van binnen zijn. De kernidentiteit wordt vastgesteld in eigenschappen.
Deze kerngedachten zijn:
- De mensen in het denken
- De opdrachten die iemand zichzelf geeft
- De besluiten die iemand neemt of heeft genomen.
De zes kerngedachten met als contexten het speelveld van ons denken en de kernidentiteit zijn ondergebracht onder de naam: het Gedachten Analyse Programma. Een ontwikkelingsinstrument dat problemen waarbij gedachten een belangrijke rol spelen benadert als ontwikkelingsachterstanden. Leren is hierbij de sleutel.