Leve de verstudentificering van gezinswijken

Boze buurtbewoners wijzen de studenten aan als lastpakken van de wijk. Onzin, vindt student Chiem Balduk. Laat studenten de wijken richting De Uithof maar domineren.

 Sinds vorig jaar kerst woon ik met plezier in mijn 13 vierkante meter tellende studio in de Utrechtse Schildersbuurt. Het is krap, maar alles past er in: een eigen koelkast, douche en wc. Ik noem het dan ook steevast vol trots ‘mijn appartement’.

Ik ga wel eens uit en houd van bier, maar ik ben meestal vrij rustig en bezig met studeren of werken. Net als mijn elf huisgenoten die ieder een eigen studio hebben in het omgebouwde jaren-30-huis.

Toch blijken wij de hel te zijn; lastpakken van de wijk; een doodsteek voor de buurt. Een aantal bewoners uit diverse wijken in Utrecht is naar de gemeenteraad gestapt om te klagen over ons gedrag.

Ze vrezen de massale splitsingen van woningen die in Utrecht plaatsvinden. Zo vertelde de verontruste Utrechter Jeroen Windt tegen DUIC.nl: “Als een aantal eengezinswoningen ruimte gaan bieden aan bijvoorbeeld vijf  studenten doet dat wat met een buurt. Er komen veel te veel fietsen in de straat en studenten hebben ook een heel ander leefpatroon, wat voor een buurt ook niet altijd even leuk is.”

Studentenfiets versus bakfiets
Ho, ho, ho. Ik viel van mijn stoel toen ik het las. Als ik mijn straat doorkijk, waar verder bijna alleen maar jonge gezinnen wonen, zie ik voor elk huis een auto, twee bakfietsen, drie kinderfietsen en een skelter staan. Die bezetten de openbare ruimte meer dan de vijf gammele studentenfietsen die op één hoop tegen de woning aan staan.

Daarnaast is ons leefpatroon by far veel rustiger dan dat van jonge gezinnetjes. Wij zijn óf van huis óf we liggen brak in bed.

Natuurlijk, mijn huisgenoot rookt eens een joint of komt bezopen thuis van de kroeg, maar dat is geen dagelijkse kost. Mijn buren daarentegen laten om half acht ’s ochtends hun kinderen uit in de achtertuin en die minimensjes blijven verstoppertje en tikkertje spelen tot het donker wordt.

Zoals dat met koters gaat, kan zoiets niet zonder bijgaand geschreeuw en gejank. Als ik een nachtdienst heb gedraaid (op het werk of in de kroeg) en in de ochtend probeer te slapen, heb ik in gedachte die blagen al drie keer de strot omgedraaid. Wiens leefpatroon is dan storender?

Zure zeurders kunnen ook verhuizen
Verder beklagen de zure zeurders dat de woonsamenstelling en buurtopbouw scheef loopt. Nou en, zeg ik dan. Wat is er mis met specifieke studentenbuurten? Dan heeft de rest van de Utrechters ook geen last van ons ‘leefpatroon’. Het is sowieso naïef om te geloven in egalitaire buurten. Kijk naar de welvaartverschillen tussen het centrum en buitenwijken als Kanaleneiland en Overvecht.

Mijn idee? Laat in wijken als Wittevrouwen en de Schildersbuurt in Oost, die tussen de binnenstad en De Uithof liggen, de markt haar gang gaan. Laat ze ‘verstudentificeren’ door woningen te splitsen in studentenstudio’s of in gebruik te nemen als studentenhuizen. Gezinnetjes kunnen lekker met elkaar in andere jaren-30-wijken als Lombok of Tuindorp gaan wonen, zónder studenten.

Ideaal. Dan heb ik als hardwerkende student geen last meer van dat nare leefpatroon van gezinnetjes!  

Blog
on 03/09/2015

Boze buurtbewoners wijzen de studenten aan als lastpakken van de wijk. Onzin, vindt student Chiem Balduk. Laat studenten de wijken richting De Uithof maar domineren.

 Sinds vorig jaar kerst woon ik met plezier in mijn 13 vierkante meter tellende studio in de Utrechtse Schildersbuurt. Het is krap, maar alles past er in: een eigen koelkast, douche en wc. Ik noem het dan ook steevast vol trots ‘mijn appartement’.

Ik ga wel eens uit en houd van bier, maar ik ben meestal vrij rustig en bezig met studeren of werken. Net als mijn elf huisgenoten die ieder een eigen studio hebben in het omgebouwde jaren-30-huis.

Toch blijken wij de hel te zijn; lastpakken van de wijk; een doodsteek voor de buurt. Een aantal bewoners uit diverse wijken in Utrecht is naar de gemeenteraad gestapt om te klagen over ons gedrag.

Ze vrezen de massale splitsingen van woningen die in Utrecht plaatsvinden. Zo vertelde de verontruste Utrechter Jeroen Windt tegen DUIC.nl: “Als een aantal eengezinswoningen ruimte gaan bieden aan bijvoorbeeld vijf  studenten doet dat wat met een buurt. Er komen veel te veel fietsen in de straat en studenten hebben ook een heel ander leefpatroon, wat voor een buurt ook niet altijd even leuk is.”

Studentenfiets versus bakfiets
Ho, ho, ho. Ik viel van mijn stoel toen ik het las. Als ik mijn straat doorkijk, waar verder bijna alleen maar jonge gezinnen wonen, zie ik voor elk huis een auto, twee bakfietsen, drie kinderfietsen en een skelter staan. Die bezetten de openbare ruimte meer dan de vijf gammele studentenfietsen die op één hoop tegen de woning aan staan.

Daarnaast is ons leefpatroon by far veel rustiger dan dat van jonge gezinnetjes. Wij zijn óf van huis óf we liggen brak in bed.

Natuurlijk, mijn huisgenoot rookt eens een joint of komt bezopen thuis van de kroeg, maar dat is geen dagelijkse kost. Mijn buren daarentegen laten om half acht ’s ochtends hun kinderen uit in de achtertuin en die minimensjes blijven verstoppertje en tikkertje spelen tot het donker wordt.

Zoals dat met koters gaat, kan zoiets niet zonder bijgaand geschreeuw en gejank. Als ik een nachtdienst heb gedraaid (op het werk of in de kroeg) en in de ochtend probeer te slapen, heb ik in gedachte die blagen al drie keer de strot omgedraaid. Wiens leefpatroon is dan storender?

Zure zeurders kunnen ook verhuizen
Verder beklagen de zure zeurders dat de woonsamenstelling en buurtopbouw scheef loopt. Nou en, zeg ik dan. Wat is er mis met specifieke studentenbuurten? Dan heeft de rest van de Utrechters ook geen last van ons ‘leefpatroon’. Het is sowieso naïef om te geloven in egalitaire buurten. Kijk naar de welvaartverschillen tussen het centrum en buitenwijken als Kanaleneiland en Overvecht.

Mijn idee? Laat in wijken als Wittevrouwen en de Schildersbuurt in Oost, die tussen de binnenstad en De Uithof liggen, de markt haar gang gaan. Laat ze ‘verstudentificeren’ door woningen te splitsen in studentenstudio’s of in gebruik te nemen als studentenhuizen. Gezinnetjes kunnen lekker met elkaar in andere jaren-30-wijken als Lombok of Tuindorp gaan wonen, zónder studenten.

Ideaal. Dan heb ik als hardwerkende student geen last meer van dat nare leefpatroon van gezinnetjes!  

Advertentie