even kort

Gerard verslaat de Friezen

Het eerste kievietsei werd op 7 maart gevonden door Gerard ten Broeke (56), medewerker van de veterinaire algemene dienst. Hij was daarmee de Friezen, die erg gebrand zijn op het vinden van het eerste ei, te snel af.

Dacht u dat dit het eerste kievietsei zou zijn? "Ik had er nog niks over, dus de kans was vrij groot. Toen ik het nestje zag, wist ik niet wat ik moest doen, en heb het ANP maar gebeld. Die hadden nog geen melding gekregen en vroegen me om een foto. Een collega van mij maakte die met haar telefoon en de foto hebben we meteen naar de redactie gemaild. Al snel bleek dat ik de eerste was."

Maar het eerste kievietsei in Friesland is toch officieel het eerste ei?

"Nee, dat denken de Friezen! Zij zijn veel fanatieker in het zoeken, hebben speciale clubs die allerlei plekken afstruinen op zoek naar eieren. Ze waren dus niet echt blij dat het eerste kievitsei in Utrecht werd gevonden. Ik kreeg dezelfde dag zelfs een telefoontje van een fanatieke Fries die bewijzen wilde zien! Sommige media hebben het eerste kievietsei in Friesland, dat een paar uur later is gevonden, genoemd als eerste ei. Maar dat klopt niet!"

Zoekt u elk jaar naar kievietseieren? "Als klein jongetje zocht ik er al naar met m'n vader en dat ben ik altijd blijven doen. Vorig jaar was ik één dag te laat en dacht: volgend jaar ben ik de eerste! Daarom was ik extra alert op groepjes kievieten. Ik zag al een paar dagen wat onrustige vrolijk vliegende kievieten in een groepje en dacht 'daar moet ik binnenkort een kijkje gaan nemen'. En ja hoor, bingo!"

Leuke reacties gekregen? "Toen het officieel was vastgesteld door Landschapsbeheer barstte het circus los! 's Middags kwamen er fotografen, een cameraman van RTV Utrecht, een verslaggever van het AD/Utrechts Nieuwsblad en het NOS Radionieuws. Ik kwam ook op het Acht-Uur Journaal voorbij. Tot tien uur 's avonds stond m'n telefoon roodgloeiend, geweldig! Ik kreeg veel leuke reacties, ook van mijn dorpsgenoten die vonden dat ik Werkhoven weer op de kaart had gezet!

Wat gebeurt er nu met de eieren? "Normaal gesproken markeer ik de nestjes in de weilanden met stokjes, zodat de boeren zien waar ze liggen. Dat doe ik als vrijwilliger voor Weidevogelbescherming Utrecht Stad voor alle weilanden van de faculteit Diergeneeskunde. Bij dit nest heb ik dat nog niet gedaan, het lijkt me niet verstandig als iedereen weet waar ze liggen. Dat ga ik deze week alsnog doen als het allemaal weer een beetje rustiger wordt. Ik kijk geregeld of de eieren er nog liggen, er liggen er inmiddels al vier."