Met een fictief bedrijf de Braziliaanse markt op

"Oef, nog zo'n lap Engelse tekst. Laten we maargewoon doorklikken, dan gokken we het goede antwoord wel." DeUtrechtse voorronde van de Global Management Competition bleek voorveel studenten zwaarder dan gedacht. Iedere academische student hadvorige week de kans een avond aan het hoofd van een fictieftelecombedrijf in Brazilië te staan, met de bedoeling daar eenstabiel bedrijf van te maken. De hoofdprijs bestaat uit een reisnaar Brazilië. Meer dan veertig procent van de 120 deelnemershield het simulatiespel na de tweede ronde echter al voorgezien.

"Ik geef de afhakers geen ongelijk", zegt Pieter de Brabander,derdejaars bedrijfskunde. "Wanneer ik tijdens het spel had geziendat onze score helemaal hopeloos was, had ik ook aan stoppengedacht." Zijn teamgenoot Tijs Tacken knikt. "Je speelt het spelomdat je die reis naar Brazilië wilt winnen. Zit dat er nietmeer in, dan kun je beter een borrel gaan drinken." Tijdens deborrel na afloop hadden de deelnemers genoeg om over te praten."Als we hadden geweten dat je daar de prijs van het product in hadmoeten vullen, hadden we misschien nog een kans gemaakt", verzuchteen afhaker wanneer hij de antwoorden hoort. "Nou ja, volgende keerbeter!"

"Wij behoren niet tot de beste vier", vertelt Tijs na afloop,"maar we maken nog wel een kans om naar de finale door te gaan." Erzijn voorrondes gehouden in zeven steden, met in totaal duizenddeelnemers. Van die duizend deelnemers gaan er zeventig door naarde finale in februari. Mochten de deelnemers in andere stedengemiddeld lager hebben gescoord dan Tijs en zijn team, dan zittenze er alsnog bij. Met een verongelijkt gezicht meldt Pieter dat hunburen wel tot de eerste vier behoren. "Daar snap ik echt niets van.Ze wisten niet eens wat een 'niche' was! Ik vraag me nu wel af inhoeverre dit managementspel iets over je kennis zegt, als dewinnaars zoiets essentieels al niet weten."

Eerlijk

Aan het begin van de avond zitten alle deelnemers zenuwachtigachter hun computer te wachten. Het opstarten van het spel gaatveel te langzaam, vinden de meesten. "Shit, zij zitten al in hetspel", zegt een nerveuze jongen terwijl hij op het beeldschermnaast hem gluurt. Wanneer hun computer vijf minuten later noghetzelfde beeldscherm toont, raakt het team enigszins in paniek.Gelukkig lopen er veel mensen van de organisatie rond die devastgelopen studenten snelverder helpen. Al snel blijkt dat er omaan de nodige informatie te komen hele lappen tekst gelezen moetenworden. In het begin zit iedereen nog aandachtig te lezen, maar alsnel wordt de tekst alleen nog gescand op belangrijke details, omzo snel mogelijk weer door te gaan.

Terwijl de deelnemers bezig zijn met de eerste ronde houdt PeterPaul Coolen, één van de organisatoren, in de gaten of decomputers het naar wens doen en of het spel eerlijk verloopt. "Ikben best gespannen of alles het wel correct blijft doen. AIESECorganiseert elk jaar een computersimulatie over management in hetbuitenland, maar dit is de eerste keer dat we het via het Internetspelen. Het is voor ons dus ook allemaal nieuw." Kort vertelt hijwaar het in het spel om draait: "Als deelnemer sta je aan het hoofdvan een fictief telecom-bedrijf dat de Braziliaanse markt op wil.Deze markt is sinds een aantal jaren aan het privatiseren en heeftz'n eigen bijzonderheden. De deelnemers hebben niet alleen de taakde economische problemen op te lossen, maar moeten ook omgaan metde politieke, sociale en culturele dilemma's in dat land." Gehaastloopt hij weer verder om de broodjes in de kantine klaar te zetten,want het einde van de eerste ronde nadert.

Tijdens de pauze wordt er druk gepraat over de verschillendemogelijkheden binnen het spel. Alle deelnemers hebben nu eengeschikte locatie voor hun bedrijf gevonden en moeten in de tweederonde managers en personeel gaan aannemen en de juistemarktcombinatie neerzetten. "Ik denk dat wij allemaal lokaalpersoneel inhuren", zegt een zelfverzekerde deelnemer, "die zijntenminste lekker goedkoop." Zijn teamgenoot is het daar niet meeeens. "Natuurlijk niet! Die lui hebben toch niet de kennis diewesterse werknemers wel hebben." Verderop gaat de discussie overwelke contacten je het beste kunt leggen om je plannen erdoor tekrijgen. Een oplossing wordt niet gevonden, want de gong voor hetbegin van de tweede ronde klinkt al.

Irritant

Been aan been schuiven de deelnemers weer naar hun plaats. Hieren daar klinkt wat gemopper over de beperkte ruimte die er voor elkteam is. "Het is niet erg handig dat iedereen in deze tweelokaaltjes gepropt zit. Je zit bijna bij je buurman op schoot." Eenvoordeel is volgens een andere deelnemer dat je wel lekkermakkelijk op het scherm van de buren kan kijken. De tweede rondevan het spel vereist duidelijk meer vaardigheid dan de eersteronde. Binnen de teams onstaat af en toe onenigheid over de tenemen beslissingen. De scores van de verschillende teams liggenbinnen een mum van tijd mijlenver uit elkaar door de vele keuzesdie ze moeten maken. "Ik snap niet hoe die puntentelling werkt",verzucht Pieter. "Op de een of andere manier bevat de computer eensysteem dat controleert of je bepaalde bronnen wel ofniet aanboort,en aan de hand daarvan punten toekent." Tijs vindt het bovendienirritant dat het multiple-choicevragen zijn. "Ik geef liever watcreatievere anwoorden, alhoewel ik wel begrijp dat dit veelmakkelijker en sneller nakijkt."

"Dit was toch wel moeilijker dan ik dacht", zegt een vroegtijdigafhaker na de tweede ronde. "Ik studeer economie, dus ik dacht dathet een makkie zou zijn. Vooral omdat er heel veel mensen uitandere studierichtingen zitten, die er toch veel minder verstandvan zouden moeten hebben dan ik." Een student geschiedenis die nogwel volop in de race zit denkt dat de jongen zich te veel op deeconomische problemen heeft geconcentreerd. "Het is volgens mij debedoeling dat je goed in de gaten houdt wat juist de Braziliaanseconsument wil, en hoe je met de bedrijven in dat land om moet gaan.De Latijns-Amerikaanse consument is natuurlijk heel anders dan deWest-Europese. Ik denk dat wij met onze tactiek wel op de goede wegzitten." De andere jongen haalt zijn schouders op en trekt zijn jasaan. "Onze score is nu zo laag dat we toch niet meer kunnen winnen.Ik houd het voor gezien."

Een uitgedund groepje worstelt zich door de derde ronde heen.Het aanklikken van links gaat steeds sneller en er wordt steedsminder gelezen. "Ik heb echt geen zin meer hoor", verzucht eenvermoeide deelnemer tegen zijn maatje, "we zitten hier nu al vijfuur." Het lijkt erop of de meeste deelnemers zo snel mogelijk vandeze ronde af willen zijn, want ze zijn bijna allemaal ruim op tijdklaar. "Zo, dat is gedaan", zegt Tijs met een voldaan gezicht. "Opnaar de prijsuitreiking." De winnaars blijken uiteindelijk al naarhuis te zijn, maar dat mag de pret niet drukken. De nog aanwezigedeelnemers hebben allemaal een tevreden gevoel over de avond. "Hetis een leuk en leerzaam spel", aldus Pieter. "Maar nu naar dekroeg." Na zo'n lange avond achter de computer kan iedereen wel eenborrel gebruiken.

Fleur Baxmeier