Pleidooi voor leren in de koffiekamer

"De eerste daad van professor Robert Hess, bij zijn verhuizingnaar het McGill Vision Lab in Montreal, was het instellen van eenkoffiekamer. Hij kwam van het Engelse Cambridge waar hij een grootaantal jaren had gewerkt en kennelijk was de koffiekamer daar degenerator van de meest interessante ideen. Degenen die ooit inMcGill op bezoek zijn geweest, hebben gezien dat er, hoewel er somsmet drie of vier mensen op een kleine kamer wordt gewerkt en hetogenschijnlijk veel te druk is, geen concessies worden gedaan tenaanzien van de koffiekamer. Het besef dat deze een cruciale rolvervult in hun succesformule is genoeg om niet aan het belang vande koffiekamer te tornen.

"De afwezigheid van een zogenaamde koffiekamer is een grootgemis in Nederland. Op ieder instituut waar ik na mijn promotie hebgewerkt was de koffiekamer de spil van het lab. Tijdens eenkoffiepauze, lunch of gewoon als je even van je stoel moest, liepje ernaar toe. Niet zelden ontsponnen zich daar de meestinteressante wetenschappelijke discussies. Ik heb meer geleerd vandit soort discussies dan van welke reguliere cursus dan ook. Voormij staat vast dat de koffiekamer een noodzakelijk onderdeel is vaneen lab dat succesvol wil zijn en zij representeert in mijn ogen desamenwerking die binnen een groep aanwezig dient te zijn."

En dan te bedenken dat Frans Verstraten gaat werken op een vande bovenste verdiepingen van het Van Unnikgebouw, het voormaligeTrans 2. De dichtstbijzijnde koffieruimte in dat beruchte gebouwbevindt zich op de eerste verdieping.

EH