Studentes wijzen universiteit de weg naar goedkoop meubilair

Hun aanvankelijke idee was heel basaal, vertellen U-raadsleden Anne Jet van Genderen en Jetske Vaas. “We merkten vorig jaar dat de universiteit regelmatig oud meubilair van de hand deed. De spullen werden opgeslagen, maar veel gebeurde er niet mee. Onze eerste gedachte was: zouden andere faculteiten die vaak nog heel goede spullen niet kunnen gebruiken of zouden studenten ze niet goedkoop kunnen kopen.”

Zij gingen met hun idee naar het FBU, maar daar werd aanvankelijk weinig enthousiast gereageerd. “Men vond het een ouderwetse gedachte, die bovendien een hoop rompslomp met zich mee zou brengen. Ook onze tegenwerping dat de universiteit er dan nog wat aan zou verdienen en dat het bovendien beter was voor het milieu om de meubels opnieuw te gebruiken, bracht de directie niet op andere gedachten.”

De twee leden van de werkgroep Duurzaamheid van de U-raad gaven niet op en gingen eens buurten bij verschillende faculteiten. Daarbij stuitten zij op plaatsvervangend hoofd Facility Jeroen de Wilde van Geesteswetenschappen, die al meer dan een jaar zaken bleek te doen met een groot kringloopbedrijf in Bunnik. “De Wilde vertelde ons dat hij er niet alleen zijn overtollige meubilair kwijt kon, maar dat hij er ook goedkoop tweedehands meubels aanschafte. Dat was natuurlijk nog een veel beter idee, zeker als dat voor de hele universiteit en wellicht ook voor studenten zou kunnen gaan gelden.”

De studentes maakten een afspraak met de directie van het bedrijf die zich zeer geïnteresseerd toonde in een universiteitsbrede klantenkring. Met grote orders had men geen problemen en ook studenten waren welkom. “Dat was natuurlijk mooi”, zegt Van Genderen, “maar wij waren wel een beetje verbaasd dat het initiatief van ons moest komen. Je zou toch verwachten dat andere faculteiten het voorbeeld van Geesteswetenschappen al lang hadden gevolgd. Kennelijk wordt er binnen de universiteit niet echt goed over dit soort dingen nagedacht.”

Op basis van het door de studentes verrichte voorwerk toonde het FBU zich nu aanzienlijk enthousiaster, al kwam er een andere oplossing uit de bus dan de initiatiefneemsters hadden verwacht. “Zo eenvoudig als wij het ons hadden voorgesteld, bleek het niet te gaan”, zegt Vaas lachend. “Leveranciers voor zulke grote orders moeten namelijk via een Europese aanbesteding worden geworven. Dat gaat binnenkort gebeuren.“

Dankzij de inspanningen van Vaas en Van Genderen is nu afgesproken dat de universiteit naast drie leveranciers van nieuw meubilair ook twee kringloopbedrijven zal selecteren. Het is dan aan de faculteiten en diensten om te beslissen bij wie zij hun meubilair aanschaffen. “Het heeft even geduurd”, zeggen de U-raadsleden, “maar wij zijn erg blij dat het er nu toch van is gekomen. Dit is een heel mooie nieuwe stap op weg naar een meer milieubewuste universiteit.”

Hoogstens een paar krasjes

Jeroen de Wilde, plaatsvervangend hoofd Facility van Geesteswetenschappen: “Bij ons in de faculteit schaffen wij al een tijd lang tweedehands meubels aan. Het initiatief daartoe is ruim twee jaar geleden genomen, toen binnen de faculteit stevig werd verhuisd. Een deel van het oude meubilair was aan vervanging toe en we vroegen ons af hoe we dat zo goedkoop mogelijk konden regelen. Via via kwamen we in contact met een bedrijf dat gebruikt meubilair opkoopt bij grote bedrijven. De tafels en bureau’s worden schoongemaakt, de stoelen opnieuw gestoffeerd en het resultaat is zeer goed. Een bijkomend voordeel was, dat men ons oude meubilair wilde overnemen. Dat is bijvoorbeeld gebeurd bij Kromme Nieuwegracht 29, dat daarna aan de Universiteit van Humanistiek is verkocht. Vroeger werden oude meubels vaak opgeslagen, maar gezien het gebrek aan ruimte is dat geen haalbare kaart meer.

We hebben met het bedrijf afspraken gemaakt over het soort meubels dat wij als universiteit kunnen gebruiken en een van onze arbo-medewerkers is bij ze langs geweest om duidelijk te maken welke eisen wij stellen. We hebben inmiddels al heel wat bureau’s en stoelen aangeschaft en dat scheelt ons aardig in de kosten. Voor een nieuw bureau zouden we al snel zo’n 2500 euro moeten neertellen, nu kost een bureau van exact dezelfde kwaliteit met hoogstens een paar krasjes op de poten ons 350 euro.

“ Of ik veel commentaar van medewerkers krijg? Niet echt nee. Maar heel weinig mensen hebben in de gaten dat hun nieuwe stoel of bureau in feite een ‘tweedehandsje’ is. Zo goed is de kwaliteit.”