tatort

Sober dieet

Net als zo ongeveer de hele universiteit heb je de komende dagen tentamens. De Universiteitsbibliotheek zit propvol, die van Letteren eigenlijk ook, maar die is vlak bij huis en daarom is het een kleinere moeite om er bijtijds te zijn en ergens een vrij tafeltje te vinden.

Voor de zoveelste dag zit je op dezelfde plek. Links op de eerste etage, met uitzicht op de fietsenstalling en het openlucht zwembad dat de universiteit op het veldje voor de Letterenbieb lijkt te willen realiseren. Vandaag regent het niet, ook geen storm; gewoon een grijze lucht. Buiten valt niets te zien. In een periode waarop er veel geleerd dient te worden, schijnt regelmaat belangrijk te zijn. Op dezelfde tijd leren, op dezelfde plek.

Rock 'n roll!

Aan de andere kant van de etage zit een meisje met een laptop. Ze zit al de hele week op dezelfde plek en het is werkelijk ongelofelijk: een laptop. Terwijl jij jezelf overgeeft aan een sober dieet van begrippenlijsten en samenvattingen, heeft zij de sleutel tot een betere wereld. Je zou de laatste aflevering van Prison Break kunnen zoeken of van Wie is de Mol? (je zet je geld op Renate). Of je zou je all time high score van bubbleshooter kunnen verbeteren.

Het meisje doet dit allemaal niet; naast haar liggen boeken over programmeren. Ze heeft een koptelefoon op, het enige geluid dat bij haar vandaan komt, is dat van haar vingers over haar toetsenbord. Ze neemt zelden pauze en kijkt geconcentreerd.

Jouw aandachtsspanne, blijkt uit empirisch onderzoek, is ongeveer een uur. Dat is langer dan een peuter en korter dan een Jack Russel terriër met een tennisbal.

Dan is het tijd voor een wandelingetje door het gebouw. Het is een archaïsch gebouw. Ongemakkelijke gietijzeren trappetjes, boekenkasten die te dicht op elkaar staan. Etages lopen schuin in elkaar over, zonder dat hier een architectonische filosofie achterzit, zoals bij veel gebouwen op De Uithof. De etages lopen schuin in elkaar over omdat het gebouw de afgelopen decennia talloze keren in het wilde weg is verbouwd.

Door de gebrekkige ventilatie ruikt het er altijd muf, maar zoetig muf, naar vergeeld papier. Uiteindelijk ga je een frisse neus halen en cola drinken en kikkersnoepjes eten bij de Plus, iets verderop in de Voorstraat. Tegen de tijd dat je weer achter je boek zit, kickt de suiker in en schieten je ogen weer alle kanten op, behalve naar je boek. Over drie uur begint je tentamen. Piece of cake.