'Werkloze vrouwen hebben sociale steun nodig'
Met die conclusie haalt promovendus Laurens Ekkel de gedachteonderuit dat depressiviteit van werkloze vrouwen vooral wordtveroorzaakt door hun beroerde financiële situatie. Ekkel, dievrijdag 18 februari promoveert, deed zijn onderzoek in opdracht vande Rotterdamse dienst Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Deze hadsteeds meer problemen om alleenstaande vrouwen te bereiken enconstateerde dat een aantal van hen zelfs geen aanspraak meermaakten op uitkeringen waarop zij recht hadden. De dienst vermoeddedat dat wel eens te maken kon hebben met depressieve gevoelenswegens chronisch geldgebrek. Daarom werd de Utrechtse faculteitSociale Wetenschappen benaderd met de vraag om de zaak teonderzoeken.
Ekkel vroeg 109 werkloze Rotterdamse vrouwen tussen 19 en 57jaar in de wachtkamers van de Sociale Dienst om met een tussenpoosvan drie maanden tweemaal een vragenlijst in te vullen. Driekwartvan de vrouwen leefde beneden de armoedegrens, terwijléén op de zes depressieve klachten had. Uit de antwoordenconcludeert de promovendus dat niet zozeer de armoede zelf als welde subjectieve beleving van hun situatie bepalend was voor degevoelens van hopeloosheid die veel van de betreffende vrouwenervoeren. Vooral een gebrek aan sociale steun bleek tot somberheidte leiden. Ook negatieve gebeurtenissen, zoals conflicten metfamilieleden, ziektegevallen en schade aan persoonlijkeeigendommen, hadden een relatief grote invloed op de stemming vanbetrokkenen.
Deze resultaten maken duidelijk dat met name initiatieven vanwerkloze vrouwen om elkaar te ondersteunen uitkomst zouden kunnenbieden, stelt Ekkel. Hij waarschuwt daarbij wel voor het ontstaanvan een 'armoedecultuur'. Ambtenaren van de sociale dienst krijgenvan hem het advies om de betreffende vrouwen minder bureaucratischtegemoet te treden en meer als gever van steun. De opmerking vaneen ambtenaar "Met een dergelijke uitkering kunnen anderen ookrondkomen, dus waarom u niet?" zal niet echt bijdragen aan eenvermindering van depressieve gevoelens, maakt Ekkel zijnopdrachtgevers in zijn proefschrift duidelijk.
Erik Hardeman