wetenschap

Broers en zussen steunen elkaar niet door dik en dun zoals wel eens gezegd wordt. Uit onderzoek van sociologe Marieke Voorpostel onder enkele duizenden Nederlanders blijkt dat familiebanden alleen niet genoeg zijn om een hechte band tussen broers en zussen te garanderen. Als zus een partner heeft, zal ze haar partnerloze broer of zus eerder steun bieden dan wanneer ze zelf ook alleen is. Als diezelfde zus echter ook nog kinderen heeft, blijft er juist minder tijd over voor zusterliefde. Een broer of zus in moeilijkheden krijgt relatief snel steun. Die gaat echter vaak gepaard met conflicten en is, als broer- of zusterlief door eigen schuld in de problemen zit, allesbehalve vanzelfsprekend. Opmerkelijk is de rol die sociale status speelt. Hoger opgeleide mensen lijken zich af te keren van hun lager opgeleide broers en zussen, constateert Voorpostel die vrijdag 23 maart op haar onderzoek promoveert.

Nieuws
Uitgave: Uitgave 23
Jaargang: Jaargang 38
on 22/03/2007

Broers en zussen

Gemiste kans

Dat eerstejaars studenten hiaten vertonen in hun wiskundige kennis is een veelgehoorde klacht. Minder gebruikelijk is een hoogleraar die niet automatisch het vwo de schuld geeft. De nieuwe hoogleraar wiskundedidactiek Jan van Maanen liet er woensdag echter geen misverstand over bestaan, dat niet alleen het voortgezet onderwijs, maar ook zijn universitaire collega's blaam treft. "Het hoger onderwijs zou goed gebruik kunnen maken van het gegeven dat studenten geleerd hebben om zelf dingen uit te zoeken en kennis te verwerven. Maar kijken universitaire docenten naar de mogelijkheden van de eerstejaars, naar wat zij wél kennen en kunnen? Nee. De eerstejaars dient zich aan het aanbod van het hoger onderwijs aan te passen. De ontbrekende kennis wordt bijgespijkerd en daarna kunnen de colleges zo blijven als ze waren. De didactiek aanpassen aan de wezenlijk andere populatie, is een andere en veel grotere stap. Dat gebeurt te weinig; ik vind dit een gemiste kans."

Gods geest

Mensen die in religieuze extase raken en daardoor in tongen spreken, beelden zich mogelijk niet ten onrechte in dat zij vervuld zijn van Gods geest. Dat concludeert de Amerikaanse onderzoeker Andrew Newberg uit een analyse van CT scans van de betrokkenen. Uit die scans blijkt dat de frontale hersenkwab, die onder meer de denkprocessen stuurt, minder actief wordt, wanneer de betrokkenen in tongen spreken. Wat uit hun mond komt, zijn dus misschien inderdaad niet hun eigen woorden, aldus Newberg. De onderzoeker van de Universiteit van Pennsylvania in Philadelphia voelt zich bevestigd in zijn mening door het opmerkelijke contrast met CT-scans van in gebed verzonken Boeddhistische monniken en Franciscaanse nonnen. Bij hen is tijdens het geconcentreerd en zeer bewust bidden juist sprake van een toename van de activiteit van de frontale kwab.