12 Olympic Questions (9): Anne Schellekens

Anne Schellekens (26) is stuurvrouw en moet de roei-Acht naar Olympische roem dirigeren. Het Triton-lid studeerde geschiedenis in Utrecht, maar doet nu een master in Amsterdam.

Wat is de beste raad die je ooit kreeg?
Die kreeg ik ooit van mijn zogeheten afroeicoaches bij Triton, Vince en Michiel. Ik wilde eigenlijk gaan wedstrijdroeien, maar zij meenden dat ik daar met mijn 1.63 te klein voor was en vonden dat ik het moest proberen op de stuurplek. Dat pakte meteen goed uit. 
Wie is je sportheld?
Op dit moment heb ik niet echt één grote sportheld. Vroeger turnde ik nogal fanatiek en kon ik uren kijken naar video’s van turnhelden als Lilia Podkopeyeva, Viktoria Karpenko en Svetlana Khorkina. Thuis moesten ze er altijd om lachen dat ik die Oostbloknamen zo uit mijn mouw schudde.
Heb je een bijgeloof?
Iemand vertelde me ooit dat je een wens mag doen wanneer je onder een treinviaduct doorfietst en de trein juist op dat moment eroverheen gaat. Wanneer je vanuit de stad naar Triton fietst, kom je zo’n viaduct tegen. Ik heb daarom behoorlijk wat wensen kunnen doen, maar echt geloven in dat soort dingen doe ik niet.
Wie is straks in Londen je grootste supporter? 
Straks in Londen heb ik een goed rijtje aan supporters bij me: mijn vriendje, vrienden, vriendinnen en familie. Wat ik heel erg fijn vind is dat mijn moeder, broer en zussen er ook zijn. We hebben met z’n allen een lastige periode achter de rug, want mijn vader is nog niet zo lang geleden overleden. Dat zij er zijn om me toe te juichen voelt speciaal en bevestigt voor mij dat we als gezin heel sterk zijn.
In welke andere sport had je een topper willen/kunnen zijn?
Ik heb vanaf mijn zesde tot en met mijn zestiende op hoog niveau geturnd en het allerliefst wilde ik topturnster worden. Ik trainde vaak en thuis deed ik ook niets anders dan op mijn handen staan. Achteraf ben ik blij dat ik nooit zo ver ben gekomen. De wereld buiten de gymzaal is wat mij betreft toch ook wel echt de moeite waard…
Waar word je nerveus van en waarom?
Als stuurvrouw van de acht heb ik tijdens en voorafgaand aan de wedstrijd letterlijk en figuurlijk de touwtjes in handen. De roeisters proberen zich in de boot te concentreren en laten het overzicht houden aan mij over. Ik ben juist scherper wanneer ik gespannen ben. Het geeft een kick om heel alert te zijn en de juiste beslissingen te nemen.
Meest memorabele Olympisch sportmoment ooit?
De vier gouden medailles van de zwarte atleet Jesse Owens. Hij voerde in 1936 in Berlijn te midden van alle Nazi-propaganda gewoon zijn taak als sporter op de best mogelijke manier uit. Het is een illusie dat de Olympische Spelen en politiek helemaal los van elkaar staan, maar soms wordt door een sportprestatie juist de kracht van het individu benadrukt en boven het politieke gerommel geplaatst.
Welke verleiding moet je als topsporter weerstaan?
Ik lever natuurlijk niet dezelfde fysieke arbeid als de roeisters in mijn boot dus ik hoef mij ook minder te ontzeggen. Wel is het zo dat ik continu met het sturen bezig ben. Ook ik mis dat gevoel dat je in het weekend kan uitslapen, rustig kan ontbijten, de krant kan lezen en gewoon lekker niets aan je hoofd hebt, wel een beetje.
Wat betekent Utrecht voor jou?
Ik heb vorig jaar een jaar in Amsterdam gewoond, maar ben nu weer terugverhuisd naar Utrecht. Het blijft een erg fijne stad om in te wonen, knus en iedereen en alles is dichtbij.
Wat ligt er in het Olympisch kamp zeker op je nachtkastje?
Ik probeer op trainings- en wedstrijdlocaties altijd boeken te lezen die te maken hebben met het gebied waar ik op dat moment ben. In Londen ga ik me denk ik maar op Charles Dickens storten.
Welke muziek staat er op je iPod?
Van alles. Voordat ik de Nederlandse Vrouwen Acht ging sturen, was ik vaak te vinden bij bandjes in onder andere Tivoli en de Ekko. Indie heeft mijn voorkeur, maar ik luister ook veel blues, jazz, Franse chansons. En ik kan ook heel vrolijk worden van Afrikaanse swinghitjes.
Als de UU topsportende studenten wil, moeten ze onmiddellijk …
… professionele studentensportverenigingen zoals Triton en Orca systematisch ondersteunen. Die roeiverenigingen leiden al decennialang toppers op, maar krijgen dezelfde steun als beginnende sportverenigingen en ze ontvangen minder steun dan studentengezelligheidsverenigingen. In mijn ogen zou de UU sport net zo belangrijk moeten maken als cultuur en gezelligheid – helemaal nu het beleid zich richt op het creëren van een prestatiecultuur.