The boys from Lunetten

"Wil je alsjeblieft het adres niet vermelden in het artikel? Onze deur zit namelijk nooit op slot als we thuis zijn. En wil je ook nooit meer aanbellen? We schrikken ons dood man. Normaliter is het alleen de politie die hier aanbelt, dus dat geluid zorgt hier voor een Pavlov-reactie. Pilsje dan maar?" Welkom bij de boys in Lunetten.

Proost. Sommige vrienden hebben geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Drie van de vier heren die hier in Lunetten aan tafel zitten, hebben zo’n band. Overblijfsel van een jeugd in Leiden. Huisgenoot nummer 4, Lars, is er vanwege omstandigheden niet bij, dus helpt een huisvriend uit Leiden met het opeten van de door Ingmar (19, Psychologie) en Daan (21, Economie) gemaakte vegetarische pasta.
Sinds medio 2010 wonen de heren in de door hun zelfbenoemde ‘crackbuurt’ Lunetten. Daan (21, Economie):  “Ik vind Lunetten echt het afvoerputje van Utrecht: in vergelijking met een wijk als Lombok bijvoorbeeld, straalt alles hier ongezelligheid uit: de huizen, de mensen. Ik zie hier zelden kinderen of andere studenten. Echte junks, die zijn hier niet, maar waar zijn alle leuke mensen?”

Ruimte
De drie jongens zijn lid van Unitas en zitten in dezelfde JC, maar zin om in een huis van de vereniging te wonen, had men niet. Een verzameling lege drankflessen, een grote tv, dito banken, een Tony Montana Scarface poster en de aanwezigheid van pils op tafel, verraadt het eigenlijk al: het gebrek aan sfeer in de wijk wordt hier in huis ruimschoots gecompenseerd door de factoren ruimte en gezelligheid. Daan en Ingmar zijn gestopt met roken, dus compenseren dat vanavond met Moods filtersigaren. “Je moet toch een beetje genieten van het leven?” Dat genieten was even minder toen hun club Ajax wederom van FC Utrecht verloor, maar daar willen de heren liever niet te veel woorden aan vuil maken. Daan: “Laat ik het hierbij houden: als Ajax verliest, is het hier een tijd doodstil op zondagmiddag.”

De aanhouder wint
Terwijl een ieder de nog aanwezige kater van het avondje Poema van de nacht ervoor gretig weg eet, blijkt dat de ruimte in de woonkamer niet door iedereen als even fijn ervaren wordt. Neem de onderbuurvrouw. Die zeurt zo vaak, dat zelfs tijdens dit etentje, soms op de toon gelet wordt. De fase van persoonlijk contact heeft men achter zich gelaten, inmiddels belt ze zonder pardon de politie. Het is ook de buurvrouw, een madame van rond de veertig die er volgens de heren uitziet als tachtig (Julius: “Ze is nooit moeders mooiste geweest”), die er voor gezorgd heeft dat inmiddels boxen en subwoovers uit de gemeenschappelijke ruimte verwijderd zijn. Studentenhuis of niet, wilde feesten geven zit er voor de heren niet meer in. Het goede nieuws? De aanhouder wint. Inmiddels staat het huis van de onderbuurvrouw te koop. “Die zullen we in ieder geval niet missen.”

The Game
Waar de vete met de buurvrouw al tijden duurt, hoeven de heren minder hun best te doen voor het versieren van de Utrechtse vrouwen. Wondermiddel? Het boek The Game van Neil Strauss. Met name Ingmar is thuis in het beoefen van de tactieken. Dinsdagavond in de Poema? Succes gegarandeerd. Ingmar: “Enorm zonde dat sommige vrouwen het boek ook kennen, want bij hen werkt het niet.” Gelukkig zijn er nog genoeg onwetenden in de wereld van versierd worden, want met behulp van een beetje handlezen in combinatie met ‘random lulverhalen’ lukte het Ingmar vannacht alsnog. Tip van de heren: blijf opletten met wat je zegt. Tegen een vrouw die net met je gezoend heeft zeggen dat “de dames in Utrecht tegenwoordig wel erg makkelijk zijn”? Niet doen: geprobeerd en ongeschikt bevonden als je de dame nog wat beter wilt leren kennen. Gelukkig is de avond nog jong, de nacht nog lang en wacht er een biercantus bij USC. Op naar de stad (“moeilijk ver”), op naar de vrouwen. Met of zonder hulp van The Game. Kater of fris, de heren gaan, zoals het echte studenten betaamt, op naar het nieuwe avontuur. 

Kun jij Marijn ook goede versiertrucs aan de hand doen, of wil jij jouw versierkunsten op hem uitproberen? Dat kan. Mail de redactie en nodig Marijn uit voor een gezellige maaltijd; vegetarisch graag.

Aan tafel bij...
on 17/02/2012

"Wil je alsjeblieft het adres niet vermelden in het artikel? Onze deur zit namelijk nooit op slot als we thuis zijn. En wil je ook nooit meer aanbellen? We schrikken ons dood man. Normaliter is het alleen de politie die hier aanbelt, dus dat geluid zorgt hier voor een Pavlov-reactie. Pilsje dan maar?" Welkom bij de boys in Lunetten.

Proost. Sommige vrienden hebben geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Drie van de vier heren die hier in Lunetten aan tafel zitten, hebben zo’n band. Overblijfsel van een jeugd in Leiden. Huisgenoot nummer 4, Lars, is er vanwege omstandigheden niet bij, dus helpt een huisvriend uit Leiden met het opeten van de door Ingmar (19, Psychologie) en Daan (21, Economie) gemaakte vegetarische pasta.
Sinds medio 2010 wonen de heren in de door hun zelfbenoemde ‘crackbuurt’ Lunetten. Daan (21, Economie):  “Ik vind Lunetten echt het afvoerputje van Utrecht: in vergelijking met een wijk als Lombok bijvoorbeeld, straalt alles hier ongezelligheid uit: de huizen, de mensen. Ik zie hier zelden kinderen of andere studenten. Echte junks, die zijn hier niet, maar waar zijn alle leuke mensen?”

Ruimte
De drie jongens zijn lid van Unitas en zitten in dezelfde JC, maar zin om in een huis van de vereniging te wonen, had men niet. Een verzameling lege drankflessen, een grote tv, dito banken, een Tony Montana Scarface poster en de aanwezigheid van pils op tafel, verraadt het eigenlijk al: het gebrek aan sfeer in de wijk wordt hier in huis ruimschoots gecompenseerd door de factoren ruimte en gezelligheid. Daan en Ingmar zijn gestopt met roken, dus compenseren dat vanavond met Moods filtersigaren. “Je moet toch een beetje genieten van het leven?” Dat genieten was even minder toen hun club Ajax wederom van FC Utrecht verloor, maar daar willen de heren liever niet te veel woorden aan vuil maken. Daan: “Laat ik het hierbij houden: als Ajax verliest, is het hier een tijd doodstil op zondagmiddag.”

De aanhouder wint
Terwijl een ieder de nog aanwezige kater van het avondje Poema van de nacht ervoor gretig weg eet, blijkt dat de ruimte in de woonkamer niet door iedereen als even fijn ervaren wordt. Neem de onderbuurvrouw. Die zeurt zo vaak, dat zelfs tijdens dit etentje, soms op de toon gelet wordt. De fase van persoonlijk contact heeft men achter zich gelaten, inmiddels belt ze zonder pardon de politie. Het is ook de buurvrouw, een madame van rond de veertig die er volgens de heren uitziet als tachtig (Julius: “Ze is nooit moeders mooiste geweest”), die er voor gezorgd heeft dat inmiddels boxen en subwoovers uit de gemeenschappelijke ruimte verwijderd zijn. Studentenhuis of niet, wilde feesten geven zit er voor de heren niet meer in. Het goede nieuws? De aanhouder wint. Inmiddels staat het huis van de onderbuurvrouw te koop. “Die zullen we in ieder geval niet missen.”

The Game
Waar de vete met de buurvrouw al tijden duurt, hoeven de heren minder hun best te doen voor het versieren van de Utrechtse vrouwen. Wondermiddel? Het boek The Game van Neil Strauss. Met name Ingmar is thuis in het beoefen van de tactieken. Dinsdagavond in de Poema? Succes gegarandeerd. Ingmar: “Enorm zonde dat sommige vrouwen het boek ook kennen, want bij hen werkt het niet.” Gelukkig zijn er nog genoeg onwetenden in de wereld van versierd worden, want met behulp van een beetje handlezen in combinatie met ‘random lulverhalen’ lukte het Ingmar vannacht alsnog. Tip van de heren: blijf opletten met wat je zegt. Tegen een vrouw die net met je gezoend heeft zeggen dat “de dames in Utrecht tegenwoordig wel erg makkelijk zijn”? Niet doen: geprobeerd en ongeschikt bevonden als je de dame nog wat beter wilt leren kennen. Gelukkig is de avond nog jong, de nacht nog lang en wacht er een biercantus bij USC. Op naar de stad (“moeilijk ver”), op naar de vrouwen. Met of zonder hulp van The Game. Kater of fris, de heren gaan, zoals het echte studenten betaamt, op naar het nieuwe avontuur. 

Kun jij Marijn ook goede versiertrucs aan de hand doen, of wil jij jouw versierkunsten op hem uitproberen? Dat kan. Mail de redactie en nodig Marijn uit voor een gezellige maaltijd; vegetarisch graag.

Tags: aan tafel | lunetten

Advertentie