Een huis met een kajak

Brak. Het is zondagochtend als de muziek van het Heerenplein en de Kneus net enkele uren is gestopt. Het is pas rond de klok van tien, wanneer je wordt gewekt door luidende kerkklokken. Net wanneer je denkt dat je alles hebt gehad, begint het kerkkoor te zingen. Dat hoor je hard, want die kerk staat in je achtertuin. Jammer? Prachtig! Voor de tien inwoners van het SSH-stadspand aan de Wittevrouwensingel is bovenstaande beschrijving een wekelijks terugkerend verhaal. Het grote en goed onderhouden pand waarin de huisgenoten beschikken over vijftien kamers op vier verdiepingen, is zo groot dat contact vaak per sms gaat. Zo ook vanavond; als de pasta klaar is, wordt dit de rest van de bewoners per sms medegedeeld. Voor Daan (27, geneeskunde), vleeseter pur sang, is de vegetarische pasta uitzondering in een eetritme dat gedomineerd wordt door vlees. Om gezeur vooraf te voorkomen, besluit Michiel (23, politicologie) het ontbreken van gehakt pas na afloop te vertellen.Markante huisgenoten De meest markante huisgenoten zijn, tot grote vreugde van de huidige bewoners, vertrokken. Neem Gerald. In een tijd waarin de SSH afgestudeerden nog niet verplicht het huis uit bonjourde, woonde hij dertig (!) jaar, tot aan zijn vijftigste, tussen zijn niet-leeftijdsgenoten aan de Utrechtse singel. Of hij werkte, weet niemand. Wat hij in zijn kamer uitvoerde, ook niet. Die zat altijd op slot. ‘Huisoudste’ Gerald draaide gerust hele nachten keiharde muziek en schold mensen uit die daar wat van zeiden. Jochem (24, farmacie): “Het duurde wel erg lang totdat hij besefte dat hij niet meer helemaal paste in ons huis, maar ik ben blij dat hij inmiddels wel weg is.” De raamloze kamer waar jarenlang een blinde jongen woonde, is inmiddels verdeeld onder de twee jongens die ernaast woonden. HuiskajakTijdens het eten in één van de twee kamers die Michiel (23, politiologie) huurt, drinken we bier. “Het is pittig genoeg om één alchoholvrije avond per week te hebben, maar dat gaat zeker niet vanavond worden. Het is toch nog vakantie, boeiend.” Michiel, die zelf zegt in de ‘kutste’ kamers van het huis te wonen, heeft alsnog twee prima kleinere kamers waar veel mensen jaloers op zouden zijn. Weet hij zelf ook wel. Het huis heeft geen woonkamer, maar de grote tuin, de huiskajak om in de singel te varen en de huursubsidie die alle huurders krijgen, maken veel goed. Daan (27, geneeskunde): “Ik gok dat wij het enige studentenhuis zijn met een huiskajak.”DertigMet zijn allen eten doen ze aan de Wittevrouwensingel amper. De huisgenoten hebben wel een band met elkaar, maar zijn te druk voor (al dan niet) verplichte gezamenlijke activiteiten. Bij de laatste gezamenlijke huisactiviteit , een avondje bowlen, gaven er vijf acte de présence. Zal met de gemiddelde leeftijd van rond de vijfentwintig te maken hebben. De jongste bewoner is “rond de twintig”, de oudste is de dertig al gepasseerd. Terwijl we de maaltijd naar binnen werken, valt op dat de ene na de andere huisgenoot wél even binnen loopt om even een praatje te maken. Daan: “ Dat is waarom ik het zo naar mijn zin heb hier: niks hoeft, alles mag. Voor de meeste mensen hier is dat het ideale idee van wonen in een huis als dit.”