Gezellig met zijn allen in bed
“Hadden jullie nou echt nog niet door dat het spelletje eigenlijk al lang was afgelopen?” De maandagavond is net overgegaan in maandagnacht wanneer vijf huisgenoten aan de Valkstraat zich zo druk maken over elkaars gedragingen, dat het winnen van het spel Saboteur even bijzaak lijkt. Terwijl verwensingen steeds harder en frequenter door de kamer vliegen, heeft alleen Rianne (23) door dat het spel al afgelopen is. 
Wie dat duidelijk nog niet heeft gezien, is de wat later ietwat wankelend binnen gekomen ‘huisfeut’ Lau (19, Sociale Geografie en Planologie). Hij krijgt een ontbijt met frikandellen, regelt onderhuurders en krijgt als hij brak in bed ligt, van zijn huisgenoten een schimmel en yoghurt lekkende vuilniszak op zich gegooid. Hoort erbij.
Vijf uur eerder begon de avond nog wel zo rustig. In het oude studentenhuis in Vogelenbuurt waar ook Edward van Cuilenborg ooit zijn studentendagen sleet, begonnen we rond de klok van acht aan een door PieterJan (22, Pedagogiek) en Rianne (23, neuro-science) bereide pasta met alle soorten en maten groenten. Dat niet alle zes de huisgenoten mee eten, is geen unicum: dat lukt met geluk maar vier keer per jaar. Zelfs als er tijden van te voren afgesproken wordt, blijft het altijd de vraag wie er wel en niet komen opdagen bij gezamenlijke activiteiten.
Grote mond, klein hartje
Aan de band die de huisgenoten met elkaar hebben, ligt dat zeker geval niet. In de jaren dat de meesten met elkaar samenwonen, heeft men elkaar goed leren kennen en zijn echte vriendschappen ontstaan. Bij hospiteeravonden is één van de belangrijkste selectiepunten het aantal uren dat de nieuwe bewoner verwacht thuis te zijn. PieterJan: “Hoe meer, hoe beter.” Als we in de enorme kamer van Rianne aan tafel zitten, zetten de huisgenoten elkaar op een bewonderenswaardige manier neer. De 23-jarige rechtenstudent Jennifer? Het serieuze, zorgzame type. Rianne? Altijd vrolijk. Reislustige Iris (24, Culturele Antropologie)? Huismamma. PieterJan? Topkok en sinds die weer vrijgezel is, volgens de dames aan tafel een stuk liever dan voorheen. De rest van de avond bewijst hij dat. Terwijl de dames filosoferen over de vraag of het nou wel of niet lekker is om af en toe aan de eigen borsten te zitten, voorziet PieterJan de dames liefdevol van een drankje. 
Kommer en kwel
De band die de bewoners met elkaar hebben, kwam afgelopen winter goed van pas. Net op het moment dat de thermometer 'snachts aangaf dat het bijna -15 was, ging in huize Valk de verwarming stuk. Omdat de huisbaas niet meteen orde op zaken stelde, zagen de huisgenoten zich genoodzaakt nachten lang met zijn vieren in twee bedden op dezelfde kamer te slapen. Wel zo gezellig. Jennifer: “ De douche deed het nog wel, dus die gebruikten we toen maar om onszelf op te warmen.“ Wat en wanneer een huisbaas iets repareert, blijkt ook in dit huis altijd een verrassing. Zo werd PieterJan een keer voor dag en dauw zijn bed uitgedrild omdat er opeens, zonder dat iemand daar iets van wist, een nieuwe keuken werd geplaatst.
Geen regels
Omdat de goede band ervoor heeft gezorgd dat de huisgenoten het liefst zonder regels leven, is er op het moment niet veel van die nieuwe keuken te zien. Een berg aan vaat blokkeert het zicht. Meest opvallende object? Een kom met tot leven gekomen Tzatziki; een uitwas van een anarchistisch huisbestaan. Maar tot buurtoverlast komt het nooit. Huismamma Iris: “Het is misschien een beetje de omgekeerde wereld, maar onze buren schamen zich voor hun huilende baby en vragen ons angstig of we er nooit overlast van hebben. Prima toch?”
Kun je net als dit studentenhuis ook een aantal schone mokken gebruiken en vind je het ook leuk om een spelletje te doen met Marijn mail dan de redactie en hij komt langs!