Huize Camping bruist van het leven

Chaos! Help, crisis in de zaal! Op het moment dat koning winter verlaat aan zijn rentree in Utrecht begint, staan in Zuilen vijf studenten in een keuken zich te bemoeien met de maaltijd die Julian aan het bereiden is. Pannen die spontaan naar beneden vallen, worden opgevangen alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Aan de paaldanspaal die toch echt precies in het midden van de keuken staat, lijkt niemand zich nog te ergeren. Welkom in Huize Camping.

Aan het uiterste randje van onze stad, daar waar Utrecht stilaan overgaat in Maarssen, wonen drie mannen en drie vrouwen in een rijtjeshuis aan de Burgemeester Norbruislaan. Ruimte buiten? Te over. Binnen? Iets minder. Het is daarom, dat vanavond de kamer van Joa (23, communicatie & media design) totaal verbouwd is om dienst te doen als gemeenschappelijke ruimte. De pot van vanavond? Tagliatelle met champignons, spinazie, knoflook, pijnboompitten en kruidenkaas. De 24-uur durende buikkrampen die bij uw verslaggever hierop volgde, schrijven we voor het gemak maar even toe aan de gekke capriolen die hij uithaalde aan de paaldanspaal. De huisgenoten zelf? Te bang dat de paal breekt.

Hiërarchie
“Heeft het gesmaakt Michiel?” Nog voordat de rest amper is begonnen, heeft Michiel (23, informatiekunde) zijn bord al leeg. Dat hij daarop wordt aangesproken door huisjongste Marie (22, Jeugdstudies) accepteert iedereen. Jaap (28, afgestudeerd Geschiedenis): “Ook al is het verschil tussen mij en Marie zes jaar, aan hiërarchie doen we hier niet.” Geheel in de stijl van Zuilens’ inwoners, accepteert men hier een grote mond van elkaar. Dat dat soms gevolgen heeft voor de nachtrust, dat hoort erbij. Als één van de inwoners hier ’s nachts herrie maakt, wordt die gerust door een andere huisgenoot zo luidruchtig op zijn nummer gezet dat uiteindelijk het hele huis ontwaakt. So be it.

Hospitanten
In een tijd waarin Johan Cruijff het nieuws domineert, blijkt ook voor wonen in Zuilen één van zijn uitspraken te gelden. Michiel: “Het fijne van ver uit het centrum wonen, is dat we dicht bij de Maarsseveense Plassen zitten -maar naar De Uithof is het echt een takke eind." Ook jammer: de vreemde vogels die op komen dagen bij hospiteeravonden. Hospitanten die al voor het avondeten voor de deur staan terwijl de borrel om 21 uur begint, gameverslaafden, mensen met moeders als prostituees; bedenk het en de huisgenoten hebben ze moeten afwijzen.

Geen zorgen
De huidige samenstelling van inwoners is een bont gezelschap. Aan komen waaien vanuit alle windstreken van Nederland: zo wonen er, duidelijk te horen aan hun accen, twee Limburgers en een Zeeuw. Een kale houten krakende trap doet de studenten dagelijks herinneren aan een project dat ze nog moeten afmaken. Echt zorgen kunnen ze zich er niet om maken. ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ lijkt het credo hier.

Integreren
Misschien is het ook wel daarom, dat integreren in de buurt de studenten zo goed af gaat. “Soms wanen we ons net op de camping.” Dat uit zich op meerdere manieren. Joa: “Maandag is camping-outfit maandag. Dan kijken we met zijn allen series. Verplicht aanschuiven in joggingbroek, anders kijk je niet mee.” Donderdag vallen de vrouwen bij elkaar op bed in slaap om de volgende ochtend verwilderd wakker te worden, want donderdag is spacecakedag. Zodra koning winter plaatsmaakt voor de zon, moet je als voorbijganger niet gek opkijken wanneer de drukke Norbruislaan studenten in zwembroek en bikini in de voortuin op klapstoeltjes aan het pils zitten. "En dat is geheel in stijl met de buurt."

Wil je Marijn ook bij jou over de vloer. Hij neemt als gast aan tafel schone DUB-mokken voor je mee. Zin an? Mail redactie@dub.uu.nl.