Vrijheid, blijheid is motto van Het Koetshuis

“Welcome, this is where the magic happens.” Het is maandagavond iets na zevenen, wanneer studenten met een oer-Hollands biertje in de hand, op een ‘MTV-Cribs’ achtige wijze trots een rondleiding door hun huis geven. Dat één van de heren langskomend vrouwelijk schoon moet ontvangen op een uitschuifbaar bed, doet er even niet toe. “Wil je ook nog een kijkje in de koelkast?” Welkom in huize Koetshuis.

Vanaf augustus 2010, toen de vader van Jeroen (24, Economie) het huis kocht, wonen de heren in de inmiddels opgeknapte bovenwoning in het Utrechtse Lombok. Drie van de vier kenden elkaar al van hun gezamenlijke opleiding, dus dat was makkelijk.  Na een enerverende hospiteerborrel, waarbij sommige dames aanvankelijk zo bang waren dat ze zich lieten vergezellen door moeders, completeerde Ruben (22,Business Administration) de ‘bende van ellende’. Jeroen: “We hadden er nog een huurder bij kunnen nemen, maar kozen liever voor wat meer ruimte voor onszelf.” Misschien geen onverstandige keuze, want ook nu is er nog niet voor alles plek. Een pootloze tafel  staat tegenwoordig tegen de muur gestald. Geen plek meer voor. “Ouders die veel moeite voor de tafel hebben gedaan, lezen de DUB vast niet toch?” 

Lingo
Geheel tegen de stijl van Amerikaanse beroemdheden in, we blijven nuchtere Nederlanders, houden de huisgenoten van het kijken naar Lingo. De mooiste woorden die ze in de afgelopen maanden voorbij hebben zien komen, zoals cumshot en dakraaf, worden gretig opgeschreven naast een ongebruikt dartbord in de gang. Misschien meer in stijl van beroemdheden: FIFA ’12. Ook wanneer de heren onder het genot van eten en biertje aan tafel zitten, blijft het spel en de bijbehorende soundtracks op de flatscreen op de achtergrond uitnodigend aanstaan.

Vrijheid, blijheid
Met zijn vieren wonen, het bevalt de heren opperbest. Ruben: “Vrijheid, blijheid is ons motto, en dat is het best te bereiken met dit aantal, omdat je snel een goed band opbouwt.” Alleen dat schoonmaken hé? Dat schiet er nog wel eens bij in. Oplossing? De in dit geval letterlijke boetepot (zie foto). Om het de heren wat aangenamer te maken, wordt de pot vergezeld door een half blote vrouwelijke buste. Of het echt werkt moet de tijd uitwijzen (er zit drie euro in de pot), maar het vergroot in ieder geval het boeteplezier.

Fanatisme
Terwijl we aan de door Jeroen gemaakte bami met groente en satésaus zitten en de heren zich inhouden om niet aan FIFA te beginnen, komt bijna elk gesprek terug op sport. Voetballen, squashen, sportschool, hier wonen fanatieke sportievelingen. Dat Jeroens’ op de housewarming gejatte Ajax-vlag pas een jaar na dato zijn terugkeer vond in Het Koetshuis, zorgt ook vanavond nog voor hilariteit. Dat was een goed excuus om in de tussentijd het huis maar vol te hangen met posters van vrouwen. Nou niet denken dat de mannen daarom verlegen zitten: iedereen is bezet aan de Van Koetseveldstraat. Maar: “Onder de plak zitten we niet. “ Verhalen over wilde huisfeesten en stapavonden bewijzen dat, maar op de vraag wie de grootste versierder van het huis is, geeft men liever geen antwoord. “Daar houden we als brave boontjes wijselijk onze mond over. Mag dat ook”?