Weinig rustmomenten voor De Vijf van Sterrenwijk
“Wiets, je zei dat toch dat je het eten niet pittig zou maken? Jezus!” Voor de Indische maaltijd van vanavond zijn alle registers opengetrokken, maar niet iedereen kan de scherpte van de maaltijd waarderen. Dan maar een loempia en een wijntje. En nog één. En nog één. “Waaaaaat, zijn alle flessen nou al leeg?” Welkom in Huize Notenboomlaan.
Midden in het Sterrenwijkse doolhof van kleine straatjes, wonen sinds vorig jaar zomer vijf dames op de benedenverdieping van een immens pand. In de sfeervolle woonkamer, die vanwege het hoge percentage aan glas iets weg heeft van een aquarium, zitten de dames voor het eerst in de nieuwe samenstelling met zijn allen aan een uitgebreide maaltijd. Eten doen we op de bank, want plek voor een grote tafel is er niet.
Sterrenwijk
Hoewel de locatie ten opzichte van de binnenstad en De Uithof ideaal is, brengt wonen tussen de echte Utrechters in Sterrenwijk ook nadelen met zich mee. Uit de mond van jongens die eigenlijk nog met autootjes zouden moeten spelen, komen met grote regelmaat schunnige teksten die niet in een artikel reproduceerbaar zijn. Terwijl Marly (20, Bedrijfskunde) gretig het overgelaten eten van Ekipa (20, Economie) naar binnenwerkt, omschrijft laatstgenoemde de onruststokers. “Die jongens hebben nog geen piemel die je al een piemel kan noemen, maar denken dat ze helemaal het mannetje zijn in de buurt.“ Dat de dames hun woordje klaar hebben en niet bang zijn, helpt ze het toch prima naar de zin te hebben. Inbrekers die midden in de nacht met koevoeten proberen binnen te komen, worden zonder pardon het huis uit geschreeuwd.
Brakketakkedag
Vier van de vijf huisgenoten kennen elkaar al jaren en waren al dikke vriendinnen voordat ze huisgenoten werden. Op deze avond waarbij vreugde en verdriet dicht bij elkaar liggen, blijkt dat wel. Terwijl passerende buurtbewoners nieuwsgierig de spelende taferelen gadeslaan, wordt er op het ene moment een verdrietige huisgenoot liefdevol getroost, om een uur later met zijn allen weer los te gaan op de bank. Wietse (20, Communicatie): “Afgezien van het dagelijkse hersenloze halfuurtje GTST en onze chillzondagen, hebben we niet zo heel veel behoefte aan rustmomenten.“
Onconventioneel
Dat blijkt. Als de uit alle hoeken en gaten te voorschijn getoverde flessen wijn soldaat zijn gemaakt en we zijn overgestapt op een van de bovenburen geleende krat Heineken, trekken de dames de conclusie dat ze de grootste avonturen beleefd hebben na avonden als deze. “We zijn altijd in voor een avontuurtje.” Lees: drinken. De dames maken de stad het liefst zo’n drie keer per week onveilig, waarbij alle remmen los gaan. Schoenen die vies zijn geworden? Die gaan de gracht in. Petten van politieagenten afpakken? Done that. Agenten rondjes laten rijden op studentenbarrels? Ook al gelukt. Ekipa: “Boze parkeerwachters die ons aanspraken nadat we onze fiets per ongeluk precies tussen het wiel en de kap van een auto geparkeerd hebben, serveerden we af met de boodschap dat ze beter konden oppassen met het geven van een grote mond omdat we rechtenstudentjes zijn. “
De vrouwen een keer in het wild zien? Probeer op een willekeurige avond de Filemon, Pakhuis of de Jaloezie te bezoeken. Leuke avond gegarandeerd.
Kan jij Marijn ook onder tafel drinken? Laat hem dan ook eens bij jullie aan tafel aanschuiven. Voor het huis neemt hij mooie maar vooral schone DUB-mokken mee. Mail de redactie.