‘Mijn stem is een Eerste Kamer proteststem’

Veel animo is er niet voor de verkiezingen van de Provinciale Staten , maar als studenten en medewerkers stemmen is het vooral een proteststem tegen het huidige kabinet. Zo blijkt uit een rondgang van DUB. 

    DE STUDENTEN

“Ik ga wel stemmen, natuurlijk, maar ik heb echt nog geen idee op wie... en of het nu voor de Provinciale Staten is of voor de Eerste Kamer, daar heb ik me al helemaal niet mee bezig gehouden” (Herke, 20 jaar, Geneeskunde). Onder studenten lijken de verkiezingen niet echt te leven. Weinig studenten hebben zich er echt in verdiept, en velen weten te weinig af van beleid van de diverse partijen op provinciaal niveau om daarop hun stem te baseren. Zoals bijvoorbeeld Angela, 24 jaar oud, pre-master studente Arbeid, Zorg en Welzijn. Ze weet wél op wie ze níet wil stemmen, en gaat daarbij vooral af op haar mening over het huidige kabinet. In die zin is haar stem dus een ‘Eerste Kamer proteststem’. Daarnaast zijn er natuurlijk studenten die uit gewoonte op een bepaalde partij stemmen. Ruben, een 25 jarige geneeskunde student, kiest naar eigen zeggen ‘niet heel erg doordacht’. Maar hij weet dat zijn waarden het dichtste liggen bij die van de ChristenUnie, en verder is hij niet echt op de hoogte van de stand van zaken.

Politiek actievere studenten zijn er zeker ook te vinden, deze dagen. Zoals Renske (19), actief binnen de JOVD  en rechtenstudente. De hele middag is zij al druk aan het campagne voeren, voor onder meer een stevige plek van de VVD in de Eerste Kamer én voor verbreding van snelwegen rondom Utrecht. Iets wat wiskundestudent Sjoerd (23) helemaal niet ziet zitten. Hij flyert voor GroenLinks en voert juist hartstochtelijk campagne tégen die bredere snelweg rondom de Uithof.

Ten slotte spreek ik nog met Merel, als 23-jarige studente antropologie lid van onder meer KSU (Kritische Studenten Utrecht) en mede-oprichtster van het Studenten Actie Comité Utrecht. Voor haar is alleen maar stemmen niet voldoende om haar kritiek op de huidige bezuiningsplannen van het kabinet te uiten. “Als het rechtse kabinet valt omdat het geen meerderheid in de Eerste Kamer behaalt, leidt dat niet per se tot een verbetering van de situatie. Vorig jaar stonden we op de barricades tegen onderwijsminister Plasterk, van de PvdA nota bene. Nu werd Cohen als een held begroet bij de studentenprotesten op het Malieveld. Er moet een bredere (studenten) protestbeweging komen om onze belangen te behartigen.” Aan een stemadvies wil zij zich niet wagen, maar ze wil nog wel kwijt dat de SP de enige partij is tegen een sociaal leenstelsel van de studiefinanciering. Maar, “stemmen is niet genoeg. We moeten blijven actievoeren!”.

 

DE MEDEWERKERS

Yvonne van Rooy, voorzitter van het college van bestuur van de universiteit, benadrukt in de eerste plaats het democratisch recht dat iedereen heeft om te gaan stemmen. Zij roept dan ook iedereen op om van dit recht gebruik te maken, met in haar achterhoofd de recente ontwikkelingen in Noord-Afrika, waar (eerlijke) verkiezingen een stuk minder vanzelfsprekend zijn.

Alhoewel de Provinciale Staten natuurlijk weinig zichtbaar zijn, weet zij het belang van de provincie op waarde te schatten. De huidige provinciale coalitie (bestaande uit VVD, CDA en CU) heeft naar haar mening veel voor de universiteit betekend. Zowel de realisatie van Sciencepark de Uithof, als het vrijmaken van een bijzondere leerstoel aan faculteit Geesteswetenschappen ter ere van het lustrum van de Vrede van Utrecht in 2013, heeft de UU aan de provincie te danken. Haar stem gaat, niet verwonderlijk gezien haar tevredenheid over het functioneren van de partij op provinciaal niveau en haar jaren in de Haagse politiek, naar het CDA.

Als promovenda bij psychologische functieleer zal Mijke Hartendorp direct de gevolgen van de huidige Haagse bezuinigingsplannen op het onderwijs ondervinden. Mede daarom verdient D66 wat haar betreft haar stem, de partij die in haar ogen het beste opkomt voor onderzoek en onderwijs. “Normaal gesproken zou ik voor de Provinciale Staten verkiezingen stemmen, maar dit keer neem ik de landelijke politiek wel heel erg in overweging”.

Fried Keesen, director of education bij de Bacheloropleiding University College, is een strategische stemmer. Om die reden stemt hij vaak PvdA, alhoewel GroenLinks lonkt. Deze laatste partij heeft het kort geleden wat hem betreft verbruid met de steun in de Tweede Kamer aan de missie in Afghanistan, en kunnen daarom naar zíjn stembiljet fluiten. Een keuze voor de Provinciale Staten gebaseerd op de (buitenlandse) politiek, dat realiseert hij zich. Maar “in dit geval gaat de samenstelling van de Eerste Kamer mij boven een thema als ruimtelijke ordening, wat mij op regionaal niveau zeer aan het hart gaat”. De meeste affiniteit heeft hij met D66, vanwege hun speerpunt om te investeren in de kenniseconomie en internationalisering. “Maar, om een belangrijk tegenwicht te bieden aan het huidige kabinet, kom ik waarschijnlijk toch weer uit bij de PvdA”.

Medewerkster van het Facilitair Bedrijf Utrecht Sieny van Alem gaat woensdag niet stemmen. Bij de Tweede Kamerverkiezingen gaat haar stem naar de PVV, want “dat vind ik een fijne partij. Zij durven alles te zeggen, en dat durf ik ook. Een hoop mensen vinden van niet, maar ik wel”. Maar komende woensdag, voor de Provinciale Staten, gaat ze niet naar de stembus.

Tekst en video: Anne-Floor Scholvinck

Advertentie