Al walsend door de gangen van Olympos

De organisatie van het toernooi was in handen van U Dance, de Utrechtse stijldansvereniging voor studenten. Een van de organisatoren is Michelle, oud-studente van de UU. “Stijldansen heeft een wat stoffig imago maar de sport leeft heel erg, ook onder studenten. Bij U Dance werken we gedwongen met wachtlijsten en proeflessen zitten standaard vol. In ons korte bestaan zijn we al gegroeid naar meer dan 200 leden."

In Europese studentensteden zijn nog veel meer van dit soort verenigingen te vinden. Michelle: "Twee keer per jaar komen al deze verenigingen samen voor een groot toernooi. Dit ETDS is met afstand het grootste stijldansevenement in Nederland. De 600 kaarten waren binnen een mum van tijd uitverkocht.” 

Dat stijldansen allesbehalve stoffig is, blijkt wel uit de zaal, de dansers en de sfeer. Het licht in de danszaal is gedimd, er hangen discobollen aan het plafond en de dansparen betreden de vloer onder een haag van ballonnen. De vrouwen lopen in extravagante jurken en de mannen in pak, mét rugnummer. De deelnemende teams komen uit Nederland, Engeland, Duitsland, Frankrijk en zelfs Noorwegen.  

En zodra de muziek aangaat, wordt er gedanst. Niet alleen op de dansvloer, maar ook ernaast. Elk hoekje wordt benut en een aantal dansparen oefent nog snel even de Engelse wals in de gangen van Olympos.

Techniek en partnerschap
Voorafgaand aan de wedstrijd zijn de dansers ingedeeld in verschillende categorieën. Zo is er de beginnersklasse, voor dansers die minder dan een jaar les hebben. De tweede en meest uitgebreide klasse is de Breitensport, bedoeld voor iets meer ervaren dansers. Binnen de Breitensport zijn er vier sub-categorieën. De term Breitensport stamt nog uit het begin van het ETDS, toen de wedstrijd nog enkel tussen Duitse universiteiten gehouden werd. 

De allerbesten dansen in de Open Klasse. Dit zijn dansers met jarenlange ervaring. Zij dansen veel wedstrijden, geven les en jureren. Om het hen wat lastiger te maken, mogen ze tijdens het ETDS niet met hun vaste partner dansen en krijgen zij een andere danspartner toebedeeld.

Jean, een deelnemer uit Maastricht, begon met stijldansen toen hij ging studeren. “Dat was een mooi moment om een keer iets heel anders te gaan doen.” Wat er nu zo leuk is aan stijldansen? “De combinatie van het aanleren van technische vaardigheden en het dansen met een partner.” Zijn favoriete dans is de Quickstep.  

Jean legt uit hoe de jurysport precies werkt. “De juryleden staan op de vloer en beoordelen de dansers door middel van ‘crossing’. De beste dansparen krijgen een kruisje. Aan het eind van de serie, elk paar danst drie dansen, worden de kruisjes van alle juryleden bij elkaar opgeteld. Degenen met de meeste kruisjes gaan door, een deel valt af. Uiteindelijk staan er zo’n zes paren in de finale.”

Waar een jurylid op let, hangt sterk van de persoon af, weet Jean. “Het belangrijkste is natuurlijk dat je in de maat danst. Maar het ene jurylid vindt de juiste techniek heel belangrijk. Een ander juist de uitstraling of het partnerschap.” Een lid van U-Dance voegt toe: “Het helpt als je de juryleden een beetje kent, dan weet je ook waar ze op letten.”



Passie voor dansen
Jean is al vroeg in het toernooi afgevallen maar erg vindt hij dat niet. “Het plezier staat voorop. Bovendien zijn de avonden het leukste aan een ETDS-weekend, dan mag iedereen vrij dansen.” Ellen, masterstudente aan de UU, vindt dat ook. “In de avond danst iedereen met iedereen, dat is zo leuk. Beginners kunnen bijvoorbeeld met gevorderden dansen, je leert veel van elkaar.”

Ellen, die naast haar studie assisteert bij de lessen van U Dance, danst zelf in de Open Klasse. Ook zij is vroeger uitgeschakeld dan ze gehoopt had. “Deze jury let erg op showmanship en dat heb ik wat minder. Technisch gezien deed ik niet voor de rest onder.” Wat het ETDS nu zo leuk maakt? “De passie voor dansen is bij iedereen enorm groot. We zijn echt een community.”



Een muis als statussymbool
Prijzen zijn er ook. Voor de winnende dansparen in de verschillende categorieën natuurlijk, maar ook het beste team wint een wel heel bijzondere prijs: een muizenknuffel. “Het winnende team mag een half jaar voor de knuffel zorgen, tot een volgend ETDS. Die muis is echt een statussymbool", vertelt Jean. Uiteindelijk mocht het Duitse team Clausthal de prijs in ontvangst nemen. Team Düsseldorf eindigde op een tweede plek, team Twente werd derde.