De Brazilianen houden hun hart vast
Nederland is goed door groepsfase gekomen en heeft ook de achtste en kwartfinale overleefd. De UU-onderzoeker Marjolein van den Bergh merkt dat de liefde van de Brazilianen voor Oranje is bekoeld. Ze beschouwen het Nederlands elftal als een serieuze bedreiging voor de titel.
Nederland-Australië
Na de gedroomde overwinning in Salvador, waar ik nog tot in de late uurtjes door de straten van het oude centrum heb gedanst met andere Oranje fans, is de volgende bestemming Porto Algre. Door de Europese uitstraling en de aanzienlijk lagere temperatuur een wereld van verschil in vergelijking met Salvador. De stad oogt een stuk Europeser, wellicht omdat in het zuiden van Brazilië veel Europese immigranten uit Duitsland en Italië zijn gaan wonen.
Ondanks dat ik hier qua uiterlijk dus minder opval met mijn blonde haar, word ik er op straat toch tussenuit gepikt voor een tv-interview. Mijn ´2 minutes of fame´ zijn in the pocket. Net als in Salvador hebben alle Oranje supporters zich verzameld om gezamenlijk naar het stadion te lopen. De weg naar het stadion, ofwel de ´caminho do gol´ is perfect voor deze Oranje Mars. Eén rechte brede weg, door de Braziliaanse politie afgezet voor verkeer, die alle supporters naar het stadion leidt.
Een prachtig gezicht, vinden ook de Brazilianen, die met veel plezier uit het raam hangen, meelopen en foto´s schieten van ludiek verklede Oranje fans. De Australiërs, die zich ´socceroos´ noemen, zijn met verrassend grote getale in Porto Alegre neergestreken. Ondanks hun verlies zijn ook zij wel in voor een feestje en scharen ze zich in hun koala-pakken en met opblaasbare kangoeroes tussen de Nederlanders.
Nederland-Chili
De derde bestemming in Brazilië is São Paulo, waar de wedstrijd tegen Chili op het programma staat. Helaas geen Oranje Mars hier, omdat het Corinthians Stadion alleen bereikbaar is per metro en de gemeente São Paulo het te gevaarlijk vond om de Oranje Fans te laten verzamelen naast het stadion.
Dat begrijp ik ook wel, wanneer ik het rode leger van Chilenen zie. De Oranje fans vallen een beetje weg tegen deze rode invasie, die gezamenlijk maar “Chi chi hi, le le le!” blijft roepen. Tot het einde van de tweede helft natuurlijk, toen werd het wat stiller aan Chileense zijde.
De Cafu Foundation
Via via ben ik bekend geraakt met de Cafu Foundation. Omdat ik voor mijn afstudeeronderzoek het Cruyff Court in São Paulo heb onderzocht, ben ik erg benieuwd naar dit project. De Cafu Foundation ligt in het zuiden van de stad, in de wijk Jardim Irene, waar Cafu, ofwel Marcos Evangelista de Moraes, is opgegroeid. Geen veilige wijk volgens vele Paulistanen. Midden in deze wijk heeft Cafu een gemeenschapshuis gebouwd, met allerlei lokalen voor verschillende activiteiten.
Het draait niet alleen om voetbal; er zijn ook computerplekken, muzieklokalen, een knutselhoek, een kinderopvang, een schoonheidssalon en zelfs een tandartspraktijk alhoewel die niet meer wordt gebruikt. Dit alles om kinderen en mensen uit de wijk op te leiden en te ondersteunen. Er worden allerlei cursussen aangeboden en er zijn dagelijks activiteiten. Maarliefst 750 kinderen en 300 mensen boven de 16 wonen hier wekelijks activiteiten bij.
Net als het Cruyff Court op dit moment heeft ook de Cafu Foundation geen financiële ondersteuning van de gemeente en draait het programma volledig op sponsoren. Het is een heikel punt voor veel sociale projecten, dat overheidssteun vaker af- dan aanwezig is. Aan de ene kant begrijpelijk, met een stad van ruim 11 miljoen inwoners kan de gemeente nu eenmaal niet overal in voorzien. Aan de andere kant ongebrijpelijk, wanneer de wijk zo vaart bij een gemeenschapshuis met een publieke functie.
Op naar de halve finale
Na de groepsfase is er nog niet veel ontspanning bij, met twee wedstrijden om je nagels bij af te bijten. Gelukkig overleeft Nederland zowel Mexico als Costa Rica. Bovendien zijn de vrolijke Brazilianen die Oranje een warm hart toedroegen zienderogen bekoeld. Inmiddels wordt Nederland een bedreiging voor hun vooruitzicht op de wereldtitel en grijpen ze snel naar het embleem op hun gele shirt wanneer de Oranje fans langskomen. In Salvador, Porto Alegre, São Paulo en Rio heb ik geen grote demonstraties gezien. Af en toe een kritische kreet in graffiti, of een spotprent in de krant. Grappen worden er namelijk wel gemaakt, over Lula, de voormalig president van Brazilië die de zesde wereldtitel voor Brazilië gekocht zou hebben. Maar grappen over de Copa mogen alleen de Brazilianen zelf maken. Want nu Neymar met een gebroken rugwervel in het ziekenhuis ligt, houden veel Brazilianen toch hun hart vast.