De nieuwe collegevoorzitter: wat is het wensenlijstje?

Goed kunnen communiceren, inspireren, verbinden, leiding geven, samenwerken. Kennis hebbende van de universitaire wereld, maar ook van het maatschappelijk veld en het bedrijfsleven. In bezit zijnde van uitgebreide netwerken op allerlei gebieden.

Het is niet niets waar je als toekomstig leidsvrouwe (de voorkeur gaat immers uit naar een vrouw) van de Universiteit Utrecht aan moet voldoen. Het profiel waarmee headhuntersbureau VanderKruijs op pad is, kent weinig gaten.

We vroegen de leden van het DUB-panel of er toch nog iets te wensen valt wat nog niet op het lijstje staat. Waar moet de opvolger van de afscheid nemende Marjan Oudeman nog meer aan voldoen? De reacties:

Iemand uit het buitenland:
Onderwijsdirecteur van het University College Utrecht Fried Keesen vond het eerste wat ‘m inviel, te weten 'ervaring als minister van onderwijs' (Jet Bussemaker!!! Red.) te flauw om te melden. Hij komt daarom met iets anders: “Tijdens een bijeenkomst over internationalisering en diversiteit schoot me te binnen dat het natuurlijk geweldig zou helpen als de nieuwe voorzitter behalve vrouw ook van directe of indirecte buitenlandse komaf is.”

Een échte wetenschapper:
Kunsthistorica Annemieke Hoogenboom is van mening dat de nieuwe voorzitter zelf afkomstig moet zijn uit de wetenschap. Zij mailt: “Ik zou in het profiel vooral één zin willen veranderen, namelijk: "Zij/hij heeft door opleiding en werkervaring bij voorkeur ervaring met of tenminste aantoonbare affiniteit met de wetenschap, de universiteit als instituut en met het universitaire systeem als geheel en heeft gevoel voor de verhoudingen daarbinnen. De blauwe passages (voorkeur, of ten minste aantoonbare affiniteit) zou ik schrappen. De wetenschap ligt zo zwaar onder vuur dat wat mij betreft onze nieuwe voorzitter echt een wetenschapper moet zijn.”

Met aandacht voor het personeel:
Researchanalist Mies van Steenbergen vindt: “Het personeel is je vermogen. Dat bezit de kennis en verzet het werk. Het personeel een fijne werkplek geven is noodzakelijk om hen te inspireren een stapje extra te zetten voor de UU. Nu wordt alles afgedwongen met hoge werkdruk en belachelijke bureaucratie. Beloon mensen in tijdelijke dienst met een vaste aanstelling en verlicht de werkdruk door bij elke nieuwe regel drie oude regels af te schaffen.”

Geen banden met milieuvervuilende bedrijven
Student Taal- en cultuurstudies en Spaans Francisca Duiser laat weten: “Het zou goed zijn als de sollicitant ook affiniteit kan aantonen met het thema duurzaamheid, aangezien de universiteit daar nu ook telkens meer op inspeelt.”

Milieufilosoof Floris van den Berg mailt: “Ik zou natuurlijk willen toevoegen dat zij vegan moet zijn, zodat ze een rolmodel kan zijn naar een streven naar een duurzame en dus veganistische universiteit. En ten tweede, geen banden met milieuvervuilende bedrijven (Shell, Rabobank, etc).”

Student Psychologie John Akerman Özguç: “Een nieuwe collegevoorzitter mag geen nevenfunctie bij kwalijke instanties hebben, zoals oliebedrijven of banken. In naam van oliedollars worden overal ter wereld conflicten uitgespeeld via politieke ondermijning of oorlog om te 'democratiseren', meest recent is de politiemishandeling van indianen en kolonisatie van hun laatste beetje land in North Dakota. Als je je naam daaraan wil verbinden hoor je niet op een universiteit thuis.”

Linkshandig
DUB kreeg op deze stelling maar weinig respons van de leden van het DUB-panel. Onderwijskundige Casper Hulshof denkt dat het de meeste studenten en medewerkers bar weinig interesseert wie hun nieuwe baas wordt. Ook omdat niemand precies weet wat zo iemand doet. “Maar linkshandigheid heb ik altijd wel een aanbeveling gevonden”, grapt hij. “Dat is echt het beste wat ik kan bedenken.”

Schaap met vijf poten
Departementsdirecteur Miranda Jansen denkt dat de lage animo bij het panel om te reageren te wijten is aan het profiel dat al tamelijk compleet is. “En dat is natuurlijk juist het issue. Vind maar eens het schaap met vijf poten dat aan al die kenmerken voldoet. Interessant zou zijn om te weten wat het zwaarste weegt. Iemand die veel ervaring heeft met universiteit/hoger onderwijs en wetenschap of iemand met connecties/ervaring in politiek, bedrijfsleven en maatschappij. Het verleden leert ons dat de combinatie best lastig te vinden is. Ik vind het zelf moeilijk om te zeggen wat het beste zou zijn voor de universiteit. Liefst beide. Dat schaap met die vijf poten dan maar.”

En misschien toch ook een man overwegen …?
John Akerman Özguç: "Ik laat me graag overtuigen van de stelling dat vrouwen goede leiders kunnen zijn, zeker als de cultuur openstaat voor een nieuwe manier van leiderschap. De vraag is of de UU zo'n cultuur heeft. Met name de gewendheid aan mannelijke leiders en de bijbehorende onbewuste en onuitgesproken verwachtingen leiden tot het risico dat een vrouw niet als leider worden gezien of zich naar deze verwachtingen gaat gedragen en zo een Iron Lady wordt.  Zelf heb ik na een jaar U-raad het idee dat er beter gereageerd gaat worden op een leider dan een leidster, hoe jammer ik dat ook vind. 

“De voorkeur voor een vrouw voelt een beetje als een image ding. Het moet de beste kandidaat worden en veel potentiële beste kandidaten die man zijn skippen deze vacature nu. Vrouwen wilden zo graag gelijkheid, toch? Dan helpt het niet om een pre-selectie te doen voor kandidaten voor een universiteitsleider puur op basis van 'omdat ze een vrouw is'.”