De vijf grootste ergernissen van een huisbaas

Studenten klagen vaak over huisbazen. Maar andersom hebben huisbazen ook veel te verduren van hun huurders. Huisbaas Ton Koene doet een boekje open over zijn ervaringen met zijn huurders. DUB pikt er een paar ergernissen uit.

“Bij veel mensen gaan de haren overeind staan als zij denken aan kamerverhuurders. Zij worden vaak gezien als lui en als mensen die veel geld willen verdienen over de ruggen van de huurders. Zij beseffen dan niet wat een verhuurder moet doen en laten om het zijn huurders naar de zin te maken.”

Aan het woord is Ton Koene, een huisbaas die vijftien jaar geleden de woning boven zijn eigen huis kocht en de kamers ervan ging verhuren. Bizarre gebeurtenissen maakte hij mee. Verhalen die hij zelf nauwelijks zou geloven als hij ze niet zelf had meegemaakt. Zulke lieverdjes blijken kamerbewoners niet te zijn.

Ergernis 1: Het niet op tijd betalen van de huur
Kamerbewoners moeten voor het eind van de maand hun huur hebben overgemaakt. In theorie een duidelijke afspraak maar een die lang niet altijd in praktijk wordt gebracht. Deze huisbaas krijgt heel wat smoezen of vage redenen te horen waarom het geld nog niet was overgemaakt: mijn baantje is gestopt; 'ik heb geen geld van mijn ouders gehad'; 'mijn mobiel was gestolen en nu moet ik een nieuwe kopen'; 'mijn vader zou het betalen'; 'mijn bankpas is ingeslikt'; 'mijn ouders hebben het naar de verkeerde rekening overgemaakt' of 'sorry maar ik heb het nu even niet'. “Waarom zouden hun financiële problemen de mijne moeten worden?”, verzucht de huisbaas.

Ergernis 2: Een verkeerd begrip van het fenomeen borg
In het contract staat dat bewoners bij aankomst een maand borg moeten betalen. Dat is bedoeld om als huisbaas bij het vertrek een bedrag te hebben wanneer in de betreffende kamer schade is aangebracht. Maar zo zien de huurders het niet. Zij beschouwen, tot grote ergernis van de huisbaas, deze borg als een makkelijke manier om de kamer op te zeggen zonder de laatste maand huur te hoeven betalen. Als er schade is, of de sleutels zijn er niet meer, dan is het aan de huisbaas deze kosten op te hoesten.

Ergernis 3: Nieuwe huisgenoten en andere ongewenste gasten
In het contract staat dat bewoners een nieuwe huurder mogen voordragen. Dat vindt de huisbaas prima, zolang hij zijn huur maar op tijd ontvangt. Toch blijkt maar al te vaak dat de keuze voor een nieuwe huisgenoot niet automatisch nieuwe vriendschap betekent. Wat moet je als huisbaas doen als blijkt dat er door huisgenoten geld gestolen wordt? Of dat één van de bewoners stelselmatig spullen van anderen gebruikt? En wanneer een bewoner de regels overtreedt en doorschuift naar een grotere kamer?

En dan zijn er ook nog de vriendjes en vriendinnetjes die over de vloer komen. Hoe kan de huisbaas voorkomen dat één kamer ineens door twee personen wordt bewoond? Deze huisbaas dacht een goede afspraak in het contract te hebben opgenomen: een gast mag maximaal drie nachten per week blijven slapen. Maar wat moet je met de klachten over rondslingerende condooms, stevige kerels onder de douche of luidruchtige mannen die ineens de baas in huis gaan spelen? Als huisbaas ben je machteloos.

Ergernis 4: Wat een ongelooflijke zooi
Voor veel huisbazen is het een nachtmerrie: je met zorg opgeknapte huis binnen enkele jaren zien verworden tot een uitgewoond pand. Als een huurder bij binnenkomst zegt: ‘Jeetje wat ziet het er hier netjes uit’, moet je als huisbaas argwaan krijgen. Koene beschrijft hoe hij bij een controle letterlijk achterover viel bij het zien van de gemeenschappelijke keuken. Bij het openen van de deur werd hij verwelkomd door een grote dikke wolk fruitvliegjes. Op het aanrecht stonden pannen met een groen-witte laag schimmel en een leger kronkelende maden erin. De vriezer stond open omdat de deur niet meer dicht kon door het pak ijs en de koelkast stond vol met lekkende flesjes en producten die al lang over de datum heen waren.

Deze huisbaas pakte al het materiaal van de keuken bij elkaar in vier vuilniszakken en flikkerde het in een container. Een boze brief en de aankondiging van controles waren het gevolg.  

Ergernis 5: Feestjes en ander vormen van overlast
Gezelligheid creëren hoort bij een studentenhuis. Daar heeft deze huisbaas niet zoveel op tegen. Maar dat wordt anders wanneer die gezelligheid overlast gaat veroorzaken. Bij een huisfeest bijvoorbeeld. Aan het begin van het feest wordt de muziek nog op een normaal volume gedraaid, maar elk uur gaat het volume omhoog in plaats van omlaag. Een eindtijd is meestal niet afgesproken en dus zit de huisbaas zich op te vreten van ergernis in zijn bed als hij om vier uur 's nachts ongewild ligt mee te deinen op de harde muziek. In het boek vertelt de huisbaas hoe hij, na een reeks van tevergeefse telefoontjes en sms’jes, in een duster de gemeenschappelijke ruimte betreedt en de verbaasde feestvierders verrast.

Ook de aanwezigheid van mooie, jonge studentes in huis, kan leiden tot een soort van overlast. Zo verhuurde Koene een kamer aan een huurster met grote borsten die op het platte dak lag te zonnen. Kantoormedewerkers met uitzicht op het platte dak, raakten hierdoor nogal afgeleid. De huisbaas verbood het zonnen op het dak, maar toen ze op straat ging zitten, werd het ineens heel druk in de buurt wat de huisbaas een ongemakkelijk gevoel bezorgde.

Ton Koene, Tranen van een huisbaas. Dit boek is te bestellen via uitgeverij boekscout.nl  voor 16,35 euro.