Deze UU'ers zijn helemaal verzot op wielrennen
Eén UU'er reed in Zwitserland rond als ploegleider van een wielerteam. De ander schilderde fietsers op de buitenkant van zijn huis. Tien foto's van UU'ers met een wielerpassie.
In de aanloop naar de start van de Tour de France gingen we bij DUB op zoek naar de meeste cyclofiele UU'ers. Het bleek niet zo moeilijk om wielerfreaks te vinden. Na oproepje op Facebook en wat rondmailen stroomde de mailbox van DUB vol met bijzondere wielerverhalen en -foto's.
Hier zijn ze, in alfabetische volgorde:
Michel de Bekker, directeur van de Directie Financiën, Control & Administratie
DE FOTO
"Op de foto zie je het Wielerteam de Bekker (vader Michel en zijn zoons Maurice en Dirk) op 'trainingskamp' in Frankrijk in het jaar 2002. De outfit is van de wielervereniging Schijndel, een wielervereniging met een roemruchte geschiedenis die vele kampioenen voortbracht, waar mijn twee zoons lid van waren."
"Vader schafte deze outfit ook aan want als je samen fietst moet je eenheid uitstralen. En, oh ja, ziedaar mijn 'Koga Roadwinner' met het moderne aluminium frame, nadat ik mijn oude stalen ros had verkocht. Inmiddels rijd ik natuurlijk op een carbonframe, want lichter van gewicht en dat scheelt weer als je de berg opfietst!"
"Mijn zoons gingen liever wielrennen dan voetballen dus ging het hele gezin mee naar alle wedstrijden. Toen de oudste in zijn juniorentijd ook nog eens door bondscoach Egon van Kessel werd geselecteerd voor de Nederlandse selectie kwamen daar wedstrijden in Europees verband bij en fietste Maurice daar met huidige toppers als Marcel Kittel, John Degenkolb en Michal Kwiatkowski."
"Bij gebrek aan begeleiders mocht ik in Zwitserland zelfs een keer als directeur-sportief van het team met mijn auto dwars door de koers heen rijden om de jongens bij te staan en te voorzien van nieuwe bidons. Na de wedstrijd kreeg ik het nog aan de stok met een Italiaanse UCI-official die mij berispte omdat ik in een 'verboden zone' de renners van vers water had voorzien. Wist ik veel ? Maar toch: een bijzondere ervaring."
DE WIELERPASSIE
"In de jaren van Zoetemelk, Hinault, Kuiper, Raas en Knetemann was ik enorm geboeid door de heroïek van het wielrennen en hing ik in de zomer voortdurend aan de draagbare radio om de Tour te volgen. Ik was erg verguld met mijn racefiets met bagagedrager, een 'Motobecane', die ik van mijn ouders mocht kopen om naar de middelbare school te fietsen. Dacht je onderweg dat je een beroemde wielrenner was die tegen de wind in naar de overwinning fietste."
"Om het live te zien reed ik samen met mijn vriendin Jeanine, later mijn echtgenote, de ochtend van de etappe naar Alpe d'Huez met onze Renault 4 de berg op om later in de berm ergens te parkeren en onze helden aan te moedigen. Dat is dertig jaar geleden, zo makkelijk zal dat nu niet meer gaan."
"De wielergekte werd nog verder opgeschroefd toen zoon Maurice later als semiprof onder contract ging rijden bij een continental team (zeg maar: de eerste divisie van het voetbal) waarbij hij soms ook in een koers met toprenners als Tom Boonen, Mark Cavendish en Thor Hushovd mocht meefietsen. Ik keek mijn ogen uit!"
"In die tijd heb ik echter ook de keerzijde van de topsport gezien, met ellende door valpartijen, het móeten presteren ook als je fysiek niet in orde bent, wedstrijdstress, etc. Toen na vier jaar onder contract rijden Maurice besloot weer bij zijn oude wielerclub te gaan rijden zorgde dat bij mij voor een hele opluchting en enige relativering over de wielersport."
DE WIELERHELD
"Mijn favoriete renner is Wout Poels. Wout, een uitstekende klimmer, zat samen met Maurice op de Johan Cruyff Academy, die het mogelijk maakt samen met topsport ook een opleiding te volgen. Sindsdien zijn zij bevriend met elkaar en zo kennen wij thuis Wout ook persoonlijk als een hele rustige, humoristische en ongecompliceerde jongen die ook in het peloton door iedereen wordt gewaardeerd en geaccepteerd."
"In de Tour de France van 2012 maakte Wout een enorme smak bij een massale valpartij in de etappe naar Metz, waarbij hij ernstige verwondingen opliep en een jaar nodig had om te herstellen. Het tekent zijn doorzettingsvermogen dat hij ondertussen weer in de top meefietst in het fameuze Sky-team als meesterknecht van Tourfavoriet Chris Froome."
Niekol Dols, beleidsdirecteur bij de Directie Vastgoed & Campus
DE FOTO
"Op de foto zie je mij fietsen tijdens de Boogie's Extreme, een tocht van 250 km met de heuvels uit de finale van Luik-Bastenaken-Luik en de Amstel Gold Race. Een tocht om nooit te vergeten, want ik reed met een kapotte pallen in de body en kon dus niet gaan staan zonder de kans te hebben op mijn snuf te gaan. En na 225 km dan nog de Eyserbosweg op valt ook voor een kilometerveelvraat als ik niet mee."
DE WIELERPASSIE
"Ik ben wel een beetje wielergek, maar wel uit nood geboren. Ik was een fervent hardloper en heb eigenlijk pas te laat ontdekt dat ik sporten zo leuk vind. Na een masters NK op de 800 meter en vele crossen in de Kempen raakte ik geblesseerd. En mijn energie moest toch ergens in gestopt worden. Dat werd fietsen. En van het een kwam het ander. Ik vind het leuk om af en toe een bergetappe te kijken, maar het allerliefst fiets ik zelf."
"Een minder prettige ervaring is de keer dat ik een stukje ging fietsen op een zondag in september en wakker werd in het ziekenhuis. Daar heb ik 1,5 jaar 'plezier' van gehad. Maar het heeft me - uiteindelijk - ook veel inzichten in het leven gegeven. Teveel om zo te beschrijven."
DE WIELERHELD
"Ik heb geen lievelingsrenner. Ik geniet van alle wielerverhalen van oud-amateurrenners in mijn omgeving. Prachtige verhalen hoe ze duizend doden stierven en de eindstreep niet haalden."
Marco van Egmond, conservator kaarten, atlassen en gedrukte werken bij de Universiteitsbibliotheek Utrecht
DE FOTO
"Dit is een recente foto van mijzelf in de Franse Alpen, waar ik half juni heb gefietst. Gedurende zes dagen beklom ik in de buurt van Le Bourg-d'Oisans diverse cols van de komende Tour de France, zoals de Col de la Morte, Col du Glandon, de Col de la Croix-de-Fer en natuurlijk de Alpe d'Huez. Al sinds 1990 bezoek ik samen met een groepje vrienden jaarlijks een aansprekend Europees berggebied om daar de hoogste passen met de fiets te bedwingen. Er zijn nog maar weinig beklimmingen in de Alpen, Pyreneeën en Dolomieten die ik nog niet op mijn palmares heb staan."
"Bijzonder was de solo beklimming van de Roque de los Muchachos op het Spaanse Canarische eiland La Palma in 2011. Vanaf zeeniveau ga je dan via een verschrikkelijke klim van ruim veertig kilometer naar een hoogte van meer dan 2400 meter. Op gegeven moment zat ik boven de passaatwolken, met een prachtig zicht op de vulkaan El Teide op Tenerife. Surrealistisch!"
DE WIELERPASSIE
"Het fietsen biedt mij de mogelijkheid om lekker buiten te zijn en allerlei landschappen als een film aan mij voorbij te laten trekken. Voor mij als geograaf de ideale hobby! Dat het je hoofd leegmaakt, is een cliché (maar wel waar). Verder is het wielrennen voor mij een metafoor voor het leven: soms moet je flink afzien en doorbijten om iets te bereiken en soms ga je keihard op je bek. Dat laatste bleek drie jaar geleden, toen ik mijn sleutelbeen brak. Maar een dergelijke breuk mag natuurlijk in geen enkele wielercarrière ontbreken!"
DE WIELERHELD
"Voor mij is dat Alberto Contador, vanwege zijn aanvallende manier van rijden en zijn prachtige, dansende stijl van klimmen."
Lars-Eric Fielmich, promovendus bij Biologie
DE FOTO
"Hier sta ik bovenop de P+R de Uithof na de klimtijdrit georganiseerd in aanloop naar de Tour. Ik was na afloop best tevreden: ik was 34ste van bijna 100 deelnemers. En dat terwijl er ook renners met een race-licentie rondreden."
"Bijzonder vond ik het om te fietsen over F1-circuit van Monaco. Ik fietste daar de dag na de F1-race en het straatcircuit was nog niet opgeruimd."
DE WIELERPASSIE
"Ik fiets elke dag 20 kilometer naar werk. Daarnaast rijd ik elke week een rondje van 50 á 90 kilometer. Daarmee kun je me wel een beetje een wielerfanaat noemen. Ik tennis en zwem ook, maar het liefst fiets ik. Individuele duursporten liggen mij het best en tijdens het fietsen zien je nog eens wat van je eigen land."
DE WIELERHELD
"Ik volg de wielersport voor geen meter. Dat verbaast sommigen, omdat ik zelf zo veel fiets. Ik weet ook niet of zaterdag naar de tijdrit in Utrecht ga. Als het zo warm wordt, blijf ik thuis. Zo interessant vind ik het niet."
"Als ik dan toch een renner moet noemen: Eddy Merckx. Ik ben natuurlijk te jong om hem gezien te hebben als renner, maar hij heeft de meeste Touretappes aller tijden gewonnen toch? En bovendien rijd ik op een fiets van het merk Eddy Merckx."
Rob Heerdink, universitair hoofddocent bij Farmaceutische Wetenschappen
DE FOTO
"Dit is de muur van ons huis aan de Adelaarstraat. Het is een beetje merkwaardige blinde muur aan de straatkant, maar daardoor ook een soort leeg schildersdoek. Ik heb al allerlei muurschilderingen gemaakt op die muur, maar nu moest er natuurlijk iets naar aanleiding van de Grand Départ op. De mensen in de buurt en de voorbijgangers vinden het leuk, want er worden heel veel foto’s van gemaakt.
DE WIELERPASSIE
"Ik fiets graag en veel met mijn geliefde op de racefiets in de omgeving van Utrecht. Ik vond het een mooi avontuur om met drie vrienden van Utrecht naar Londen te fietsen. De barre tocht van Dover naar Brighton over de krijtrotsen met een zuidwester windkracht 8 recht in het gezicht zal ik niet snel vergeten."
"Utrecht is een fantastisch startpunt voor mooie tochten, omdat je heel snel de stad uit bent en kunt kiezen voor polder, rivieren, bos, en zelfs een beetje heuvels als je richting Amerongen gaat. De koers volg ik liefst op tv omdat je dan het wedstrijdverloop echt kunt volgen, maar we zijn ook wel eens in Vlaanderen geweest op een koersdag en die sfeer met bier en fritten met stoofvlees is ook erg leuk. Ik ben heel benieuwd hoe dat dit weekend in Utrecht zal zijn."
DE WIELERHELD
"Ik ben een groot fan van Peter Winnen. Natuurlijk om zijn fantastische prestaties in de jaren '80 op de fiets, maar zeker ook om zijn schrijftalent. Hij weet met zijn columns en verhalen vaak de menselijke maat terug te vinden in het idiote wielercircus."
Jos van den Heuvel, Arbo- en milieudeskundige bij de Directie Vastgoed & Campus
DE FOTO
"Dit ben ik op kantoor. De Tourkoorts wordt elke dag een beetje meer in onze kamer."
DE WIELERPASSIE
"Ik geniet van wielrennen! Ik heb zoveel bijzondere wielerervaringen gehad. Die liggen vooral in de Alpen, Pyreneeën en Dolomieten waar ik al heel veel cols beklommen heb. Maar ook m’n eerste deelname aan het NK voor masters op de weg dit jaar. En natuurlijk de Toerversie van de Tour met het bedrijventeam van de UU."
DE WIELERHELD
"Rob Harmeling, geen groot winnaar maar wel een harde werker, en daar hou ik van. Bovendien een heel leuke vent, met ook nog een mooi rolletje in de film Ventoux, en dat is weer een aanrader."
Femke Kamp, projectleider bij de Directie Vastgoed & Campus
DE FOTO
"Op de foto zie je mij in mijn bolletjesjurk op de Alpe ‘d Huez. Ik ben hier iedereen aan het aanmoedigen die de Alpe ‘dHuzes aan het fietsen is. Deze foto is gemaakt door een passerende ANP fotograaf. Nog steeds duikt deze foto overal op wanneer er nieuwsgeving is over de Alpe ‘d Huzes. Zo stond ik in de NRC, Volkskrant, NU.nl etc."
DE WIELERPASSIE
"Ik ben zelf ook fanatiek wielrenner, ik fiets in team HBH (zie #HBH op Strava), een vriendenclub uit Amsterdam. Het gaat er zo fanatiek aan toe dat bij de Vélomédiane volle bidonnetjes in de berm van de koers waren gelegd om zo tijdens de rit geen tijd te verspillen met vullen!"
DE WIELERHELD
"Mijn favoriete wielrenner is Marianne Vos, echt gigantisch wat die kan en al heeft bereikt."
Fried Keesen, opleidingsdirecteur van het University College Utrecht
DE FOTO
"Op mijn selfie zie je me staan voor de pont van Culemborg die ik al 28 jaar dagelijks heen en weer neem, fietsend tussen mijn huis en mijn werk. Dat is inmiddels zo'n 250.000 fietsend woon-werk verkeer, genoeg voor de meeste mensen in mijn omgeving om me volslagen gek te verklaren. Niet zomaar wielergek maar echt gek."
"Helaas minder duidelijk is dat ik speciaal voor deze foto het shirt draag van de Cafe de Columbia ploeg uit de jaren 80, die toen furore maakte onder aanvoering van Luis "Lucho" Herrera. In het boek 27 wielerverhalen gebundeld door Luuk en Mark Kooijmans schreef ik erover: "Ik had meer dan eens hoofdschuddend toegezien hoe fietsvrienden van de tv afgekeken merkenshirts kochten, om er uit te zien als hun idolen die zich er dik voor laten betalen om er in te fietsen. Toen echter het Cafe de Columbia shirt op de markt kwam, het symbool voor wel kunnen klimmen maar niet kunnen wielrennen, zwichtte ik direct."
DE WIELERPASSIE
"Als de Tour start ben ik al op vakantie aan het fietsen in de bergen, want de cols zijn mijn passie."
DE WIELERHELD
"Als ik moet nadenken over een wieleridool is dat niet Lucho, maar Johan van der Velde. Hij is de wielersport ten voeten uit: doortrapt, ongrijpbaar, een tikje crimineel, maar ook de man die Joop Zoetemelk onbaatzuchtig over de bergen loodste bij diens enige Touroverwinning. Hij bezorgde heel Nederland een doodschrik toen hij hem daarbij op een bijna beslissend moment per ongeluk ten val bracht."
"Jan Siebeling wijdde een prachtig hoofdstuk aan hem in "Pijn is Genot". Vijf jaar geleden was ik penningmeester van de Giro in Utrecht en aan de VIP-tafel vond ik mezelf naast hem terug bij de lunch. Zo kon ik hem zomaar persoonlijk vragen hoe het nu echt zat met die legendarische sneeuwetappe in de Giro van 1988. En jawel, alweer een andere versie van dat verhaal."
Jeroen Nagel, onderzoeker bij het Utrecht Sustainability Institute (USI)
DE FOTO
"In 2013 waren vrienden flink aan het trainen voor de Tour for Life, van Italië terug naar NL fietsen. Van die groep zie je hier drie mensen. Met drie anderen haakten we aan voor een paar dagen fietsen in de Italiaanse bergen. Het was de eerste editie van de Passo Stelvio om tegen Diabetes te fietsen. Voor mijzelf het eerste jaar echt flink te trainen om deze 48 haarspeldbochten naar 2758 meter te bedwingen. Dit jaar gaat het er weer van komen, helaas wat minder getraind."
DE WIELERPASSIE
"Het is een heerlijk sport om vooral zelf te doen, maar ook om over te praten en naar te kijken. Genoeg vermaak!"
DE WIELERHELD
"Eddy Merckx, de man van het mooie standbeeld in de Ardennen. Ik kwam boven op de Stockeu na mijn eerste keer echt afzien en zag daar zijn beeld."
Ger Rijkers, hoogleraar Biomedical and Life Sciences, aangesteld bij University College Roosevelt
DE FOTO
"Sinds 1996 ga ik met twee van mijn drie zoons, vrouw en een wielervriend naar de start van de Tour de France kijken, waar het ook is. Het echte Tour de France-gevoel is langs de kant van de weg in het gras (de gele schoentjes zijn van mij, de witte van zoon Thomas), met een biertje of wijntje erbij, in afwachting van de renners die komen gaan. Dit was in 2011 in Boulogne, een ploegentijdrit van 23 km. 's Morgens had ik zelf op de fiets al het parcours verkend."
DE WIELERPASSIE
"Sinds ik op 10-jarige leeftijd met mijn vader op de fiets (vanuit Veldhoven naar Heerlen) naar het WK wielrennen ging kijken."
DE WIELERHELD
"Hors-categorie is natuurlijk Eddy Merckx. Mijn favoriet, op basis van één heel bijzondere overwinning in 2011, is Thor Hushovd, een Noorse sprinter van 83 kilogram. Ik zat met open mond naar de tv te kijken bij zijn triomf in een Tourrit naar Lourdes: op de legendarische Col d'Aubisque viel hij als eerste uit de groep vroege vluchters aan en in de afdaling maakte hij - met David Moncoutié in zijn wiel - de twee minuten achterstand op Jérémy Roy goed. Op drie kilometer van het einde schudde hij eerst Moncoutié af en trok ineens fel door tot bij Roy, die hij haast meteen ter plaatste liet. Zo zorgde de wereldkampioen voor het mirakel in Lourdes, door negen jaar na Freire in de regenboogtrui een touretappe te winnen, ditmaal bovendien in een bergrit."