Enactus Utrecht gaat er vol in bij World Cup sociaal ondernemerschap

Enactus (ENtrepeuneurial ACtion for others creates a better world for US all) is een wereldwijde non-profit organisatie (born in the USA) die zich bezighoudt met social entrepeneurship. Met projectteams pakken we sociale problemen aan op een ondernemende wijze.

Om een competitie-element te introduceren, is er jaarlijks een Nationale Competitie, georganiseerd door Enactus Nederland. Hierbij laten alle Enactus teams in een presentatie van 17 minuten, gegeven door een presentatieteam, zien wat zij dat jaar gepresteerd hebben. Een professionele jury beoordeelt wie wint. De winnaar mag zijn land vertegenwoordigen op de World Cup, die deze keer plaatsvond in Londen.

Dit jaar won Enactus Utrecht de nationale competitie en dus mochten wij met een team naar Londen. Ik wil jullie een kijkje geven door de ogen van een presentator. Ons presentatieteam bestond uit Saskia, Emilie, Lisette (visuals) en ik.

Dag 1: Lief dagboek
Vandaag (maandag) vertrokken we met de trein naar Londen. De sfeer was eenduidig; enthousiasme alom bij ons teampie, gemixt met een gezonde dosis spanning (en moeheid naargelang de reis duurde). De trein naar Brussel was niet de meest comfortabele, maar in die van Brussel naar Londen konden we nog even wat laatste dingen doorspreken.

Aangekomen in Londen was het nog een aardig stukje met de tube. We arriveerden bij het hotel; een Nederlandse boot die nu permanent aangemeerd ligt in Londen. Het is een Nederlands hotel, getuige de Nederlandse receptioniste én het wifiwachtwoord: “GEZELLIG”. Verder zijn de werknemers mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en is vrijwel alles sustainable, durable en responsible. Daar gaat menig sociaal ondernemerhart natuurlijk sneller van kloppen.

We gingen een hapje eten in de befaamde Londense wijk Shoreditch. Een uur lopen, tien tapas gerechten en één pint later hebben we onszelf redelijk bijtijds het bed in geworpen.

Dag 2 Dear diary
Na een ontbijt van 13-en-een-halve pond (ja, echt bijna 16 euro) zijn we richting de ambassade vertrokken. Wij mochten hier een generale repetitie houden, met als publiek Enactus alumni en medewerkers van de ambassade. De presentatie voor een 40-tallig publiek werd goed ontvangen.

Hierna was het tijd voor de opening van de Enactus World Cup. Het evenement wordt traditioneel geopend met een cultural fair, waar elk deelnemend land een stand heeft en eigen producten tentoonstelt. Uiteraard waren onze stroopwafels (wat is daar het Engels woord voor?) razend populair. Ik heb van alles geproefd, al heb ik van weinig door wat het nou precies was. Verder was het een leuk moment om kennis te maken met Enacti uit andere landen en werden er veel selfies gemaakt.

De echte kick-off werd gevormd door een plenaire sessie met speeches van onder andere Raechel Jarosh (president of Enactus worldwide), Kees Kruythof (Unilever NA) & Lord Michael Hastings (Global Head of Citizenship KPMG).

De league draw was een zenuwslopend proces. Van elk land werden twee afgevaardigden het podium op geroepen. Voor Nederland waren dit Julia (programma coördinator Enactus NL) en Lisette. De league bepaalt tegen welke landen je het moet opnemen tijdens de eerste ronde van het toernooi. Wij kwamen terecht bij Engeland, Guatemala en Polen. Not bad.

De rest van de dag stond in het teken van het oefenen van de presentatie en ontspanning. Met een vlot praatje, ondersteund door een annual report en visuals, moet je de projecten waar je het meest trots op bent presenteren. In het ExCel-gebouw testten we onze visuals en mochten we wennen aan het presenteren met een microfoon. Terug in het hotel werd het serieuze gedeelte van de dag beëindigd met eenmaal de hele presentatie in z’n geheel repeteren (inclusief strijkijzers als microfoons).

Dag 3 Dulce dario
De openingsrondedag is de grote dag. Een dag waar we maandenlang naar toe hebben geleefd. Alle deelnemende teams worden verdeeld in 8 leagues. Per league mogen twee landen door naar de halve finale. Een jury beoordeelt de presentaties. Zij letten voornamelijk op innovativiteit en originaliteit, maar ook kijken ze naar de potentie van een project (hoe makkelijk is het uitvoerbaar). Tenslotte is de daadwerkelijke impact een belangrijk criterium. Heyt gaat daarbij meer over de impact op mensen dan de impact op het milieu. Wat betreft de omzet is een belangrijke vraag: hoe aanneembaar is het dat een project een zelfonderhoudende onderneming kan worden? De jury bestaat uit een groep diverse mensen en dus is de beoordeling wel een subjectief proces.

Wij waren pas in de middag aan de beurt, dus konden uitslapen om goed uitgerust het podium te betreden. Vlak voor de presentatie hielden we onszelf bezig met de 4 A’s: Aarden, As, Adem en Aandacht. Waar dit normaliter een eenvoudige opgave vormt, bleken de zenuwen ons nu toch echt parten te spelen.

Uiteindelijk was dan het moment daar. Onder luid applaus en gejuich van de Nederlandse aanhang (wat was er toch lekker veel oranje) betraden we de zaal. Wij hebben in Londen de volgende projecten gepresenteerd:

KlikStart, het project waarbij het gaat om het bijbrengen van digitale vaardigheden aan senioren.

Rebottled,  dit project doen we samen met het Leger des Heils en biedt mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de mogelijkheid werkervaring op te doen. Het idee is om lege wijnflessen te reclycen tot drinkglazen. In de toekomst liggen ook andere producten in het verschiet.

Potjemet, een worteljamproject waarbij we wortelen die het vanwege hun uiterlijk niet halen tot de supermarkt gebruiken om jam van te maken. Hierdoor voorkomen we voedselverspilling. De jam wordt geproduceerd in samenwerking met mensen met een achterstand, wat hen een nuttig gevoel geeft én zorgkosten omlaag brengt. In de nabije toekomst willen ook andere verspilde groenten gaan gebruiken.

Toekies, een project waarbij we creatieve middagen organiseren voor asielzoekerskinderen om ze te ondersteunen met het verwerken van gevoelens. De tekeningen van de kinderen worden studenten van de HKU tot een ontwerp gemaakt. Die ontwerpen worden op kindershirts geprint en verkocht. De omzet wordt gebruikt om te investeren in de kinderen, zoals het organiseren van educatieve middagen of het verstrekken van rugzakken of schoolspullen.

We begonnen onze presentatie met het overhandigen van de annual reports van onze projecten aan de juryleden. Zij hebben drie minuten om die door te nemen. Daarna volgde onze presentatie van 17 minuten. Wij lieten filmpjes zien, vertelden over de motieven van onze projecten en vertelden wat het tot nu toe al heeft opgeleverd. De tijd vloog voorbij en voor ik er erg in had was het alweer tijd voor de vragenronde.

In de avond werd bekend gemaakt wie er per league door mocht naar halve finale. De uiterst opmerkelijke procedure ging als volgt: eerst wordt de top drie het grote podium op geroepen, waarna de nummer 3, 2 en 1 op die volgorde bekend worden gemaakt. Wij mochten als nummer drie wel op het podium op, maar moesten het afleggen tegen Engeland en Guatemala. De Engelsen presenteerden een kookproject in Tanzania en Guatemala kwam met een project voor schoon drinkwater in eigen land.

Het was zeker een baalmoment, maar het is ook niet geheel onverwacht. Nederland haalde de tweede ronde nog nooit. Veel tijd om te balen was er niet: traditioneel is de tweede avond de DUTCH PARTY . Een club wordt afgehuurd, heel Enactus trekt hiernaartoe, het staat ram vol en het vormt een ideaal moment voor het team om alle spanning weg te drinken. Ik kan hier wel van alles over de party neerpennen maar dat is niet bijzonder interessant en bovendien kan ik me het overwegend niet herinneren.

Dag 4 Slodki Pamietnik
Deze dag staat vooral in het teken van de semi-finals. Vanwege een traag opstartproces en brakheid hebben we vrijwel alles gemist, op Mexico na. Hier begreep ik na de presentatie nog steeds geen hond van, maar ze zullen ongetwijfeld iets goeds hebben gedaan.

Na de halve finales en honderd speeches werd plenair bekend gemaakt wie de finalisten zijn (dit jaar Puerto Rico, Canada, India & Kyrgyzstan). Zij mochten hun projecten in de grote zaal nog een laatste keer presenteren. Na wederom honderd speeches, bedankjes en uitreikingen was de bekendmaking van de winnaar. Dit jaar is India de winnaar!

Aansluitend was er een afterparty. Een ruimte, ingericht als dorp met barretjes en foodstands, vormde een prachtig decor voor een mengelmoes van blije mensen van verschillende culturen en nationaliteiten. Iedereen was het wel over een ding eens; het was ontzettend tof om daar aanwezig te zijn.

Het is natuurlijk een enorme eer en geweldige ervaring om zelf te mogen presenteren op de World Cup, maar daarnaast is het bijzonder inspirerend om bij te wonen. Het is ontzettend gaaf om te zien hoe Enactus wereldwijd échte mensenlevens positief beïnvloedt met sociaal ondernemerschap!