Hoezo, Utrecht beste fietsstad van de wereld?

Internationale media adoreren Utrecht, maar je kunt overdrijven, CNN! Utrecht, beste fietsstad ter wereld. Pardon? We weten allemaal dat fietsen in Utrecht één groot drama is. Aan de vooravond van een stadsgesprek over fietsen geven we tien redenen waarom Utrecht nog lang geen echte fietsstad is.

1. Het grootste verkeersknooppunt van de stad ligt jaren overhoop.

Kom in 2030 maar weer terug! CU2030, de naam van de herontwikkeling van het stationsgebied, laat doorklinken dat het hart van de Domstad nog zeker anderhalf decennium een grote bouwput is.

Elk spitsuur is het een grote survivaltocht om van de Amsterdamsestraatweg, Mariaplaats of Vredenburg de kruispunten van de Catharijnesingel ongeschonden over te steken. Fietsroutes worden telkens verlegd en het is totaal niet duidelijk welke fietsstroom in nieuwe situaties voorrang heeft, waardoor het recht van de sterkste opgeld doet. Wel leuk als je wint, minder leuk als het tot aanrijdingen, botsingen en frustraties leidt.

2. Je staat ellenlang voor een stoplicht te wachten.

Probeer maar eens van de Dichterswijk naar het Ledig Erf te fietsen. Het grote aantal stoplichten is al frustrerend, maar ’t begint behoorlijk irritant te worden als je elke keer ook nog eens moet wachten voor een rood licht. Hoe moeilijk kan het zijn om de verkeerslichten op elkaar af te stellen?

Verkeerslichten zijn dan ook de grootste verkeersergernis van fietsers in Utrecht. ’t Is dan wel weer lief van de gemeente Utrecht dat er speciale fietsverkeerslichten zijn, waarbij je door een cirkel van aanspringende relaislampjes precies kunt zien wanneer het groen wordt. Eén probleem: de lampjes springen niet gelijkmatig aan, waardoor je er geen peil op kunt trekken wanneer je over mag steken.

3. Er zijn te veel weesfietsen en te weinig stallingen.

Oké, Utrecht krijgt in 2018 de grootste fietsenstalling ter wereld, maar op dit moment zijn er nog veel te weinig fietsstallingen. In de binnenstad, maar ook in de wijken. Je kunt je fiets nergens kwijt, waardoor je op plekken als het Moreelsepark en aan de Amsterdamsestraatweg een wildgroei aan fietsen krijgt.

De gemeente verwijdert weesfietsen na 28 dagen, dat zou wellicht frequenter kunnen of er moet een depot komen waar je zelf je kapotte tweewieler naar toe kan brengen. Veel mensen hebben namelijk voor de binnenstad een barrel. Als dat het begeeft, is er nergens een depot waar je hem kunt inleveren, behalve dan de ver weg gelegen vuilstortplaatsen in Lunetten en bij de Cartesiusweg. Dus laten velen hun fiets maar ergens staan.  

4. Fietsendiefstal is toegenomen.

Dat veel mensen naast een goede fiets een barrel hebben, heeft een reden. Ga je met een VanMoof of Johnny Loco de stad in, dan is zelfs een dubbel slot niet genoeg om diefstal tegen te gaan. Het aantal fietsdiefstallen steeg ondanks extra inzet van politie en gemeente met 23 procent naar 3763 fietsen, blijkt uit veiligheidscijfers van Utrecht. Dat komt neer op dagelijks meer dan tien fietsen. Terwijl er in 2013 ook al een grote stijging was ten opzichte van 2012. Met ‘een innovatieve aanpak van maatregelen’, wil de gemeente Utrecht het aantal fietsendiefstallen de komende jaren weer omlaag brengen.

5. Fietspaden zijn te smal.

Vaak is het door te smalle fietspaden gevaarlijk om andere fietsers in te halen, helemaal op wegen met fietsstroken, zoals de Adelaarstraat in de Vogelenbuurt en de heringerichte Albatrosstraat in de Watervogelenbuurt. Volgens de Utrechtse afdeling van de ChristenUnie Utrecht en de Utrechtse afdeling van de Fietsersbond zijn verschillende fietspaden in Utrecht smaller dan de wettelijke voorschriften. Dat levert zeker ook problemen op met fietsen met brede sturen of bakfietsen.

6. Omleidingen zijn omslachtig, onduidelijk en fietsonvriendelijk.

Of een omleiding fietsvriendelijk is, verschilt per project. Toen de Adelaarstraat onlangs werd opengebroken en afgesloten, werd voor fietsers geen alternatieve route aangegeven. Met als gevolg dat jan en alleman zich door een klein doorgangetje wurmde, met veel bijkomend asociaal gedrag. Vandaag gaat de Sint Jacobsstraat op de schop, waardoor deze een half jaar lang niet toegankelijk is voor fietsers, wel voor automobilisten. GroenLinks stelde direct vragen aan het gemeentecollege en ook de Fietsersbond trok aan de bel.

7. In andere Nederlandse steden fietsen ze meer.

Zeker, in de binnenstad zie je iedereen op de fiets. Maar schijn bedriegt als het gaat om fietsgebruik. Kijk maar naar cijfers van Kenniscentrum Fietsberaad. In steden als Groningen, Zwolle en Leiden wordt de fiets veel meer gebruikt voor korte verplaatsingen (minder dan 7,5 kilometer). Moeten Utrechters van wijk naar wijk, dan is de auto blijkbaar interessanter. 

8. Je longen raken vervuild.

Je  kunt maar beter niet te veel in de Utrechtse buitenlucht vertoeven. Volgens de Natuur en Milieufederatie Utrecht door de uitstoot van fijnstof een verminderde levensverwachting van een jaar. Met name aan de Kardinaal de Jongweg en de Graadt van Roggenweg is het fijnstofgehalte buitenproportioneel hoog.

Doordat er geen goed aangegeven alternatieve fietsroutes zijn, ontkom je vaak niet aan fietsen langs drukke wegen. Fietsstraten, waar auto’s te gast zijn, zijn alternatieven, maar over de meerwaarde daarvan zijn de meningen verdeeld, waardoor zo’n straat niet zomaar geregeld is.

9. Te veel vervoersmiddelen zijn overal welkom.

Utrecht moet zó aantrekkelijk en bereikbaar zijn, dat de veiligheid in het geding komt. Op de Vismarkt in de binnenstad zijn voetgangers én fietsers welkom, maar daar moet je echt niet willen fietsen. En over de supersmalle Damstraat in Lombok mogen fietsers én automobilisten, met sluipverkeer en gevaarlijke situaties als gevolg. Om over het gedrag van de automobilisten daar nog maar te zwijgen. Dus kom op Utrecht, keuzes maken: niet iedereen hoeft overal door te mogen.

10. We lappen verkeersregels aan onze laars.

Je zou eens met een camera op je hoofd door Utrecht moeten fietsen. Voer voor een slapstick. Voetgangers steken over zonder te kijken, fietsers en automobilisten die een voorrangsweg willen oversteken planten alvast de punt van hun vervoermiddel prominent op een fietsstrook, van voorrang op een rotonde heeft niemand meer gehoord en we zijn er dol op om als een Formule-1-coureur bochtjes af te snijden, waardoor je regelmatig scheldend oog in oog staat met een mede-fietser. Een verplicht verkeersexamen eens in de vijf jaar voor alle Utrechters zou geen overbodige luxe zijn.

Advertentie