Huisrela? Stiekem zoenen uit het zicht van de huisgenoten
Liefdesrelaties in een studentenhuis kunnen de zaak behoorlijk onder spanning zetten - zeker wanneer deze ten einde komen. Maar als de liefde goed zit, kan het soms ook de huiselijkheid sterk vergroten. Dat laatste was bijvoorbeeld het geval bij een student die vertelt over haar ‘huisouders’: “Ze hadden een hele stabiele relatie en zorgden echt voor ons. Als wij brak waren, kookten ze voor ons en mochten we bij hen op de bank film kijken.”
Dat in wat grotere studentenhuizen een huisrela opbloeit, is misschien niet gek wanneer je bedenkt dat veel grote huizen vaak gemengd zijn en bovendien vaak uit tien of meer huisgenoten bestaan. Het ‘regelen’ binnen de meeste gewone studentenhuizen leidt ook niet tot directe uitzetting. Maar dat betekent natuurlijk niet dat veel huizen erop zitten te wachten wanneer twee huisgenoten het bed delen.
Om die reden wordt een ménage à deux vaak geheim gehouden. Zo vertelt ook Maartje* (25): “Toen ik en mijn huidige vriend Thomas* (22) voor het eerst met elkaar gezoend hadden, rende ik weg.” Hoewel er niemand getuige was, voelde Maartje toch de verpletterende druk van haar huisgenoten. Ze waren die avond uitgeweest en een aantal huisgenoten had toch wat spanning opgepikt. Dat lieten ze vervolgens niet onbenoemd. “Ze hielden echt een razzia op ons.”
Als hij niemand tegenkwam, kreeg ik het sein veilig en sprintte naar mijn eigen kamer
Maartje werd op het hart gedrukt, omwille van haarzelf maar ook omwille van het huis, dat ze Thomas toch maar beter kon laten gaan. Die had destijds zijn reputatie als hartenbreker niet mee en Maartje had ook haar fair share van hartenleed wel gehad. De goedbedoelde adviezen van haar huisgenoten vond ze daarom niet geheel onbegrijpelijk. Bovendien werd haar huis daarvoor geplaagd door een huisrela die niet al te best eindigde. Huisgenoot 1 en 2 hadden een relatie. Toen huisgenoot 1 op reis was, ging nummer 2 vreemd met de onderhuurder die in de kamer van huisgenoot 1 zat. Dit GTST-waardige drama zorgde voor een ondoenlijke sfeer, waarbij de enige duurzame oplossing was dat huisgenoot 1 permanent vertrok. Met dit recente trauma in het achterhoofd zagen de huisgenoten van Maartje de bui al hangen. De razzia op Maartje bleek echter een averechts effect te hebben “Het stiekeme maakte het juist extra spannend.”
Maartje woonde een verdieping hoger in het huis dan Thomas. Als ze ‘s ochtends samen wakker werden en het tijd was om naar hun eigen kamer te gaan, moest er een significant aantal meters over vijandelijk gebied worden overgestoken. Daarvoor hadden ze een hele strategie uitgedacht. Maartje vertelt: “Thomas ging dan eerst zogenaamd naar de wc, maar eigenlijk was hij op verkenningstocht. Als hij niemand tegenkwam, kreeg ik het sein veilig en sprintte naar boven, naar mijn eigen kamer.” Dat ging een keer bijna mis.
We hielden onze relatie ook geheim voor vrienden
Na een avondje flink doorzakken, moest Maartje helaas haar maaginhoud lozen vanaf het balkon van Thomas. De huisgenoot die boven Maartje woonde, hoorde dat, en appte vervolgens bezorgd of ze even een glas water moest komen brengen. Zij dacht namelijk dat het geluid afkomstig was vanaf Maartjes kamer. In werkelijkheid kwam het van een verdieping daaronder - vanuit de kamer van Thomas natuurlijk. Nog net op tijd wist Maartje naar haar kamer te komen en onder de dekens te springen. De bezorgde huisgenoot klopte een paar tellen later aan met een glas water.
“In het begin hielden we onze relatie ook geheim voor onze vrienden”, zegt Maartje. “We wilden natuurlijk niet dat het via hen alsnog in het huis bekend werd.” Zo moesten ze niet alleen in huis angstvallig hun romance verbergen, maar ook op avondjes uit met hun gemeenschappelijke vrienden. Zowel thuis als uit werden zoensessesies beperkt tot stiekeme intimiteit in een verborgen hoekje.
Toen Thomas uit huis vertrok, kregen de twee meer ademruimte. De razzia van de huisgenoten had immers minder voeten in de aarde en Maartje kon vrijuit vertellen over de leuke dingen die ze deed met Thomas. Toen ze een paar maanden later openlijk een relatie kregen, was uiteindelijk niemand echt verbaasd.
De relatie kwam tot een abrupt einde
Deze happy ending doet je bijna vergeten waarom de term huisrela menig student de stuipen op het lijf jaagt. Vele liefdesrelaties tussen huisgenoten eindigen niet altijd zo fortuinlijk als bij Maartje en Thomas. Daar zijn – zo leert navraag in de vrienden- en kenniskring – vele voorbeelden van. Helaas zijn deze ervaringen vaak zo pijnlijk of te persoonlijk dat de exen er niet over willen praten met DUB. Maar gelukkig hebben we Anne* die als huisgenoot een liefde heeft zien opbloeien en zien verwelken.
Anne woont in een huis met tien bewoners en een paar jaar geleden eindigden twee van haar huisgenoten bij elkaar in bed. In eerste instantie leidde dit tot veel grappen. Hij kwam pas net kijken en genoot ruimschoots van alles wat het studentenleven te bieden had. Zij was al langere tijd aan het studeren maar leek in eerste instantie ook niet op zoek naar een vaste relatie. Anne en haar huisgenoten zagen dan ook weinig potentie in deze onverwachtse vereniging van harten.
Anne kreeg ongelijk. De kortdurige liefde groeide uit tot een langdurige liefde en gedurende een aantal maanden ging dat zonder al te veel problemen, alhoewel zij en haar huisgenoten het niet altijd gemakkelijk vonden om in het bijzijn van een klef stelletje hun avondmaaltijd te nuttigen. De huisgenoten van Anne hoorden nog weleens een ruzie, maar daar bleef het ook bij. Maar zoals bij zoveel zaken ga je iets pas merken als het vervelend wordt, en zo ook bij de romance in het huis van Anne.
Worden we weer een koude oorlog ingezogen?
Anne omschrijft dat de sfeer werd aangetast toen één van de twee steeds huiselijker werd. “Ze wilde niks ondernemen en alleen maar thuis zitten, terwijl hij er wel op uit wilde.” Dat kwam de relatie niet ten goede en Anne was ooggetuige van de teloorgang van de relatie. De situatie bereikte zijn kookpunt toen hij een weekendje wegging. Daar viel hij voor de charmes van een ander. De relatie kwam daarmee tot een abrupt einde. Toen hij thuis kwam, stond hem niet bepaald een warm welkom te wachten. Anne vertelt dat de bedrogen huisgenote haar onvrede duidelijk verkondigde. Iedereen moest en zou weten wat hij gedaan had, en vervolgens haar kant kiezen.
De weken die daarop volgden, werden daardoor niet gekenmerkt door veel huiselijkheid. Elke gelegenheid dat mogelijk wederzien impliceerde, werd door de twee exen uit de weggegaan. Anne beaamt dat dat best lastig is als je in hetzelfde huis woont met één keuken waar je elkaar steeds tegenkomt. Ook de andere huisgenoten wisten zich in deze situatie moeilijk houding te geven. Omdat ze er zo dicht bovenop hadden gezeten, konden ze beide partijen begrijpen. Hij was gefrustreerd door een relatie die al een tijdje niet lekker ging, en zij was boos omdat hij vreemd was gegaan. Anne en haar huisgenoten wilden daarom, en om eventueel verdere escalatie te voorkomen, geen partij kiezen.
Toen één van de twee uit huis ging, vertrok ook de spanning. Zowel Anne als de ex die achterbleef, konden opgelucht adem halen. Volgens Anne is er sindsdien weinig drama meer in huis, al maakte ze zich daar afgelopen zomer nog kort zorgen over toen de desbetreffende ex niet thuis sliep. Anne zag op haar social media dat de twee oud-huisgenoten een kleine rendez-vous hadden gehad en vreesde het ergste. Ze zag al gebeuren dat het huis weer in een Koude Oorlog zou worden gezogen. Misschien zou Anne zich dan voor een tweede keer bij een front moeten aansluiten. Op de vraag of het bij die ene keer bleef, reageert Anne: “Ik denk het wel, althans, dat hoop ik.”
Het moge duidelijk zijn dat huisgenoten elkaar veel gunnen. Betere schoonmaakskills, geluidsdempende muren en heel veel liefde. Als die liefde echter binnenshuis ontstaat, houden ze meestal hun hart vast. Soms is dat onterecht en ontstaat er een liefde waarbij je kan fantaseren over huisbaby’s en huwelijken. Maar als het mis gaat, gaat het vaak ook goed mis. De zorgen van huisgenoten worden dan helaas bevestigd. Maar de liefde laat zich vaak niet sturen en mocht je de liefde toch op hetzelfde adres treffen, valt er maar een ding te wensen: hopelijk is één van de verliefden een tijdelijke huurder.
*Maartje, Thomas en Anne zijn niet de echte namen van de geïnterviewden. De echte namen zijn bekend op de redactie. Ze wilden niet meewerken onder hun echte naam om de huisgenoten niet in verlegenheid te brengen.