'Ik bid heus niet voor elk broodje pindakaas'
Leden van de christelijke studentenvereniging Sola Scriptura
Bidden en bier drinken
Donderdagavond is ledenavond bij VGSU. In groepjes wordt er samen gegeten in één van de VGSU-huizen, ‘kasten’ genoemd. DUB mag aanschuiven bij de maaltijd in kast Holgerije, en vanavond is dat een “naar Lidl-maatstaven heel lekkere” minestronesoep. De studentenmaaltijd, bier- en wijnflessen in zicht, volgeschreven muren: alles wijst erop dat dit een studentenhuis is.
“Ik hoor vaak van mijn medestudenten: 'wat ben jij normaal!'”, vertelt Rebecca. “Ik merk dat de aversie tegen christenen minder wordt. Het bijt elkaar ook niet vind ik, christelijk zijn en studeren aan de universiteit.” Margreet vertelt echter zich “vaak genoeg” te moeten verdedigen voor haar geloof. “Daarom heb ik graag christelijke mensen om me heen. Dan hoef ik me niet te verantwoorden als ik op zondag naar de kerk wil gaan.”
Of ze lid zou kunnen zijn van een ‘gewone’ gezelligheidsvereniging? “Ik denk dat ik best een leuke tijd zou kunnen hebben bij Veritas, maar toch de verdieping missen. Daniëlle vertelt dat ze tijdens haar UIT-tijd overwogen heeft zich aan te melden bij UVSV, maar een vereniging met christelijke grondslag toch belangrijker te vinden. “Ik bid heus niet voor elk broodje pindakaas hoor”, haast ze zich te zeggen. “Maar dankbaarheid tonen vind ik belangrijk. Niet iedereen heeft het zo goed als ik. Daar wil ik bij stilstaan.”
VGSU heeft studentikoziteit hoog in het vaandel staan. Dat blijkt tijdens de lezing in de Opstandingskerk. De mannen zijn gekleed in ‘jas-das’, de vrouwen in ‘rok-hak’, staand wordt het verenigingslied gezongen en de leden worden aangesproken met hun achternaam. “Een vrije rijke bralcultuur”, noemt Arjen het. Ludieke tradities heeft de club ook, vertelt hij. “De soos gaat pas dicht als er vijf of minder mensen zijn. En dat is dus vaak pas om 6 uur ’s ochtends. En hebben ouderejaars honger? Dan worden de nog aanwezige eerstejaars af en toe naar de dichtstbijzijnde kebabzaak gestuurd.” Timo vertelt lachend dat VGSU soms net een speeltuin is. “En dat is niet altijd goed voor je studie. De gemiddelde VGSU'er blijft ongeveer zes jaar lid. Ach, ik ben student en af en toe moet je plezier kunnen maken. En soms denk ik dan op zondagochtend: ik blijf lekker in mijn bed liggen. Dat moet gewoon kunnen.”
Door middel van lezingen en studie- en bijbelkringen houden de VGSU’ers zich bezig met hun geloof. Ruimte voor twijfel is er ook. Domineeszoon Arjen vertelt dat zijn vader hem juist heeft geleerd kritisch te kijken en vragen te stellen. “De kerk als instituut bijvoorbeeld, daar zet ik veel vraagtekens bij.” Ook Sander heeft weleens aan zijn geloof getwijfeld. “Dat doet iedere christen. Is er wel echt meer? Je ziet het niet, maar je vertrouwt erop dat het zo is. Je weet het alleen nooit zeker.”
Schepping of de evolutietheorie?
In de Nieuwe Kerk in Wittevrouwen mag DUB aanschuiven bij het wekelijkse woensdagavondmaal van Ichthus. Elke week bereidt een andere bijbelkring de maaltijd en vanavond staat er bami met satésaus op het menu. Maaltijdleider Sietse Ludger zorgt dat de avond goed verloopt. Hij raadt eenieder aan zijn of haar jas en tas mee de eetzaal in te nemen. “In de zaal hiernaast schijnt nog weleens wat gejat te worden.” Na de mededelingen, een dankgebed én psalm 63 is het tijd om te gaan eten. Alle houdbare producten die na de maaltijd over zijn, verdwijnen in een grote tas. “Die gaat eens in de zoveel tijd naar de Voedselbank.” Ook het BOCS-bestuur eet vanavond mee bij Ichthus. Naderhand vertrekken de bestuursleden naar de constitutieborrel van LHBT-vereniging Anteros.
Bij DUB aan tafel: ab actis Hanna en kersvers lid Alexander. Het is gezellig druk in de zaal. Van de 180 leden is ongeveer de helft aanwezig. Ondanks de gezelligheid aan tafel merk je dat Ichthus minder studentikoos is dan VGSU. “Ichthus is wat meer op het geloof gericht en wat minder op feestjes”, vertelt Hanna. “Wij zijn ook wat vrijblijvender, hebben geen ontgroening bijvoorbeeld. De enige verplichting is de Bijbelkring op dinsdagavond. En je moet de Bijbel respecteren.” Bij lidmaatschap ondertekenen de leden een algemene geloofsbelijdenis. “Dat betekent dat je je naam zet onder een verklaring waarin staat dat de Bijbel jouw grondslag is,” legt Hanna uit.
Tafelgenoot Alexander is dit studiejaar lid geworden van Ichthus. De ICT-student had naar eigen zeggen “nood aan christelijke vrienden”. “Mijn mede-studenten en ik: we leven in twee verschillende werelden. Zij schelden vaak met ziektes bijvoorbeeld, daar kan ik slecht tegen.” Ook de manier waarop over vrouwen wordt gepraat, stuit hem tegen de borst. “Het gaat alleen maar over het uiterlijk. Ik zoek een christelijke vrouw met brains.” Lachend: “Ik denk dat mijn medestudenten mij maar een rare jongen vinden.”
De vereniging van Hanna en Alexander organiseert veel: weekendjes weg, lezingen, alphacursussen en Bijbelkringavonden, maar ook praise & prayers, diensten vol zang, gebed en getuigenissen, en de ‘Eropuithof’. Ichthianen gaan dan in De Uithof het gesprek aan met medestudenten. Hanna: “Vaak vragen we eerst wat iemand studeert en later wat ze van Jezus Christus vinden. Dat zijn vaak heel mooie gesprekken over zingeving.” Hanna studeert zelf Biomedische Wetenschappen aan de UU. Hebben andere wetenschappers in spe weleens moeite met haar geloofsovertuiging? “Ik heb eigenlijk geen negatieve ervaringen. Tijdens mijn studie leer ik over de evolutietheorie, in de kerk over de schepping. Ik vind de evolutietheorie interessant, maar het is een theorie en die hoeft niet waar te zijn. Ik denk dat de evolutie en de schepping naast elkaar kunnen bestaan. Prima toch?”
Taboes doorbreken bij Sola Scriptura
Bij Sola Scriptura, dat ‘door de Schrift alleen’ betekent, worden, naast lezingen, borrels en een gala, ook dertien Bijbelkringen per jaar georganiseerd. Vanavond mag DUB deelnemen aan zo'n kring, in de studentenkamer van Sola's voorzitter Annetoos. Tijdens een Bijbelkring bestuderen leden in kleine groepen tot in detail een stukje tekst uit de Bijbel. Deze avond wordt een deel van het boek Brief aan de Hebreeën behandeld, met als thema ‘Jezus’ Hogepriesterschap’. “Een moeilijke tekst”, vindt Marlinda. “Door het met elkaar te bespreken, helpen en versterken we elkaar in het geloof.” Als een Bijbelvers heel lastig is, pakken de vijf aanwezige leden hun studiebijbel erbij waar toelichtingen in staan. Ze lezen elke dag in de bijbel, zo vertellen ze. Hennie: “Door het lezen hiervan ontwikkel je een persoonlijke relatie met God. Hij praat met jou door middel van de Bijbel. Er komt geen stem uit de hemel of iets dergelijks.” Esther: “Het lezen van de Bijbel is nuttig in het alledaagse leven. Er valt zoveel uit te halen, en er zijn meerdere interpretaties mogelijk. Ik vind er telkens iets nieuws in.”
Vooraf aan de Bijbelstudie en naderhand is er ruimte voor gesprekken. Zo vertelt Marlinda over haar stage bij het CDA en is Wouter blij dat hij al zijn tentamens heeft gehaald, ondanks het skippen van een aantal colleges. Ook gaat het over twijfel over het geloof. “Soms lijkt de verbinding verbroken”, vertelt Hennie. “Maar ik weet zeker dat Hij bestaat. En wanneer ik God ervaar, voel ik me overweldigend blij, dan heb ik kippenvel.” Annetoos ervaart haar God wat minder fysiek. “Maar er is niet één manier van geloven, dat is voor iedereen persoonlijk. Al heb ik me heus weleens afgevraagd of hij mijn gebed hoorde, of dat ik gewoon tegen het plafond aan het praten was.”
De Bijbelstudie duurt zo’n anderhalf uur vanavond, en wordt afgesloten met een uitgebreid gebed. Voorafgaand hieraan wordt een lijst opgesteld met zaken waarover en mensen voor wie er wordt gebeden. Zo wordt God bedankt dat Wouter zijn tentamens haalde en wensen de leden alle ‘Solisten’ in het buitenland (“God weet wel wie dat zijn”) een veilig verblijf toe. En zelfs de wereldpolitiek wordt eventjes aangestipt. “Dank u dat we tot u mochten komen. Dank u dat we uw woord mochten lezen”, sluit Wouter af. “En nu is tijd voor een borrel.”
Later op de avond komt gesprek op mogelijke taboes binnen de gereformeerde kerk, die doorwerken in Sola. Homoseksualiteit blijkt er één te zijn. “Dat onderwerp werd soms zo krampachtig vermeden dat het bestuur vorig jaar besloot er een thema-avond aan te wijden met drie sprekers", vertelt Annetoos. “De kerk moderniseert, en we kunnen hier gewoon over praten. Sola kent immers ook homoseksuele leden.”
Volgens Hennie zijn er ook andere zaken die nog weleens voor gemengde reacties zorgen binnen de vereniging. “De muziek op borrels bijvoorbeeld. Vaak is dat top 40 en sommige leden nemen aanstoot aan de teksten. En dronkenschap is nog wel eens een dingetje.” Dronkenschap is echter niet altijd te voorkomen, vindt Annetoos. “We zijn een studentenvereniging, we organiseren borrels, gala’s en af en toe een kroegentocht. Dan komt het voor dat iemand eens wat te veel drinkt. Zo erg is dat niet.”
Tussen de serieuze gesprekken en Bijbelse thema’s door is er ook tijd om te lachen. Zo vertelt Annetoos, voorzitter van Sola Scriptura, over een mede-bestuurslid dat afgelopen nacht gebrast werd door een Rotterdamse zustervereniging. Terwijl de onderhandelingen in volle gang waren, is het betreffende bestuurslid ontsnapt door een raam. “En dus letten alle andere bestuursleden nu continu op. Voor hetzelfde geld worden we ineens van straat geplukt.”