Meningen scherp verdeeld over nieuwe herkansingsregel

Lager dan een 5? Dan mag je bij Geowetenschappen volgend jaar niet meer herkansen. In de faculteit zijn de meningen over het plan verdeeld. Studenten in de U-raad zijn mordicus tegen. Is dit de eerste stap naar het volledig schrappen van herkansingen?

Alle studenten bij de faculteit Geowetenschappen krijgen vanaf komend jaar te maken met een strengere herkansingsgrens. Sta je aan het einde van de cursus gemiddeld lager dan een 5, dan mag je geen hertentamen doen. In de rest van de universiteit mag je vanaf een 4 herkansen.

Geowetenschappen denkt dat dit ervoor zorgt dat studenten harder gaan werken en zo meteen een voldoende halen voor het eerste tentamen. Dat zorgt voor minder hertentamens en daardoor voor minder nakijkwerk voor docenten. Maar niet iedereen is positief over het plan. DUB legde de kwestie voor aan een aantal studenten en docenten.

Goede maatregel, vindt Lizzy Butink, bachelorstudent Sociale Geografie en Planologie.
“Bij Sociale Geografie geldt de hogere reparatiegrens al sinds 2010. Ik vind het een goed plan, want een lage herkansingsgrens is oneerlijk voor studenten die wel hun best doen en hoge cijfers halen. Als je na drie tussentoetsen lager dan een 5 staat, dan heb je aantoonbaar niet je best gedaan. Dan verdien je het niet om een hertentamen te krijgen.”

“Het is pas eerlijk om de herkansingsgrens te verhogen als een vak voldoende toetsingsmomenten heeft. Als een eindtoets voor 80 procent je eindcijfer bepaalt, dan is het vrij hard als je lager scoort dan een 5. Mijn ervaring bij Sociale Geografie is dat elk vak voldoende toetsmomenten heeft, zodat je al tijdens de cursus een laag cijfer kan compenseren.”

Onhandig voor masterstudenten, zegt Hubert Spruijt, masterstudent Energy Science.
“Ik snap wel de voordelen van het verhogen van de reparatiegrens. Aan de proef bij Sociale Geografie zie je dat meer studenten slagen voor het eerste tentamen. Als studenten hierdoor iets meer gepusht worden, dan lijkt dat me goed. Maar ik vind de maatregel niet geschikt voor onze masteropleiding. Motivatie is hier geen probleem. Iedereen doet al zijn uiterste best; ook zonder deze stok achter de deur. Bij een master moet de motivatie uit de studenten zelf komen.”

“Ook is de strenge herkansingsgrens onhandig voor ons. Het tweede jaar van onze master bestaat bijna volledig uit een stage en een scriptie. Zakken voor een vak in het eerste jaar schopt je planning in het tweede jaar behoorlijk in de war. Voor bachelorstudenten is het wat mij betreft een ander verhaal. Die hebben in die drie jaar veel meer ruimte om een cursus nog een keer te doen.”

Slecht plan voor eerstejaars, stelt Ruud Schotting, docent bij Aardwetenschappen.
“Ik heb grote moeite met het invoeren van een 5 als reparatiegrens voor het vak wiskunde dat ik geef aan eerstejaars bachelorstudenten Aardwetenschappen. Ik vrees dat mijn vak voor veel uitvallers zal zorgen. Als je op de eerste twee tussentoetsen een zware onvoldoende haalt, dan zal menig student denken: ik haal nooit meer een vijf of meer. Daardoor verliezen we veel studenten die wel geschikt zijn voor de opleiding.”

“Vooral met de exacte vakken moeten we de studenten in het eerste jaar op gang helpen. Motiveren en blijven motiveren, ook als de eerste paar tussentoetsen een slecht resultaat opleveren. Het valt me op dat we veel studenten, ondanks een belabberde start, toch aan de praat krijgen met wiskunde. Ik heb studenten een diploma zien krijgen in het Academiegebouw die hebben geworsteld met wiskunde en toch heel goede aardwetenschappers zijn geworden. Met die 5-regel waren ze vast snel afgehaakt.”

“De aansluiting tussen voortgezet onderwijs en universitair onderwijs is bepaald niet optimaal. Ik zie het als mijn en onze taak dat we ze bij de les houden en vooral motiveren om hard te werken en door te gaan. Dat kost tijd. Persoonlijk zou ik het een heel goed idee vinden om voor het eerste jaar de reparatiegrens op een 4 te houden. Studenten moeten in de exacte vakken groeien. En dat blijkt te kunnen, dus waarom zouden we dit met zo’n maatregel frustreren?”

“Mijn voorstel: alleen in het eerste jaar de oude regeling handhaven, desnoods alleen voor wiskunde, fysica en wellicht chemie.”

Dit is veel te drastisch, vinden Henriëtte van Riet en Florentien de Bruin, studentleden van de Universiteitsraad.
“Als een student een 5 in plaats van een 4 moet halen, heeft hij een minimale marge van 0,5 punt waarbinnen hij kan reparen tot een 6. Als je een tentamen niet haalt, hoeft dat niet per se te betekenen dat je je best niet doet. Studenten kunnen andere verwachtingen hebben gehad van de toets en de stof, of een onderdeel verkeerd hebben begrepen. De kans is groot dat ze dan lager scoren dan een 5 en het vak niet halen.”

“Uit de pilot bij Sociale Geografie blijkt dat het aantal studenten dat in aanmerking komt voor een hertentamen in 2010 beduidend lager ligt dan in 2009, er is sprake van een daling van wel 45 procent. Dit is volgens het faculteitsbestuur een gunstige ontwikkeling voor docenten, minder aanvullende toetsen draagt immers bij aan vermindering van de werkdruk. Maar dat is geen reden om de marge van de herkansingsregeling zo drastisch te verkleinen.”

Schaf herkansingen helemaal af, bepleit Jos Bierbooms, docent bij Sociale Geografie en Planologie.
“Het is een noodzakelijke maatregel. Als je studenten een te grote kans op een herkansing biedt, dan zie je uitstelgedrag. Dan denken sommigen: ik hoef nu nog niet zo mijn best te doen, dat kan ook later. Een student kon in het oude systeem eerst een 3 voor een paper halen, dan een 4 voor een groepsopdracht, en door de eindtoets nog net gemiddeld een 4 komen te staan. Zo’n student heeft toch geen recht op een reparatie?”

“Studenten die speculeren op een hertentamen brengen de interactie tijdens colleges in gevaar. Dat demotiveert de goede studenten. Ik denk dat de meeste studenten harder gaan werken door de reparatiegrens te verhogen.”

“Bij Sociale Geografie werken we nu al bijna twee jaar met de verhoogde herkansingsgrens. De uitvalpercentages in het eerste jaar lijken dit jaar iets hoger uit te vallen, maar dat heeft volgens mij meer te maken met de verhoging van de BSA-norm.”

“Als het aan mij ligt, dan zouden we herkansingen helemaal afschaffen. Als je meerdere toetsmomenten in de cursus aanbiedt, een paper, een groepsopdracht, een schriftelijk tentamen, dan geef je studenten al voldoende reparatiemogelijkheden binnen het vak zelf.”

Ook een mening over de herkansingsregel? Laat het weten in de comments.