'Na corona had ik het gevoel dat ik verloren tijd moest inhalen'

'Na corona besefte ik dat ik een sociale achterstand had'

Anouk begon in 2020 aan de studie Liberal Arts & Sciences (LAS) met hoofdrichting kunst, cultuur en geschiedenis. Er was toen sprake van strenge coronamaatregelen en online les. Anouk, die vanwege privacy redenen anoniem haar verhaal deelt, vond het lastig dat ze weinig contact had met studiegenoten in haar eerste jaar. Wel haalde ze alle zestig studiepunten. “Ik denk niet dat het me zonder de coronamaatregelen gelukt was. Waarschijnlijk was ik dan te overprikkeld geweest, en te druk met sociale activiteiten buiten de studie om.” 

In het tweede jaar van Anouks studie begonnen de lessen weer fysiek. “Pas toen ontdekte ik dat studenten in andere studies het eerste jaar grotendeels in dezelfde klassen zitten. Bij LAS kies je vakken bij verschillende opleidingen waardoor je altijd in een klas vol onbekenden zit. Ook zit je vaak bij studenten in de les die al een jaar hoger zitten dan jij. Ik vond beide best intimiderend.”

Mocht er geen sprake zijn geweest van coronamaatregelen in Anouks eerste studiejaar, dan weet ze niet of ze met de studie LAS was doorgegaan. “Pas toen ik fysiek les kreeg, ontdekte ik dat de studie eigenlijk niet helemaal bij mij paste. Maar omdat ik al zoveel punten had gehaald, voelde ik geen motivatie om een nieuwe studie te beginnen.”

Het was voor Anouk dubbel toen colleges weer op locatie werden gegeven. “Aan de ene kant was ik blij dat ik nu kon ervaren hoe het was om normaal te studeren en klasgenoten in het echt te ontmoeten. Maar aan de andere kant vond ik het moeilijk om opeens weer in de les te zitten. Het kostte me meer tijd en energie dan online les.” Ook had Anouk het gevoel dat ze een sociale achterstand had. “Ik zat met mensen in college die geen corona tijdens hun studie hadden meegemaakt of ik zat met mensen die de helft van hun eerste jaar fysiek les hadden gehad en elkaar al een beetje kenden. Ik voelde een duidelijk verschil en dat maakte me soms onzeker. ” 

Net na corona kreeg de UU geld van de overheid om het studentenwelzijn te verbeteren. De Wellbeing Week is hier een voorbeeld van. Daar maakte ze graag gebruik van. “Ik heb een aantal super leuke dingen gedaan met mijn huisgenoten. Het is een mooie manier om nieuwe sporten te ontdekken of inspiratie op te doen. Het kan studenten wel net dat zetje geven om bij een sportvereniging te gaan. Dus ik denk dat het heel zinvol is.”

Of corona haar studietijd heeft verpest? "Toen ik online les kreeg, vond ik het best fijn," vertelt Anouk, "maar achteraf zie ik dat het mijn sociale leven sterk beïnvloed heeft. Je eerste studiejaar is behoorlijk bepalend voor de rest van je studie. Dat deze bij mij volledig online was, heeft de rest van de jaren in sociaal opzicht wel verpest voor mij.”

Nu werkt Anouk in een museum in Amsterdam, wat ze een enorme bevrijding vindt, ze heeft er niet voor gekozen een master te gaan doen. “Ik ben nu helemaal in mijn element. Werken past bij mij. Iets doen waar ik goed in ben, de structuur en een stabiel inkomen, zijn voor mij heel belangrijke dingen.” 

'Corona heeft mijn studietijd beschadigd'

Sanne begon niet in 2020 maar in 2019 met haar studie Culturele Antropologie. Dat studiejaar begon normaal, maar tijdens blok drie kwam de eerste corona lockdown. “Midden in het blok moesten we ineens over op online les. Dat was heel raar, maar ik vond het toen nog niet eens zo heel erg.” Sanne dacht destijds dat de coronamaatregelen van korte duur zouden zijn. “Dat ik uiteindelijk anderhalf jaar volledig online les zou hebben, had ik nooit verwacht.” 

Dat Sanne een voorproefje had gehad van hoe het was om normaal te studeren vond ze fijn. Maar aan de andere kant was het voor haar ook zuur, omdat ze wist wat ze mistte. Ook moest Sanne met de ingang van coronamaatregelen haar onderhuur woning uit. “Toen was ik én niet meer op de universiteit én ik woonde weer bij mijn ouders. Dat vond ik echt een moeilijke tijd. Het was stil en eenzaam en ik voelde me in die periode echt niet gelukkig.” 

Op het moment dat er in Sannes derde studiejaar eindelijk weer fysiek les werd gegeven was ze dolblij. “Ik was zo opgelucht en ik merkte dat mijn klasgenoten en de docenten er ook allemaal veel zin in hadden.” Sanne moest wel eventjes wennen toen de lessen weer op de universiteit plaatsvonden. “Ik merkte het ook aan mijn klasgenoten. Ze namen weinig initiatief om dingen te zeggen in de les en actief discussies te voeren. Geleidelijk werden de lessen gelukkig wel steeds actiever.” 

Wel bleef de angst dat corona weer terug zou komen en er weer online les zou worden gegeven bij Sanne aanwezig. Dat gebeurde uiteindelijk niet en Sannes sociale leven ging er ver op vooruit. “Ik kon weer veel makkelijker met mensen van de studie afspreken om bijvoorbeeld samen te studeren.” Corona heeft Sannes studietijd wel beschadigd, vind ze. “Het studeren zelf, omdat ik er minder van leerde, maar ook het sociale studentenleven eromheen. Ik had na corona heel sterk het gevoel dat ik verloren tijd moest inhalen.”

Dat laatste is haar wel gelukt, vindt ze. “Ik ging weer veel met mensen afspreken en ben met een vriendin op dansles gegaan. Dat jaar erop heb ik me ook bij een studentendansvereniging aangesloten.” Ook begon Sanne actief te daten na de coronamaatregelen. “Toen alles weer open was, was het leuk om gewoon op een terrasje met iemand af te spreken. Zo ontmoette ik ook al snel mijn vriend met wie ik drie jaar later nog steeds super gelukkig ben.”

Sanne is na haar bachelor een jaar gaan werken in een lunchroom in het centrum van Utrecht. “Ik wist eigenlijk totaal niet wat ik wilde gaan doen na mijn studie. Verder studeren of een serieuze baan gaan zoeken? Toen koos ik voor een laagdrempelig baantje om te sparen voor een reis naar Azië samen met mijn vriend.” Nu volgt Sanne een online deeltijd opleiding interieurstyling en hoopt ze daar in de toekomst werk in te vinden. 

'Studeren gaat nu veel natuurlijker'

Toen Bastiaan net aan zijn studie Liberal Arts & Sciences met hoofdrichting Filmwetenschappen begon, maakte het hem niet zoveel uit in welke vorm dat zou zijn. “Ik was online les het al gewend vanuit de zesde klas dus het was geen grote omslag.” Wel benadrukt Bastiaan dat het lastig concentreren was tijdens deze online colleges. “In een fysieke werkgroep pak je bijvoorbeeld niet snel je telefoon, want de docent ziet dat en dat is onbeleefd. Maar online zag niemand het, dan zit je toch ineens op je mobiel te scrollen.”

Tijdens corona voelde Bastiaan een duidelijk gebrek aan verbinding tussen docent en studenten en studenten onderling. Hij vond het mentaal zwaar en verlangde naar fysieke werkgroepen. “Ik miste de verbinding met de maatschappij tijdens de coronatijd. Ik zag online studeren wel als een mooi alternatief. Dat we überhaupt nog vakken konden volgen en studiepunten konden halen was fijn, maar hoe goed dat alternatief ook was, het liefst wilde ik fysiek studeren.”

De studie ging Bastiaan verder goed af in zijn eerste jaar. “Ik zeg altijd tegen mensen dat ik mijn propedeuse volledig vanaf mijn zolderkamertje heb behaald.” Toen in zijn tweede jaar de lessen weer fysiek plaatsvonden, was hij erg blij. “Ik merkte aan alles dat iedereen in mijn omgeving ook heel erg gedreven was na corona. Wel was het in het begin even wennen dat alles weer normaal was.”

Bastiaan heeft er niets van gemerkt dat de universiteit dingen deed om het welzijn van studenten te bevorderen tijdens en na de coronapandemie. “Ik denk dat het heel goed is van de universiteit dat ze hier aandacht aan besteden, maar ik denk dat ze uiteindelijk wel de plank misslaan. Het is van bovenaf toch heel moeilijk om grip te krijgen op het welzijn van studenten.” Uiteindelijk heeft het minder effect dan de universiteit zou willen, denkt hij.

“Corona heeft mijn studie erg beïnvloed, maar ik zou niet zeggen dat het mijn studietijd heeft verpest. Ik heb nu ook een mooi nieuw pad gevonden. Ik ben gestopt met LAS en volg nu de bachelor Toegepaste Psychologie in Nijmegen.” Het verschil in zijn eerste jaar bij LAS en zijn eerste jaar op zijn nieuwe studie is volgens Bastiaan heel groot. “Alles gaat nu veel natuurlijker en ik zit met mensen op de studie die beter bij me passen.” 

In Utrecht zat Bastiaan bij een studentenvereniging, maar hij is daar inmiddels geen lid meer van. Nu zit hij bij de studievereniging van zijn studie waar hij het erg gezellig heeft. Ook woont hij weer bij zijn ouders in Arnhem, in tegenstelling tot Utrecht waar hij na het eerste jaar op kamers ging. “Met deze nieuwe weg die ik ingeslagen ben, vind ik het fijn om die stabiliteit te hebben en even niet zoveel energie te hoeven stoppen in het vinden van een kamer.”