Op uitwisseling? Verhuur jouw kamer aan een andere uitwisselingsstudent
Foto archief DUB Maarten Hartman
Jimena kijkt geconcentreerd naar het blaadje dat ze voor zich heeft liggen. Er staan omschrijvingen op van zeven huizen waar ze gehospiteerd heeft. Tevergeefs. In september kwam ze vanuit Mexico naar Utrecht voor haar master aan de UU. “En er was ook nog dat achtste huis waar ze me geloof ik uitnodigden alleen omdat ik Spaans spreek. Eén van de mensen zou op uitwisseling gaan naar Panama, dus het leek hem handig om te kunnen oefenen op een native speaker. Dat was gezellig, maar de kans dat ik de kamer zou krijgen, leek me nogal klein.”
De 27-jarige is één van de 1500 internationale studenten die jaarlijks aan de UU komen studeren. Hospiteren was tot voor kort onderdeel van haar dagelijkse routine. Bij aankomst in Nederland vond ze via internet een kamer. De kamer zelf is prima, maar het huis is in slechte staat, vandaar dat ze weer aan he zoeken is. “Je ziet de schimmel op de muur en de keukenvloer is nog nooit vervangen, dus je kunt zien dat delen wegrotten. Het is alsof alles op elk moment kan stoppen met werken.” Daarnaast is het niet duidelijk wie er wonen; mensen komen en gaan en één persoon gebruikt het huis enkel om zijn post op te halen.
Sara Loli had bij aankomst in Utrecht meer geluk. “Ik vond hier een tijdelijke kamer omdat ik hier vrienden heb”, zegt ze. De Peruviaanse studente kwam op uitwisseling naar Utrecht. Ze besloot zich daarna vast aan de UU in te schrijven en studeert nu Economics & Business Economics. “Mijn situatie was echt bijzonder. Ik ken veel mensen die niks vinden en maar in een hostel of Airbnb verblijven, sommigen wel maanden.” De eerste achttien maanden moest ze een paar keer verhuizen, nu heeft ze haar eigen, vaste appartement.
‘No international students’
Utrecht staat op de tweede plek van studentensteden met een kamertekort. In 2016 zochten 5100 studenten tevergeefs een kamer. Voor buitenlandse studenten is de druk extra hoog. De UU regelt voor ongeveer de helft van de instroom van internationale studenten een kamer. Een aantal anderen krijgt nog een plekje op de International Campus in een UCU-huis. De rest is overgeleverd aan de markt. De UU probeert die studenten te helpen met informatie en advies, maar studentenhuizen zitten niet altijd te wachten op een huisgenoot met wie ze Engels moeten praten. Veel Facebookgroepen waarop kamers gepost worden geven die boodschap in hoofdletters aan: NO INTERNATIONAL STUDENTS.
Daarnaast hebben internationals het probleem dat op Facebook veel oplichters actief zijn. Huizen blijken dan heel anders dan op de Facebookfoto’s of, in het ergste geval, helemaal niet te bestaan. Ook Jimena heeft daarmee te maken gehad: op het paspoort van haar huisbaas stond een hele andere naam. Internationale studenten zijn vaak na een paar maanden weg. Huisbazen hebben van hen niets te vrezen, denkt zij. “Dat is ook wat ik het ergst vind: je weet dat je te veel betaalt voor een slechte kamer. Maar een kamer vinden in Utrecht is zo moeilijk dat je alles aanneemt.”
Studenten op uitwisseling ruilen kamer met studenten op uitwisseling
Sara Loli is studentenambassadeur van het platform Housing Anywhere, dat in 2009 in Rotterdam is opgericht. Ze heeft zich bij het platform aangesloten in de hoop internationals in Utrecht sneller aan een kamer te helpen. Het idee is simpel: studenten die op uitwisseling gaan, kunnen hun kamer voor een bepaalde periode onderverhuren via het platform aan studenten die vanuit het buitenland komen.
Aanbieders bepalen zelf de huur. De onderhuurder betaalt de eerste maand huur aan Housing Anywhere. Voldoet het huis niet aan de verwachting, dan krijgen ze het geld terug van het platform. Bevalt de kamer wel, dan betalen ze de huur direct aan de verhuurder.
Omdat iedereen huizen kan aanbieden op Housing Anywhere, lopen studenten ook hier het risico opgelicht te worden. “Hoewel we samenwerken hebben we om die reden geen overeenkomst met het platform,” vertelt Lenn Lamkin, beleidsadviseur van het International Office van de UU. “We hebben deze zomer veel feedback van studenten gekregen, die toch terechtkwamen bij huisbazen die te veel huur vroegen of terechtkwamen op een kamer die er anders uitzag dan op de foto”, aldus Lamkin. Dat blijkt vooral een probleem bij kamers die niet door studenten worden aangeboden, zoals de huisbaas van Jimena, zegt Lamkin. Daarom probeert Housing Anywhere nu samen met de UU juist meer studenten te enthousiasmeren zich aan te melden.
De kans ligt dan ook vooral bij Nederlandse studenten die in het buitenland op uitwisseling gaan. Als zij - en hun huisgenoten - openstaan om een internationale student in huis te nemen, ten minste. “Ik begrijp het wel: het is je huis en daar wil je je eigen taal spreken”, zegt Sara, “maar als Nederlanders het meer als een ervaring zouden zien om andere nationaliteiten in huis te hebben, denk ik dat veel meer mensen mee zouden willen doen.”
Jimena heeft inmiddels via-via een huis gevonden waar ze volgende week intrekt. Heeft ze een slecht gevoel aan het vinden van een kamer overgehouden? Ze haalt haar schouders op. “Ik vond het hospiteren niet erg, ik heb er zelfs een vriend aan overgehouden.”
Vanavond (30 november 2017) organiseert de gemeenteraad een debat over studentenhuisvesting in Utrecht en over het huisvesten van de internationale student. De bijeenkomst is in het oude stadhuis en is van 21.30 uur tot 22.30 uur. Aanmelden is verplicht voor wie wil meepraten. Zie de uitnodiging met een link naar de raadsstukken.
Wie zitten er te wachten op een Housing Platform?
Hester (21) student Geschiedenis aan de UU. Zit nu een semester in Ierland.
“Voor ik op uitwisseling ging, heb ik veel ervaringen van studenten in Ierland gelezen. Daar stond overal: als je een mailtje krijgt met woningaanbod moet je meteen reageren, anders heb je geen kamer. Ik woon nu samen met een Amerikaans meisje in een appartement in Cork. Andere studenten hadden minder geluk. Ik ken mensen die eerst een paar weken in een hostel moesten wonen voordat ze een kamer vonden.
“Ik denk niet dat ik mijn kamer zou onderhuren aan een buitenlandse student die ik nog nooit heb ontmoet. Ik snap dat het als internationale student fijn is om een kamer te hebben. Ik had anders ook een alternatieve methode moeten nemen. Maar je vertrouwt iemand toe met je spullen en je bent er niet om toezicht te houden. Dat heb je niet met iemand die je kent.”
Marju (26) sinds september student Arts & Society aan de UU. Komt uit Finland.
“Ik reis nu ongeveer drie keer per week op en neer van Maastricht naar Utrecht, dat duurt vier uur. Ik heb in september wel geprobeerd een kamer te vinden, via Couchsurfing. Ik vond een antikraakgroep, waar iedereen aangeeft wat ze kunnen bijdragen aan de gemeenschap. Ik zei dat ik wel haren kon knippen. Dat vonden ze geweldig - een gratis kapper. Uiteindelijk heb ik toch nee gezegd. Het was een complex dat gesloopt zou worden en ik heb liever iets stabielers.
“Tijdens mijn studie in Maastricht had ik vrij snel een goed appartement. Ik zou wel in Utrecht willen wonen, maar ik ben niet optimistisch over het vinden van een kamer. Zo’n platform zou een oplossing kunnen zijn, dat ga ik proberen als ik weer een kamer zoek. Maar ik hoef niet in een schimmelig studentenhuis te wonen. Daarvoor woon ik nu te goed.”
Sabien (25) alumni Stadsgeografie aan de UU. Ging in 2015 een semester naar Amerika.
“In Amerika zitten veel studenten op de campus, dat regel je via de universteit daar. Als je off-campus wilde, gaat dat via Craigslist, een soort Amerikaanse Marktplaats. Daar deed de universiteit nogal huiverig over, dus heb ik een kamer genomen die ik via de universiteit kon krijgen en dat was prima, maar de communicatie verliep minder soepel. In overleg kwam ik een dag eerder, dat vonden ze prima. Na uren over het terrein te hebben gereden in een taxi vond ik de inschrijfbalie. Het was toen al bijna middernacht. In de kamer stond alleen een matras en ik kon geen dekens meer halen, want alles was inmiddels gesloten.
"Ik had het wel leuk gevonden om in een echt Amerikaans studentenhuis te zitten; de mensen die dat hadden hebben een hele goede tijd gehad. Maar je wil als internationale student ook honderd procent zeker zijn dat je een kamer hebt. Dat zou ik bij zo’n platform pas hebben als de universiteit ook garant staat.”
Hester (21) student Geschiedenis aan de UU. Zit nu een semester in Ierland.
“Voor ik op uitwisseling ging, heb ik veel ervaringen van studenten in Ierland gelezen. Daar stond overal: als je een mailtje krijgt met woningaanbod moet je meteen reageren, anders heb je geen kamer. Ik woon nu samen met een Amerikaans meisje in een appartement in Cork. Andere studenten hadden minder geluk. Ik ken mensen die eerst een paar weken in een hostel moesten wonen voordat ze een kamer vonden.
“Ik denk niet dat ik mijn kamer zou onderhuren aan een buitenlandse student die ik nog nooit heb ontmoet. Ik snap dat het als internationale student fijn is om een kamer te hebben. Ik had anders ook een alternatieve methode moeten nemen. Maar je vertrouwt iemand toe met je spullen en je bent er niet om toezicht te houden. Dat heb je niet met iemand die je kent.”
Marju (26) sinds september student Arts & Society aan de UU. Komt uit Finland.
“Ik reis nu ongeveer drie keer per week op en neer van Maastricht naar Utrecht, dat duurt vier uur. Ik heb in september wel geprobeerd een kamer te vinden, via Couchsurfing. Ik vond een antikraakgroep, waar iedereen aangeeft wat ze kunnen bijdragen aan de gemeenschap. Ik zei dat ik wel haren kon knippen. Dat vonden ze geweldig - een gratis kapper. Uiteindelijk heb ik toch nee gezegd. Het was een complex dat gesloopt zou worden en ik heb liever iets stabielers.
“Tijdens mijn studie in Maastricht had ik vrij snel een goed appartement. Ik zou wel in Utrecht willen wonen, maar ik ben niet optimistisch over het vinden van een kamer. Zo’n platform zou een oplossing kunnen zijn, dat ga ik proberen als ik weer een kamer zoek. Maar ik hoef niet in een schimmelig studentenhuis te wonen. Daarvoor woon ik nu te goed.”
Sabien (25) alumni Stadsgeografie aan de UU. Ging in 2015 een semester naar Amerika.
“In Amerika zitten veel studenten op de campus, dat regel je via de universteit daar. Als je off-campus wilde, gaat dat via Craigslist, een soort Amerikaanse Marktplaats. Daar deed de universiteit nogal huiverig over, dus heb ik een kamer genomen die ik via de universiteit kon krijgen en dat was prima, maar de communicatie verliep minder soepel. In overleg kwam ik een dag eerder, dat vonden ze prima. Na uren over het terrein te hebben gereden in een taxi vond ik de inschrijfbalie. Het was toen al bijna middernacht. In de kamer stond alleen een matras en ik kon geen dekens meer halen, want alles was inmiddels gesloten.
"Ik had het wel leuk gevonden om in een echt Amerikaans studentenhuis te zitten; de mensen die dat hadden hebben een hele goede tijd gehad. Maar je wil als internationale student ook honderd procent zeker zijn dat je een kamer hebt. Dat zou ik bij zo’n platform pas hebben als de universiteit ook garant staat.”