Parnassos-cursisten voeren Engelstalige Midsummer Night's Dream op

Het is buiten rond de dertig graden en de ramen van het repetitielokaal kunnen niet open. Voor de tien spelers die meedoen aan deze repetitie is het zweten. “Het is maar goed dat het hier zo warm is”, zegt regisseur Alexandra van Kampen. “Straks op het podium  is het misschien wel warmer en hebben jullie ook nog een kostuum aan.”

Na een ‘warming up’, die met de hoge temperatuur in het lokaal niet nodig lijkt, gaan de acteurs aan de slag met het spelen van verschillende scènes. Vorige week hebben ze het hele stuk doorgenomen en vandaag worden er puntjes op verschillende i’s gezet. “Ik wil vandaag dat iedereen met de goede energie speelt”, geeft Van Kampen mee.

De openingsscène
De spelers nemen hun positie in om de openingsscène te spelen. Omdat niet de hele groep aanwezig is, nemen anderen voor het moment een andere rol aan. De acteurs krijgen veel aanwijzingen van de regisseur. Bewegingen moeten groter en er moet harder worden gepraat om in de zaal goed te horen te zijn. Het gaat voornamelijk om de details, van klappen om de aandacht te krijgen tot reacties van spelers die elkaar treffen. Wanneer de acteurs de scène zonder aanwijzingen spelen, gaan ze verder met de volgende.

Originele sprookjessfeer in modern Engels
Het is niet de eerste keer dat Van Kampen dit stuk regisseert. “Ik heb het eerder met studenten in Leiden gespeeld”, vertelt ze. “Daar hadden we een moderne setting, maar speelden we in de originele taal.”

In Utrecht is het precies andersom. De sprookjessfeer van het origineel is terug, maar het stuk is vertaald naar modern Engels. “Op die manier snapt iedereen wat er op het toneel gebeurt, ook de acteurs zelf. Want Engels is niet hun moedertaal”, aldus Van Kampen. “Het verhaal is nogal complex. Elfjes, liefde en keiharde chaos”, vat de regisseur het verhaal samen.

Toch is er een uitzondering voor Marly, de medieval studies student speelt het stuk in de originele tekst. “Dat is heel leuk,” vertelt ze. “Voor ik hier aan begon kende ik Shakespeare al redelijk goed. Ik moet soms wel opletten om goed te horen wanneer ik moet beginnen. Het voordeel voor mij is dat de tekst op rijm is en er een ritme in zit, dus na de eerste zin komt de rest vanzelf.”

Engels met een Grieks accent
Acteurs die op sommige momenten even niet mee hoeven te doen, lopen de deur uit om flesjes water te vullen en verkoeling te zoeken in de gang. Af en toe kijken ze naar binnen om te zien of ze nodig zijn in de volgende scène.

De spelers komen uit heel Europa, van Griekenland tot Duitsland. Toch zeggen ze geen moeite te hebben met het leren van hun teksten. “Ik moet wel werken aan mijn uitspraak”, vertelt Athena, die momenteel een master doet. “Wanneer ik Engels praat heb ik een Grieks accent.” Rechtenstudent Elise: “Ik vond het in het begin wel lastig met improviseren, maar je went er wel aan. Bijvoorbeeld als je merkt dat je niet op een woord kan komen bedenkt je wat anders.”

Omdat er meer rollen dan acteurs zijn, heeft Ivan twee rollen. “Ik speel een van de hoofdrollen, maar die komt eigenlijk niet zo heel veel voor”, vertelt hij. “Daarom heb ik een tweede rol, zodat ik in het hele stuk iets te doen heb.” Het is voor hem de derde keer dat hij met Van Kampen samenwerkt. “Ik heb eerder een acteercursus gedaan. Zij vertelde mij dat ze deze productie ging doen dus heb ik auditie gedaan.” Vlak na de repetitie vraagt Van Kampen Ivan en zijn tegenspeelster bij zich om een extra repetitie in te plannen.

Een hechte groep
De deler van de groep is dat veel van hen ervaring hebben met toneel. Sommigen stonden tijdens hun middelbare schooltijd al op de planken. “In Griekenland speelde ik veel, maar dat was vooral improvisatie”, vertelt Athena. “Dit is wel anders. Het is formeler, want op de middelbare school schreven we zelf alle teksten.” Ook Marly stond in haar middelbareschooltijd op de planken. “Voor dit stuk heb ik lang geen toneel gespeeld”, vertelt ze. “Een vriendin van mij zag de posters en zei mij dat ik auditie moest doen. Tijdens die auditie dacht ik ‘het maakt mij niet uit welke rol ik krijg. Als ik maar mee mag doen’.”

Na afloop verplaatst de groep zich naar de bar voor een drankje. Een bruiloft die daar gaande is, zorgt ervoor dat ze hun plan moeten omgooien. “Het is een hechte en aardige groep”, zeggen de spelers. Ook onderling wordt veel gepraat. Alles gaat in het Engels. “In het begin kwam het wel eens voor dat de Nederlanders samen Nederlands praatten, maar dat ging vrij snel over”, vertelt Elise. “Ik vind het ook heel bijzonder om met mensen die deze internationale groep dit stuk te spelen.”

De uitvoering van het stuk is op vrijdag 9 en zaterdag 10 juni in de theaterzaal van Parnassos aan de Kruisstraat. Kaarten voor deze dagen kun je bestellen via de site van Parnassos.

Meer Engelstalig theater zien? De studenten van Students of Utrecht Drama Society voeren op 19 en 21 juni het stuk de Taming op. Meer info vind je hier