Psychologiestudent Philisantha doet mee aan Nederlandse missverkiezing

“Ik vind mezelf niet mooi. Ik kom over als een zeker persoon, maar ben dat niet als het gaat om uiterlijk.” Het is even schrikken om de finalist van de Nederlandse missverkiezing Philisantha van Deuren (21) dit te horen zeggen. We zitten in de schaduw van een hoge boom in het Wilhelminapark, met blote voeten in het gras. Het is nog ochtend, maar er hangt nu al een lome waas van verzengende hitte over het park.

Ze is beeldschoon - dat was al duidelijk op honderd meter afstand toen ze kwam aanlopen. Elegante tred, lange ranke benen, egaal diep gebronsde huid, indringende lichtgroene ogen. Zelf is ze minder te spreken over haar buitenkant. “Als ik naar mijn gezicht op foto’s kijk, zie ik genoeg dingen waar ik niet tevreden mee ben: ik heb een heel asymmetrisch gezicht, en ik heb een keer mijn neus gebroken - wat je kan zien.’

Ik ben geen meisjes-meisje

Ironisch genoeg was het juist het moment dat ze zich het minst mooi voelde, dat ze benaderd werd om mee te doen aan de missverkiezing. Het was tijdens haar werk in de bioscoop, de eerste avond dat de nieuwe Pirates of the Caribbean draaide. Voor de gelegenheid stond ze in een piratenpak tickets te scheuren. Uit het niks werd ze benaderd door de directrice van de Nederlandse missverkiezing, die haar aanspoorde om mee te doen met een casting. Aanvankelijk wist ze niet of ze het serieus moest nemen. Toen ze de dag daarna overladen werd met berichten van de vrouw, wist ze dat het menens was.

“Ik vond mezelf daar niet zo bij passen”, zegt Philisantha. “Ik dacht dat de missverkiezing iets was voor barbiepopjes, en ik ben geen ‘meisjes-meisje’. Ik drink bier,  lust geen wijn, en heb een vreselijk sarcastische, droge humor.” Toch wilde ze het proberen, ze had immers niks te verliezen. De casting was een groots gebeuren waar vijftig meisjes op afkwamen. Tijdens de dag werd ze geïnterviewd door de jury, kreeg ze catwalktraining en werd ze gefotografeerd. Aan het eind van de dag kreeg ze te horen dat ze één van de tien finalisten was. “Die andere meiden waren heel leuk en slim, niet zo ‘popperig’ als ik had gedacht. Plotseling had ik er zin in.”

Het blijft een beetje een vleeskeuring

Philisantha praat vlug en coherent over haar liefde voor de natuur, zelfontplooiing en reizen. Dat laatste is voor haar een bezigheid met een spirituele lading, waarbij ze volledig los kan komen van zichzelf. Ze is zich bewust van het feit dat ze de wereld bekijkt door de onbevangen bril van een 21-jarige. “Volgens mij moet je een tijdje geleefd hebben om te snappen waar het leven echt over gaat. Daar ben ik nog niet”, zegt ze stellig. Onlangs kreeg ze een positief bindend studieadvies. Om zich volledig te richten op de verkiezing besloot ze om het komende collegejaar slechts één vak te volgen waarmee ze haar studie even op een lager pitje zet.

Het gesprek gaat veel over schoonheid en het hoge ‘popperige’ gehalte van een missverkiezing. Volgens de organisatie draait de verkiezing niet louter en alleen om uiterlijk. Het schoonheidsonderdeel heet daarom: beauty with a purpose. Maar Philisantha maakt zich geen illusies: de verkiezingen gaan in essentie over schoonheid. “Het blijft een beetje een vleeskeuring”, zegt ze onomwonden. Toch voelde ze zich tijdens de audities niet dermate gekeurd dat ze er ongemakkelijk van werd.

Dat schoonheid overigens heel ongemakkelijk kan zijn, komt sterk naar voren in haar verhalen. “Ik word altijd al veel benaderd tijdens het uitgaan en op straat. Als ik ’s nachts van mijn werk kom en door Hilversum loop, toeteren mensen naar me. Soms lopen mannen achter me aan.” Behalve dat dit een onveilig gevoel geeft, werkt het voor haar vervreemdend omdat ze er naar eigen zeggen geen grip op heeft. Ook voelt ze een grote discrepantie tussen hoe ze zichzelf ziet en hoe haar omgeving haar bekijkt.

Foto gemaakt door Lawrence Mooij van Miss World Nederland

Zoals een psychologiestudente betaamt, is ze open over haar zielenroerselen. Ze is een denker, en kan soms doorslaan in negatieve gedachtes. Toch is ze de laatste jaren veel zekerder geworden. Volgens haar beperkt haar onzekerheid zich tot haar uiterlijk. Dat wil echter niet zeggen dat ze op andere vlakken mild is voor zichzelf. “Ik ben heel kritisch op mezelf, en niet snel tevreden met wat ik doe. Daarom hou ik van reizen: daar gaat het niet om wie je bent maar om ervaringen. Daar voel ik dat de wereld groter is dan mijn eigen onzekerheid.”

De volgende stap in de verkiezing is een tiendaagse training in een villa met de andere finalisten. De finale bestaat onder andere uit een persoonlijke uiting van talent: Philisantha gaat voor dit onderdeel een lied zingen. Ook moet ze een speech houden en wordt ze geïnterviewd over haar visie op de wereld. Deze zaken kan ze tijdens deze tien dagen oefenen. Als ze de finale wint, betekent dit dat ze aan het eind van het jaar Nederland een maand lang zal vertegenwoordigen in de Miss World-verkiezingen in China. Wat ze uiteindelijk uit de missverkiezing hoopt te halen? “Misschien wel de bevestiging van: ‘oké, ik ben niet lelijk’.’’

Wil je weten hoe het Philisantha in aanloop op de finale gaat? Volg haar dan via Instagram: @philisanthavandeuren