Tromgeroffel en applaus voor verliezende studentbasketballers

Terwijl de spelers zich nog warmlopen, zitten de tribunes in de zaal al vol. Veel mensen hebben voor de gelegenheid een rood shirt of rode trui aangetrokken, het zijn de clubkleuren van SBU. De wedstrijd op de late donderdagavond blijkt ook een gelegenheid om bekenden weer even te spreken. De woorden ‘Hey, hoe gaat het?’ komen links en rechts voorbij.

De verwachtingen voor de kwarfinalepot tegen Den Helder Suns zijn niet erg hoog. De meesten van de ongeveer 300 bezoekers gaan ervan uit dat dit de laatste bekerwedstrijd wordt van het memorabele bekerseizoen. De Utrechters drongen immers voor het eerst in de geschiedenis door tot de kwartfinale van de landelijke bekercompetitie. In de reguliere competitie speelt SBU twee niveau’s lager dan de tegenstander. Dit is Ajax – Spakenburg, maar dan in het basketbal.

“De tegenstanders zijn profs”, zegt Thijs, die met een roodblauwe sjaal om zijn nek langs de kant staat. “Dus ik verwacht geen overwinning. Als SBU een paar leuke dingen kan laten zien, is het al goed.” Volgens Yorrick even verderop, gaat Den Helder winnen. Maar hij verwacht wel wat Utrechts vuurwerk. “Ik denk dat Tim, die met rugnummer 00 speelt, keihard over iemand heen dunkt. En Simon, de nummer 10, scoort zeker 20 punten”, zegt hij grappend.
Vanaf het eerste fluitsignaal gaat het publiek los. Ze klappen, joelen en er zijn mensen die trommels mee hebben genomen. Als je ze bij elkaar zet, zit er bijna een compleet drumstel in de zaal. Het lukt SBU zelfs om even op voorsprong te komen in de beginfase van het eerste kwart. Toch duurt dat niet lang. Bij de eerste time-out staan de Den Helder Suns met 2-9 voor. Na de korte onderbreking weet SBU tot op twee punten te naderen. Dichterbij komen ze niet. Aan het eind van de eerste tien minuten is het 18-22 voor de gasten.

Ondanks de achterstand is niemand ontevreden over de wedstrijd. “Het is heel vet om deze wedstrijd te zien”, vertelt Jeroen die achter een van de baskets bij de tribune staat te kijken. “Ik basketbal zelf ook. Vorig jaar ook tegen SBU in de competitie. Ik ben hier nu met vrienden de een aantal mensen uit het eerste kennen. De sfeer is erg goed. Basketbal mag van mij wel groter worden in Nederland en zulke wedstrijden kunnen daarbij helpen, denk ik.”

Alle zeilen bijzetten
In het tweede kwart is het vooral Den Helder dat blijft scoren. Toch is het geen eenrichtingsverkeer. De thuisploeg weet er af en toe uit te komen en de basket van de tegenstander te bereiken. Helaas blijven ze op 21 punten steken. De uitploeg blijft gestaag punten sprokkelen door en aan het eind van het tweede kwart staan ze voor met 24-60. Het lijkt ook wel of er nu minder enthousiast getrommeld wordt dan in het eerste deel van de wedstrijd.

“Deze stand lag wel in de lijn der verwachting”, zegt Koen, die zelf in het vierde team van SBU speelt. “In het eerste kwart konden ze nog aardig mee. Het was leuk om de spelers van Den Helder te zien zweten. Ze moesten alle zeilen bijzetten.”

Koen is niet bang dat de laatste twee kwarten een lange saaie zit worden. “Het is sowieso een mooie wedstrijd om te zien. Het is ook leuk voor de spelers van het eerste om tegen een profteam te spelen. Ik geniet van elke goeie actie. Maar ze zijn extra mooi als ze van je eigen club zijn.”

In het derde kwart blijven de Den Helder Suns domineren en slaat de vermoeidheid toe bij de Utrechters en hun supporters. De trommelaars die eerder nog zo enthousiast waren, hebben nu ook iets minder energie om te meppen. De spelers op de bank zien het en zwepen het publiek weer op. Als er na een verdedigende actie een uitbraak volgt die eindigt in een driepunter juicht iedereen alsof de wedstrijd gewonnen is en SBU ook nog eens de beker heeft gewonnen. Maar op het scorebord staat 37-81 voor Den Helder.

“Nog tien minuten”, zegt Clara vanaf de tribune voor het vierde kwart begint. Quasi-serieus: “Ik denk niet dat we nog gelijk komen, maar je weet nooit wat er gaat gebeuren."

In het slot van de wedstrijd weet het publiek nog een beetje energie te vinden. Het is duidelijk dat SBU moegestreden is. Ballen komen niet altijd aan en schoten komen net tekort. Toch wordt de wedstrijd afgesloten met een hoogtepunt. Tim, met rugnummer 00, krijgt de bal en dunkt ‘m in de laatste seconden binnen. De supporters juichen nog een keer en de spelers krijgen een staande ovatie. De eindstand is uiteindelijk 47-104.

Na de wedstrijd vertelt SBU-speler Simon Klaassen, HU-student Commerciële Economie, dat de sfeer in de kleedkamer voor het duel licht gespannen was. “Het is toch iets wat de club nooit eerder gepresteerd heeft. We voelden dat er iets groots ging gebeuren.” Ook was er licht optimisme over wat mogelijk was. “We dachten dat we een kleine kans hadden. Maar zij trainen twee keer op een dag en wij twee keer per week.” Wat het volgens hem een leuke wedstrijd maakte, was het feit dat alle SBU-spelers gescoord. “En we hebben het publiek wel vermaakt. Zoveel mensen hebben hier nog nooit gezeten. Het is heel vet wanneer er driehonderd man omhoog komt als je schiet.”

Door het thuisverlies zit er geen return in Den Helder in. Die was er volgens de regels van de bond alleen gekomen als de Utrechters hadden gewonnen. Of ze de bekerstunt volgend seizoen kunnen herhalen, weet Simon niet. “Dat ligt aan het team. Welke spelers er weggaan en wie erbij komt.”