Utrechtse student Eliza wint internationale medische hackathon

Tijdens de lessen informatica op de middelbare school leerde Eliza Wulfften (21) een beetje programmeren. Kleine dingetjes zoals bijvoorbeeld een programmaatje waarin de gebruiker iets kon berekenen. En hoewel ze dat “interessant” vond om te doen, verdween het programmeren de afgelopen jaren naar de achtergrond. Ze was simpelweg te druk met haar studie Geneeskunde. Vorig weekend kreeg de derdejaars student de kans haar twee passies te combineren gedurende een wedstrijd van wetenschappelijke uitgever Elsevier. Tijdens een zogenaamde medical hackathon werd ze uitgedaagd om innovatieve oplossingen te bedenken voor problemen in de medische onderwijs. Een wedstrijd die haar team won.

De weg naar de hackathon in Helsinki
Het begon allemaal met een mail die Eliza zes maanden geleden van Elsevier kreeg. Daarin vroeg de uitgever of ze wilde deelnemen aan een hackathon: een bijeenkomst waarbij specialisten met elkaar aan de slag gaan om creatieve en innovatieve ideeën te ontwikkelen. Elsevier wilde graag geneeskundestudenten van over de hele wereld samen met programmeurs ideeën laten ontwikkelen voor het medische onderwijs. Waarom ze door Elsevier benaderd werd, weet Eliza eigenlijk niet, maar omdat ze enthousiast was over het idee, meldde ze zich aan. Net zoals 1500 andere geneeskundestudenten wereldwijd.

Op het moment dat Eliza voor een extra stage op de Filipijnen is, hoort ze dat ze door mag naar de volgende ronde. Of ze een filmpje wil opsturen waarin zij zichzelf in 60 seconden voorstelt. “Ik had daar niet zoveel mogelijkheden en alleen mijn mobiel bij me om een video te maken. Dus schoof ik mijn mobiel tussen een paar dakpannen als houder en nam een filmpje op dat ik op mijn telefoon bewerkte. Een maand later hoorde ik: ‘je filmpje is uitgekozen’.”

De studenten werden vervolgens ingedeeld in groepen van elk twaalf deelnemers uit hetzelfde geografische gebied. Per groep moesten de studenten tegen elkaar strijden voor een plek in de hackaton. Daar deed ze het niet zo goed als gehoopt, vertelt Eliza lachend. Halverwege het proces stond ze op plek tien van de twaalf. Ze besloot studiegenoten, vrienden van haar ouders en de universiteit te vragen op haar te stemmen. “Ik hou daar niet van maar ik dacht: anders krijg je voor altijd spijt.”

“Toen ik in Mexico op vakantie was, kreeg ik een mail van Elsevier met het onderwerp ‘gefeliciteerd’. Ik dacht daar staat vast in:  ‘gefeliciteerd met je behaalde resultaat, maar je bent het niet geworden’. Maar ik mocht dus naar de hackathon in Helsinki.”

Patiëntgesprekken oefenen voor het ziekenhuis
Die was dus afgelopen weekend waaraan in totaal zestien studenten meededen. In verschillende teams moesten ze binnen 48 uur een oplossing bedenken voor een probleem binnen de medische opleidingen. Elk groepje bestond minstens uit twee en maximaal uit zes leden. Eliza kwam in het groepje met Max Adulyanukosol, Alvaro Prados Carmona, Alice Leung en Timon van Spronsen. Drie geneeskundestudenten en twee programmeurs.

Haar team zocht een oplossing om studenten al te laten oefenen met patiëntgesprekken voor ze coschappen gaan lopen. Eliza legt uit: “Je leert nu vanuit een boek wat je moet doen als er iets mis is met een patiënt, maar je leert het pas echt als je in het ziekenhuis achter een arts aanrent. Dat is een beetje eng”, vindt Eliza. Er miste volgens de geneeskundestudenten een stap tussen de droge theorie en de overweldigende praktijk. Ze wilde kunnen oefenen in een veilige leeromgeving.

De programmeurs kwamen met het idee voor een chat-robot. Die speelt de patiënt met wie de studenten gesprekken kunnen oefenen. “Dat is een redelijk realistische manier om te oefenen. Ook kan een universiteit controleren of je het goed doet. Ik denk dat dat beter werkt dan in een boek lezen hoe je een gesprek moet voeren. Ook omdat je de oefening kan herhalen.”

Daarnaast kunnen docenten zelf de casus aanpassen naar hun wensen, legt Eliza uit. “Door de samenwerking met studenten uit andere werelddelen, leerde ik dat het redden van een leven overal ter wereld op een andere manier gebeurt. Daarom is het fijn als je als docent een casus kan aanpassen naar de situatie van je land.”

Niet alleen een weekend voor nerds
De organisatie zag ook wel brood in het idee van de geneeskundestudenten. Hun idee zorgde voor een echte oplossing voor een probleem en was daarnaast innovatief en bereikbaar. Dus ging het groepje van Patiënt X, zoals ze de patiëntrobot hadden genoemd, er afgelopen zondag met de eerste prijs vandoor: een bedrag van 6000 euro dat ze onderling mogen verdelen of waarvan ze een startup kunnen beginnen, 500 euro aan gadgets en nog eens 1000 euro waarmee ze activiteiten op hun universiteit mogen organiseren. “Mijn huisgenoten zeiden: ‘Ik dacht dat je gewoon een weekend weg was met nerds, maar je kon dus ook geld winnen’.”

Of Patiënt X ook daadwerkelijk in de collegebanken gebruikt gaat worden, weet Eliza nog niet. “Het winnen van de Hackathon is geen garantie dat de chat-robot nu ook daadwerkelijk wordt uitgebracht.” Maar het zou volgens Eliza niet de eerste keer zijn dat bedrijven deelnemers van een hackathon benaderen om een oplossing te ontwikkelen. Ze zijn wel al benaderd door een ander team van een andere hackathon dat met een vergelijkbaar idee bezig was. Ze willen graag samenwerken.

Voor Eliza zal in ieder geval de combinatie geneeskunde en informatica hier niet stoppen. Nog voordat ze zich opgaf voor de wedstrijd van Elsevier, had ze zich ingeschreven voor de studie Informatica. Die gaat ze vanaf dit jaar naast haar studie Geneeskunde doen. Op die manier kan ze haar medische kennis en passie voor informatica blijven combineren. “De kans om mij in informatica te verdiepen is nu. Als ik straks een drukbezette arts ben, is dat moeilijker.”