Utrechtse studenten runnen restaurant voor het goede doel
Sfeervol dineren in een sportcafé? Dat kan tot 20 maart in het door studenten gerunde restaurant Happietaria. Bereid je voor op een speurtocht door Overvecht, lekker eten, Afrikaanse muziek en een veiling. Alles voor het goede doel: het helpen van vissersvrouwen in Togo.
“Happietaria zit in een uithoek van Overvecht, maar daarvoor heb je Google Maps of navigatie”, zegt voorzitter van de PR-commissie Florus. Hij waarschuwt verder: “Pin van te voren, want de automaat is hier kapot, dus moet je contant betalen.”
Vanavond eet DUB bij Happietaria, een tijdelijk restaurant gerund door studenten die dat op vrijwillige basis doen. Een jaarlijks project, dat bestaat sinds 1993 en in verschillende studentensteden loopt. De opbrengst gaat naar een goed doel.
Togolese specialiteiten
Ga je dit jaar in Utrecht op bezoek bij Happietaria, dan begint je avond met een speurtocht naar de sporthal waar sportcafé De Dreef zit. Raadpleeg navigatie om niet in rondjes te blijven rijden of lopen. Ben je eenmaal bij de sporthal, dan dient raadsel twee zich aan: waar is de ingang? Volg de pijlen op de krijtborden, gluur onderweg door ruiten waarachter jongens judoles krijgen en ga af op het geluid van djembémuziek en geroezemoes.
Bij binnenkomst neemt de in smoking gehulde en glimlachende manager de jassen aan en schalt Afrikaans kindergezang uit de geluidsboxen. Er hangt niet de plakkerige bier- en zweetlucht die je verwacht in een sportcafé; hier ruikt het naar gegrillde vis en bouillon. DUB is niet de eerst gast vanavond. Een groepje bezoekers zit al te borrelen. Als ik plaats neem aan de plek aan het raam, zie ik dat er een Happietaria-placemat op tafel ligt met daarop informatie over het goede doel.
Bij de eerste blik op de menukaart valt op dat het gerecht van struisvogelvlees dat voorheen altijd op het Happietaria-menu stond, ontbreekt. Goed gezien, zegt Florus, die bij elke tafel langsloopt om het concept uit te leggen. “De hele menukaart is dit jaar nieuw. Eerder keerden gerechten elke keer terug, maar voor de verandering heeft dit team de kaart opnieuw samengesteld.” Een greep uit het aanbod: rundercarpaccio, de Togolese specialiteit Yébéséssi en chocoladefondue. Voor de oerhollander is er geitenkaassalade.
Veiling van koks
In de keuken werken de koks zich in het zweet. “Met name de timing is lastig, als de soufflé voor de ene gast klaar is, moet de vis voor de andere gast nog worden gefrituurd”, zegt Elianne van de 'Medewerkers Planning Commissie'. Kok Ellen, tweedejaars Onderwijskunde, kookt met plezier. “We hebben geen koksopleiding gedaan, maar houden wel van koken.” Professionals heb je volgens Florus ook niet nodig voor een goed diner; strakke samenwerking is het halve werk. “Dit jaar staan vier dames achter het fornuis en stuurt één man hen aan, dat gaat perfect.” Traditioneel misschien, maar het werkt. Bezoekers Johan (55) en Carla (44): “Het eten is warm, komt op tijd en heeft smaak. De vis is bijvoorbeeld goed gekruid en de wortelgarnering past er precies bij.”
“Dames en heren, de veiling begint”, kondigt Florus rond negen uur aan. De veiling is bij Happietaria vaste prik. Elke avond wordt er wat anders geveild. Vaak is dat een fles wijn, maar vanavond heeft Florus een creatiever aanbod. Hij heeft koks Ellen en Claudia met haarnetje en al uit de keuken gehaald en zegt: “Dit zijn onze twee koks. Beviel het eten u vanavond? Doe een bod en ze komen een avond bij u thuis koken.” Twee mannelijke gasten van de groep bieden tegen elkaar op. Uiteindelijk gaat één van hen er voor 72 euro met de koks vandoor. “Ik vind het een erg leuk idee en doe het graag”, zegt Ellen lachend tegen haar collega’s als ze weer in de keuken staat.
Kijk naar lege glazen
Serveerster Marjolein bedient de gasten de hele avond met een brede lach. Die lach is niet nep, zegt ze: “Ik houd van het contact met collega’s en klanten.” Werkervaring heeft ze genoeg: “Ik heb drie jaar bij Van der Valk geserveerd.” Inmiddels is dat wel een poos geleden en moet ze vanavond weer even wennen. “Dan vergeet ik op te letten of de glazen leeg zijn.” Dit jaar helpen overigens niet alleen studenten, maar ook leden van CNV Internationaal, de organisatie achter het goede doel van Happietaria. Florus: “Zo zit er vandaag een 65-plusser in het team.”
Adres: Sportcafé de Dreef, Schooneggendreef 27 in Utrecht
Reserveren: Er zijn twee shifts:
Na de afwas begint het entertainment. Gasten krijgen een gratis dansles, spelen Happietaria-kwartet of bestellen een drankje aan de bar. Gaan ze weg, dan krijgen ze chocolaatjes en een bedankfolder met informatie over het goede doel mee. Bezoeker Johan geeft een eindoordeel: “Happietaria is een topinitiatief, de bediening straalt de hele avond. Lezers van DUB raad ik wel aan om niet alleen terug te fietsen, want het is een gevaarlijk stuk.”
Bezoeker Marianne (24): “Ik denk dat ik op weg naar huis ga verdwalen, maar ik heb het er voor over. Lekker eten, soms wat lauw, maar zeker de 30 euro waard. Verder is de bediening soms chaotisch, maar omdat ze maar één avond werken, is dat te verwachten. En alle vrijwilligers doen het met plezier, dat is mooi om te zien. De placemats en de menukaart ogen professioneel en de verlichting is sfeervol. Knap hoe ze een sportcafé hebben omgetoverd tot een knusse eetgelegenheid.”
Crisis
Over het team gesproken: aan kop staat het Happietaria Management Team, dat al een half jaar zwoegt om Happietaria tot een succes te maken. Ze stelden commissies samen om bijvoorbeeld te zoeken naar een locatie, vrijwilligers en sponsoren. De locatie is altijd een uitdaging, en dit jaar was de plek in de binnenstad van vorig jaar geen optie. Gelukkig had het 2012-team nog contacten met de sporthal, zegt Florus. De eigenaar daarvan gaf toestemming met als voorwaarde dat ze op woensdag vroeg sluiten. “Er is dan dansles. Maar de gasten mogen gratis meedansen”, zegt Elianne.
Verder zat het werven van sponsoren niet mee. “Maar goed, het is crisis”, voegt Florus toe. Beter verliep volgens hem de vrijwilligerswerving: “We bereiken ze via de christelijke studentenverenigingen, waar we zelf lid van zijn.” Over de opkomst dit jaar laat het team zich voorzichtig uit. “Tot nu toe hebben we 50 man op een avond, we willen er 100. Maar het aantal loopt per dag op.” Al met al verwacht het team een glansrijk jaar, ondanks de afgelegen plek. “De locatie heeft ook goede kanten, er wonen veel studenten in Overvecht.”
De slogan van het het goede doel van Happitaria 2013 is: ‘Hap hier, licht daar’. Het restaurant zamelt geld in voor vissersvrouwen in het West-Afrikaanse land Togo. In het havengebied werken veel vrouwen in de visverwerking. Ze werken vaak ook in de nacht door, omdat de verse vis meteen verwerkt moet worden. Nu gebruiken ze olielampen als verlichting, maar deze zijn gevaarlijk. Er is een groot risico op brand en de vrouwen lopen regelmatig brandwonden op als zij per ongeluk tegen de olielampen stoten. Met het geld van Happietaria worden door de vissersvakbond Fetrapo zonnepanelen aangeschaft, waaraan elektrische verlichting wordt gekoppeld. Zo hebben de vrouwen meer licht op de werkplek en is het werk veiliger. Het project helpt 532 vrouwen in de visverwerking direct. Alle opbrengsten van Happietaria, van de verkochte wijnflessen tot aan de drankjes aan de bar, gaan naar het project. Florus legt uit waarom het team juist het vissersvrouwen-project heeft gekozen: "We hadden keuze uit een aantal projecten van de organisatie CNV International. Dit project heeft niet alleen een mooi doel, maar heeft ook iets tastbaars, omdat je de vis in het menu kunt verwerken."