UU-studenten willen zich na aanslagen Parijs niet laten verlammen door angst

Hoe raakt de aanslag in Parijs UU-studenten? Vier van hen vertellen openhartig over hun emoties, gedachten en handelingen sinds deze terreurdaad. “Iedereen kan slachtoffer worden van een man met een geweer.”

‘Wat als hier nu een aanslag gepleegd wordt?’
 

Eva Vlaardingerbroek (18), rechtenstudent Utrecht Law College
“Angst voor verlamming. Dat houdt mij het meest bezig sinds het gruwelijke bericht. Ik ben bang dat mensen zich afzijdig houden en niks meer doen of zeggen. Ik snap die angst, ik voel die ook. Het zou raar zijn als niemand bang is nu.

“Terroristische groeperingen groeien en gaan nu doelgericht te werk: tegen het westen. Ook geografisch komt het sinds Parijs voor ons een stuk dichterbij. Waarom zouden wij niet de volgende zijn? Deze week ga ik naar Amsterdam. Sta je op de Dam dan denk je onwillekeurig: wat als hier nou een aanslag gepleegd wordt? Daar kun je niet meer omheen, maar dat je daar over na moet denken is heel triest.

“Het is een angst voor een monster in het donker, maar ik hoop dat mensen zich niet laten afschrikken. Dat ze hun ogen open houden en de realiteit durven te zien. Pas dan kunnen mensen in actie komen. Pas dan gaan mensen kijken hoe ze dit kunnen oplossen. Want dat we íets moeten doen, is duidelijk.

“Dit is niet de eerste aanslag – denk aan Theo van Gogh, Fortuyn, IS – en ook zeker niet de laatste. Aanslagen blijven komen. Verlamming zou in actie komen permanent in de weg staan. En wat zo eng is, is dat ik dit sinds vorige week al zie gebeuren. Nederlandse kranten vragen zich ineens af of ze bepaalde cartoons moeten plaatsen of niet. Zelf voel ik het ook: je moet oppassen wat je zegt.

“Als je wil kijken naar hoe het komt dat deze aanslag is gepleegd, bijvoorbeeld door te kijken in welke mate het islamitische geloof er een rol in speelt, krijg je al snel krampachtige reacties. Dat ligt heel gevoelig. Daarom let ik goed op mijn woorden. Een soort zelfcensuur dus; maar daardoor blijf ik scherp en alert. Dat kan door me goed te informeren. Dan kun je misschien iets betekenen: je weet wat er speelt."

‘Je moet een situatie van meerdere kanten bekijken’
 

Chantal Gielen (20), student Geschiedenis
“Wat ik belangrijk vind, is dat we ons verplaatsen in moslims. Als de cartoon over Mohammed voor hen zo beledigend is, waarom maken we ze dan? Je kunt ook te ver gaan in wat je publiceert.

“Naar mijn mening ligt de grens tussen vrijheid van meningsuiting en satire dicht bij belediging en gekwetste gevoelens. Moord praat ik uiteraard niet goed, maar je moet een situatie altijd van meerdere kanten bekijken. Doe je dat niet, dan kunnen groepen tegen elkaar uitgespeeld worden. Dat vind ik beangstigend, want dan kunnen mensen overgaan tot moord.

“Dat wordt door Charlie Hebdo pijnlijk duidelijk. Om me heen zie ik die polarisatie ook op andere fronten. Wilders en Le Pen grijpen deze terroristische acties aan in hun voordeel, door religieuze bevolkingsgroepen als vijand neer te zetten. Media doen hier ook aan mee.

“Onderbelichting van de slachtingen van de islamitische terreurbeweging Boko Haram en overbelichting van terroristische aanslagen in de VS en Europa drijft mensen uit elkaar. Zo ontstaat er namelijk een idee van een superieur westen tegenover een ondergeschikt Afrika. Ook in het nieuws moeten we dus zaken van meerdere kanten belichten: Afrika zou evenveel media-aandacht moeten krijgen als het westen.

“Als je deze vormen van polarisatie tegengaat, zullen mensen zich minder fel gedragen ten opzichte van elkaar. Zo niet, dan krijg je alleen maar onderlinge spanningen. We zijn een multiculturele samenleving, dus zullen we op een goede manier met elkaar moeten omgaan. Als je tegen elkaar bent en elkaar niet serieus neemt, kan dat niet. Dat doet deze aanslag ook met mij: ik ben me nog meer bewust van mijn visie en kan deze steeds beter verwoorden."

‘Ik kom in actie door de discussie te organiseren’
 

Amber Bleeker (22), student Bestuurs– & Organisatiewetenschap (B&O)
“Natuurlijk ben ik bang dat ook ik slachtoffer word van zo’n aanslag. Maar ik ga niet verkrampen, integendeel. Ik leer begrijpen wat voor type mensen de daders zijn. Hoe worden zij bijvoorbeeld getraind tot terrorist? Dan kom je erachter dat het niet zo is dat elke moslim een geweer heeft, per definitie slecht is en zo ver zal gaan als zij. Als je dat weet, kun je inzien dat je je niet hoeft te keren tegen alle moslims.

“Deze kennis probeer ik actief te verspreiden, om zo een vuist te maken tegen de terroristen: wij zullen geen haat zaaien. Als voorzitter van Perikles, de studievereniging van B&O, wakker ik hierover discussies aan onder studenten. Om dat goed te kunnen doen, blijf ik grondig geïnformeerd door het nieuws op de voet te volgen. Ook organiseer ik met de studievereniging lezingen over bijvoorbeeld het moslimextremisme en komt de vice-secretaris-generaal van Defensie binnenkort spreken over actuele ontwikkelingen in het Midden-Oosten en Azië. Bij deze evenementen betrekken we bewust de actualiteit erbij.

“Wat de terroristen willen aantasten – zoals vrijheid van meningsuiting- houd ik met deze activiteiten juist in stand. Het is gemakkelijk om thuis te blijven en nooit meer iets te zeggen. Maar wij vormen samen de maatschappij en daarom moeten we ook samenkomen, zoals bij de manifestatie op het Domplein. We waren daar één met zijn allen. Als iedereen denkt dat anderen het zullen oplossen, zal deze situatie nooit veranderen. Daar kun je zelf iets aan doen.”

‘Iedereen kan slachtoffer worden van een man met een geweer’
 

Mathijs  (21), student Moderne Letterkunde
 “Op de plek waar vorige week woensdag de Franse agent Ahmed Merabe werd geëxecuteerd, liep ik enkele dagen voordat het gebeurde. Al vijf jaar lang ga ik met mijn familie tijdens de kerstdagen naar Parijs. Altijd in hetzelfde hotel, op een steenworp afstand van de redactie van Charlie Hebdo.

“Daar kwam ik pas achter toen ik het journaal zag. Als je in die straat loopt, kun je je niet voorstellen dat daar een aanslag gepleegd wordt. Zo’n rustige, nette wijk. Met kledingwinkels, koffiehuisjes en autogarages. En dan nu ineens is dat het epicentrum van wereldnieuws, een scène voor een bloedbad.

“Deze aanslag laat onze menselijke nietigheid zien. Iedereen kan dit overkomen. Ook onschuldige burgers. Dat komt doordat dit type daders genoeg heeft aan een bivakmuts en een geweer. Voor mij is dat een nieuwe vorm van gevaar. Als je op de verkeerde plaats op de verkeerde tijd bent, is het te laat. Dat is niet iets waar ik nu constant mee rondloop of dat mij belemmert, maar ik werd me dat in de dagen na de aanslag wel heel bewust van.

Ik hoorde van de aanslag toen ik college had. De berichten kwamen via Twitter binnen. Niemand zei er iets over. Erg jammer. Je kunt dit niet zomaar aan je voorbij laten gaan. Als student leren wij kritisch na te denken, een mening te vormen. Zo’n belangrijk moment moet daarom in onze cursus juist aangegrepen worden om een vertaalslag te maken naar de actualiteit.