Vrouwendag: zóóó niet 2011
"Nou, eerlijk gezegd vind ik dat gewoon 'de zoveelste speciale aandachtdag', die eigenlijk alleen onthouden wordt door mensen die er iets mee hebben”, zegt Pascal. “Voor vrouwen die echt extra aandacht nodig hebben, maar nooit van zich laten horen, is er geen aandacht.” Benjamin: “In Nederland is er voor alles wel een dag. Een parade voor dit en een parade voor dat. Volgens mij kan dat alleen maar averechts werken."
Heb ik weinig mee
"Ik hou me daar op dit moment echt nog niet mee bezig”, zegt Marloes. “Ik denk dat studentes om mij heen zich daar ook nog niet zo druk om maken. Dat komt misschien wel als ik ga werken.” Corine: “Vrouwendag? Daar heb ik weinig mee. Ik merk ook niet dat mensen in mijn omgeving zich er mee bezighouden.” En Maaike zegt: “Het schiet zijn doel totaal voorbij lijkt me. Door een speciale dag te maken benadruk je dat vrouwen dat blijkbaar nodig hebben en mannen niet. Terwijl ik, als Nederlandse studente, op zijn minst gelijke carrièrekansen heb ten opzichte van mannen.”
Achtergesteld
Nicky beziet het wat historischer: "Ik voel me niet echt achtergesteld als vrouw. Ik denk dat vrouwen dat vroeger meer hadden dan nu. In de jaren zestig had je als vrouw in Nederland nog veel meer om voor te vechten.” Arnoud kijkt weer naar het verschil in culturen: "In Nederland hoeven we er niet zo zwaar aan te tillen, vrouwen hebben het goed hier. Maar als je naar situaties van vrouwen in het Midden Oosten of Afrika kijkt, dan zie je dat daar nog heel veel moet veranderen.
Internationale solidariteit
Professor Rosemarie Buikema van Kunst, Cultuur en Diversiteit kijkt ook over de grenzen, maar vindt dat er ook in ons eigen land nog het een en ander beter kan. “Juist omdat Nederlandse vrouwen in veel opzichten bevoorrecht zijn, is internationale solidariteit op zijn plaats. Ook de erkenning van het feit dat er nog op veel plekken in de wereld sekseongelijkheid bestaat, burgerrechten ontbreken, vrouwenhandel plaatsvindt, huiselijk geweld aan de orde van de dag is, om niet te spreken van genderspecifiek oorlogsgeweld.
"Een dag speciaal voor vrouwen is nog steeds van belang, zolang gelijke rechten nog geen globaal fenomeen zijn. Zolang zij nog niet mogen meepraten over wat belangrijk is, ze nog geen broek mogen dragen, geen toegang hebben tot echtscheiding, gestenigd worden en vele andere schrijnende kwesties. Maar ook in Nederland is er nog een slag te maken. Zolang wij nog steeds erg laag scoren met betrekking tot het percentage vrouwen aan de top, het aantal vrouwelijke hoogleraren, de financiële onafhankelijkheid en de aandacht naar wat ertoe doet voor vrouwen.”
Gemengde gevoelens
“Internationale Vrouwendag roept meestal sterk gemengde gevoelens op”, schrijft bachelorstudent Genderstudies Adinda Veltrop als reactie op bovengenoemde studenten. “Want zijn de rechten van vrouwen in Nederland niet gewoon prima in orde? Is zo’n speciale dag niet eerder bedoeld voor andere landen waar vrouwen fysiek en psychisch onderdrukt worden? Of is het typisch iets voor feministen?”
MM
Adinda Veltrop schreef over dit onderwerp een opinie
Onzichtbare rugzak
‘Een direct antwoord is niet makkelijk, mede omdat je niet anders kan dan je schuldig te maken aan generalisatie. Maar het is opvallend dat vrouwen bijna een kwart minder salaris krijgen dan mannen, zelfs in het geval van gelijkwaardige posities: maar liefst 78 cent op een volle euro. Wereldwijd is maar liefst één op de drie vrouwen het slachtoffer van huiselijk geweld, meldt Amnesty. Wellicht lijkt dat een abstract voorbeeld vanwege de verschillen tussen landen, maar vergis je niet: in Nederland hebben 1 op de 4 meisjes en vrouwen tussen de 15 en 25 jaar ervaring met seksueel geweld.
Dat is waarom Internationale Vrouwendag verder gaat dan ‘het valt toch wel mee met de positie van vrouwen in Nederland’ – natuurlijk, er is altijd wel iemand die het erger heeft. Velen van ons dragen constant een onzichtbare rugzak met privileges: we hebben een redelijk stabiele leef-, werk- en/of studie situatie.
Bestaat de Internationale Vrouwendag dus omdat het een privilege is of juist een gebrek aan privilege om een vrouw te zijn? Laten we het zo stellen: het zou heel jammer zijn als een biologisch of ge-gendered kenmerk als een voordeel of nadeel geldt. Wees daar dus vooral bewust van de volgende keer dat een meisje als hoer wordt bestempeld, terwijl een jongen ‘lekker scoort’ wanneer hij het tijdens een avondje stappen goed naar zijn zin heeft met verschillende flirts. Het zou geen verschil moeten uitmaken of je je als man of vrouw identificeert, maar helaas maakt dit in het dagelijks leven wel vaak wat uit. Daarom is de Internationale Vrouwendag belangrijk: niet om meer aandacht aan vrouwen dan mannen te geven, maar om ervoor te zorgen dat de balans erin blijft of wordt hersteld.’
Adinda Veltrop, Bachelorstudent Genderstudies